είδα ένα όνειρο

Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Λαϊκοί Αγώνες | Γνώμη / Ανάλυση Saturday January 24, 2015 16:59 by Γιώργος Μεριζιώτης

Χθες είδα ένα όνειρο – ένα καλό όνειρο, είδα ότι ο ΣYΡΙΖΑ έχει κρυφή ατζέντα και στην πραγματικότητα πρόκειται να εφαρμόσει το παρακάτω πρόγραμμα, (επειδή τα όνειρα δεν τα συγκρατούμε όλα γράφω όσα μπόρεσα να θυμηθώ).

Χθες είδα ένα όνειρο – ένα καλό όνειρο, είδα ότι ο ΣYΡΙΖΑ έχει κρυφή ατζέντα και στην πραγματικότητα πρόκειται να εφαρμόσει το παρακάτω πρόγραμμα, (επειδή τα όνειρα δεν τα συγκρατούμε όλα γράφω όσα μπόρεσα να θυμηθώ).

Πρόγραμμα των πρώτων 150 ημερών:

1. Η συγκεντροποίηση της πολιτικής εξουσίας και του κράτους, αντικαθίσταται με την αποκέντρωση και ομοσπονδιοποίηση όλων των κοινοτήτων .

2. Το σύστημα της πολιτικής διαμεσολάβησης, αντικαθίσταται με την άμεση δημοκρατία των λαϊκών συνελεύσεων με άμεσα ανακλητή και κυκλική εκπροσώπηση.

3. Οι επιβαλλόμενες και αυστηρά πυραμιδοειδείς δομές της ιεραρχικής - κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας, αντικαθίσταται με τη δημιουργική και οριζόντια σχέση των αυτόνομων κοινοτήτων και συνεργατικών ενώσεων που επιδέχονται πάντα βελτιώσεις στη μορφή και στο περιεχόμενό τους..

4. Το σύστημα της διαχείρισης των ανθρώπων, αντικαθίσταται από τη διαχείριση των πραγμάτων, μέσω της γενικευμένης κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης.

5. Η ισότητα απέναντι στο νόμο, αντικαθίσταται με την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων. Ο καταναγκασμός ενός έξωθεν επιβαλλόμενου νόμου, αντικαθίσταται από τις αμοιβαίες συμφωνίες.

6. Η κοινωνική ανισότητα του συστήματος κυριαρχίας, αντικαθίσταται από την κοινωνική ισότητα, όχι σαν ισοπεδωτική ομοιομορφία, αλλά μέσα από την διαφορετικότητα των ίσων.

7. Οι διαταραγμένες και καταρρέουσες ισορροπίες του φυσικού περιβάλλοντος, απόρροια της απληστίας του κεφαλαιοκρατικού συστήματος για κυριαρχία, επέκταση και κέρδος, αντικαθίστανται από ένα οικονομικο-κοινωνικό σύστημα μη διαταραγμένο από κοινωνικές ανισότητες και γι ́ αυτό οικολογικά ισορροπημένο. Η κυριαρχία απέναντι στην φύση και το περιβάλλον αντικαθίσταται από την κατανόηση της φύσης, την διατήρηση της ισορροπίας και την συνεργατική σχέση μ ́ αυτή.

8. Η κυριαρχία της επιστήμης