Μήνυμα από αναρχικούς στο Παρίσι

Γαλλία / Βέλγιο / Λουξεμβούργο | Λαϊκοί Αγώνες | Γνώμη / Ανάλυση Wednesday March 22, 2006 07:24 by various @s

σε όλους τους συμπαθούντες μας σε όλον τον κόσμο

Με την βοήθεια όλων, ας επικρατήσει η ελευθερία και η δικαιοσύνη!

Το μήνυμα αυτό έρχεται από γάλλους/άγγλους/ιταλούς/γερμανούς αναρχικούς που ζουν στην ευρύτερη περιοχή του Παρισιού και απευθύνεται σε όλους τους συμπαθούντες μας σε όλον τον κόσμο. Είμαστε ανεξάρτητοι από, αν και φίλοι με, την Γαλλική Αναρχική Ομοσπονδία, και για αυτό δεν μιλάμε στο όνομά της.

Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση εδώ, μιας και νομίζουμε πως τα ξένα μέσα ενημέρωσης επιχειρούν να παρουσιάσουν τον αγώνα μας ως μιας σαφώς συντηρητική διαμαρτυρία του στυλ «δεν θέλουμε να αλλάξουμε τίποτα», όπως έκαναν όταν περήφανα φωνάξαμε !FUCK YOU! στον Pascal «WTO» Lamy, τον Bolkenstein και όλους τους άκαρδους μπάσταρδους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την γαλλική πολιτική και τα μέσα ενημέρωσης. Το ΟΧΙ μας δεν ήταν ένα ρατσιστικό όχι, ήταν ένα αντιφιλελεύθερο όχι, ότι και αν προσπαθούν να μας πουν τα μέσα.

Αρχικά, θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους μας υποστηρίζουν καθώς και το φοιτητικό κίνημα που ταράζει την παρακμάζουσα αυτή συντηρητική χώρα για περισσότερο από έναν μήνα. Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στους ιταλούς της «Contropodere» που οργανώθηκαν σε λιγότερο από 3 ημέρες ώστε να έρθουν με λεωφορείο από την Ρώμη, το Τορίνο, την Γένοβα και την Μπολόνια (νομίζουμε) στο Παρίσι για να μας βοηθήσουν στις επιτυχημένες διαδηλώσεις της Πέμπτης. Αύριο, Σάββατο 18 Μαρτίου του 2006, θα γίνει μια πολύ μεγάλη διαδήλωση σε όλη την Γαλλία ώστε να υποχρεωθεί η νεοσυντηρητική κυβέρνηση των κ.κ. Σιράκ και Βιλπέν να αποσύρουν τις τροποποιήσεις που ψήφισαν, χωρίς καμία συζήτηση στην ολομέλεια, στον εργασιακό μας νόμο.

Οι τροποποιήσεις αυτές σκοπεύουν στην δημιουργία ενός νέου εργασιακού συμβολαίου, το ονομαζόμενο CPE (που σημαίνει συμβόλαιο πρώτης εργασίας) και το οποίο θα επιτρέπει στις εταιρείες να απολύουν εργαζομένους χωρίς απολύτως ΚΑΜΙΑ αιτιολόγηση. Προς το παρόν στοχεύει στην κατηγορία των 15-25χρόνων, οι οποίοι η κυβέρνηση γνωρίζει πως είναι τόσο μηδενιστές ώστε οι περισσότεροι από αυτούς δεν αντιδράσουν καθόλου στην απόλυσή τους.

Όπως και τον Νόεμβρη, χρησιμοποιήσαν παλιούς νόμους ώστε να «επιταχύνουν» (δηλαδή να παρακάμψουν) την (σαφώς ψευτο)δημοκρατική διαδικασία προκειμένου να περάσουν νόμους που θα συμμορφώνονται με τους καπιταλιστές συμμάχους τους και το όραμα της νέας τάξης πραγμάτων.

Είχαμε μαζικές ταραχές το φθινόπωρο που πέρασε, οι οποίες δεν χειραγωγήθηκαν ή ελέγχθηκαν από κανένα (και αυτό πρέπει να μαθευτεί: οι ίδιες οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες δήλωσαν πως δεν επρόκειτο για θρησκευτικές ή εγκληματικές ενέργειες αλλά για την αντίδραση ενός πληθυσμού που έχει σιχαθεί την ζωή του) πέρα από την επιθυμία να επιστραφεί η βία που οι φτωχοί των προαστίων αντιμετωπίζουν κάθε ημέρα από τους μπάτσους, στον χώρο εργασίας και την κοινωνία γενικότερα.

Η Γαλλία δεν είναι παράδεισος, το Παρίσι μπορεί να είναι ευχάριστο για λίγες ημέρες αλλά είναι σκληρός τόπος για να ζήσει κανείς μιας και υπάρχει πολύς φθόνος και πολλούς ανθρώπους στα περίχωρα του, όλοι τους επιδιώκοντας τον υποτιθέμενο χρυσό τρόπο ζωής του παρελθόντος.

Εμείς οι αναρχικοί προσπαθούμε να διευρύνουμε τον αγώνα που διοχετεύεται στον ρεφορμισμό από ξεπουλημένες φοιτητικές ενώσεις (την UNEF βασικά η οποία είναι οργάνωση νέων του «σοσιαλιστικού» /ναι καλά!/ γαλλικού κόμματος) ενώ σε μεγάλο βαθμό η αυτονόμηση έχει αυξηθεί κατά πολύ τον τελευταίο μήνα.

Από τις 16 του Μάρτη περίπου τα ¾ των 80+ γαλλικών σχολών απεργούν, τα γυμνάσια στο Παρίσι, την Ρουέν, την Καν, την Τουλούζη, την Μασσαλία, το Μπορντώ, την Λιμόζ ενώ και πολλά ακόμα ενώνονται με τους σπουδαστές των σχολών.

Οι απεργίες αποφασίζονται με ψήφο στις συγκεντρώσεις και οι προτάσεις για απεργία συνήθως αντιστοιχούν στο 3 προς 1 υπερ. Καταφέραμε να συσπειρώσουμε στο κίνημα ομάδες διεκδίκησης ίσων δικαιωμάτων για τους μετανάστες, οι οποίοι θα είναι εξίσου θύματα αυτής της μαλακίας, όπως και οι άνεργοι και οι ανεκπαίδευτοι. Η ένωση εργατών, όπως και το 68, φοβάται την αυτονόμηση των διάφορων κινημάτων αν και σύμφωνα με αρκετές δημοσκοπήσεις το 65+% του πληθυσμού επιθυμεί την απόσυρση του νομοσχεδίου. Ελπίζουμε πως τα μέλη των συνδικάτων ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ θα ενισχύσουν το κίνημα με λογιστική υποστήριξη και με την εμπειρία τους μιας και οι ηγεσίες τους δεν πρόκειται να ανακηρύξουν γενικές απεργίες χάρη των νέων.

Έχουμε επίσης ανακαλύψει και πάλι τις χαρές του φασισμού, για μια περίπου εβδομάδα 50 με 100 ακροδεξιοί (UNI-RED-FNJ: η Uni είναι μια ακροδεξιά φοιτητική ένωση, η RED έχει διαλέξει πολύ κακό όνομα;) γιατί πρόκειται για μια ρατσιστική/ομοφοβική ένωση και η FNJ αποτελεί το παράρτημα νέων του Εθνικού Μετώπου, δηλαδή των γουρουνιών), πολλοί από αυτούς περιπολούν στους μικρούς δρόμους του Latin Quarter, χωρίς καμία σχεδόν ενόχληση από τους μπάτσους, με μπαστούνια του μπεηζμπωλ και κράνη, χτυπώντας κάθε αντι-cpe ακτιβιστή που συναντάνε. Περιττό να πούμε πως τους τσακίζουμε άσχημα αλλά είναι ιδιαίτερα παρακινημένοι και τρομοκρατούν όσους έρχονται στις διαδηλώσεις για πρώτη φορά. Για μια εβδομάδα τώρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι ξενερώνουν με τους ηγέτες των συνδικάτων που τους καλούν σε διαδηλώσεις από τις 2 μέχρι τις 5 και τους ευχαριστούν στην συνέχεια ζητώντας τους να επιστρέψουν στα σπίτια τους λέγοντας πως ήταν μια καλή διαδήλωση. Δεν θέλουμε διαπραγματεύσεις που αφορούν τον CPE, θέλουμε την ολοκληρωτική απόσυρσή του.

Την Πέμπτη περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι αγνόησαν την έκκληση του συνδικάτου και συνέχισαν τις διαμαρτυρίες, επιτιθέμενοι στους μπάτσους και επιχειρώντας να ξαναμπούν στην οχυρωμένη Σορβόννη και να ανακαταλάβουν τον έλεγχο της μετά την έξωση μας στις 4 την νύχτα πριν από 8 ημέρες, πολύ μετά αφότου οι συνεργαζόμενοι ηγέτες των συνδικάτων είχαν επιστρέψει στα σπίτια τους και πήραν το τσαγάκι τους, ικανοποιημένοι που το λογότυπο του συνδικάτου τους θα εμφανίζονταν σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν αυτούς που εδώ χαρακτηρίζουμε ως προδότες της κοινωνίας, όπως ακριβώς και τα κομμουνιστικά, πράσινα, σοσιαλιστικά και επαναστατικά κόμματα (τα PC, Les Verts, PS, LCR) και τις ηγεσίες των εργατικών συνδικάτων (των CGT, CFDT, CFTC κυρίως). Γνωρίζουμε πως οι πολιτικές αρκετών μικρότερων ευρωπαϊκών χωρών έχουν ευθυγραμμιστεί με εκείνες των τριών μεγάλων ευρωκρατών και πως για αυτόν τον λόγο πρέπει να καταλάβουν όλοι πως προσπαθούμε όσο μπορούμε να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει πως οφείλουμε να διεθνοποιήσουμε τον αγώνα ενάντια στην παγκόσμια κρατική καταπίεση και την καθημερινή ανασφάλεια. Προς το παρόν είναι δύσκολο να βρεθούν τρόποι διεύρυνσης των διεκδικήσεων μας μιας και οι περισσότεροι σπουδαστές πιστεύουν αθώα πως το πρόβλημα αρχίζει και τελειώνει με τον CPE.

Όποιος ήταν στην Γένοβα, το Σηάτλ ή την Γενεύη γνωρίζει πως ένα απλό εργασιακό συμβόλαιο δεν είναι τίποτα στην πραγματικότητα συγκρινόμενο με την βία της Διεθνούς Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και όλων εκείνων των γαμημένων λεσχών Bilderberg/SkullsnBones/και όποιας άλλης ελιτίστικης κοινωνίας που σχεδιάζει την εκπλήρωση όλων εκείνων των μεθόδων παρακολούθησης και καταστολής της Νέας Τάξης που ενισχύουν την διαιώνιση της συνεχούς καταπίεσης που στοχεύει στην αποδυνάμωση της μαχητικότητας και τον ελιτισμό της τεχνολογικής υπεροχής.

Ξέρουμε πως δεν είμαστε μόνοι μας, και θέλουμε να γνωρίζετε πως ούτε και εσείς είστε μόνοι σας. Αύριο θα αφιερώσουμε τις συγκρούσεις της ημέρας σε όλους τους εραστές της ελευθερίας σε όλο τον κόσμο που αντιμετωπίζουν 20πλάσια την καταστολή και τις άθλιες συνθήκες ζωής από εμάς, τους ανθρώπους στην Αμερική και παντού στην Ευρώπη, τους αγρότες, τους φοιτητές, τις γυναίκες, τα παιδιά που αγωνίζονται καθημερινά στην Κίνα, την Κορέα, την Ασία, την Νότια Αμερική, την Αφρική, το Ιράν, το Ιράκ. ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους που αγωνίζονται ενάντια στον θρησκευτικό, οικονομικό και πολιτικό σκοταδισμό, την καταπίεση και τον δεσποτισμό.

ΜΙΑ ΝΕΟΛΑΙΑ. ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ. ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ.

Με την βοήθεια όλων, ας επικρατήσει η ελευθερία και η δικαιοσύνη!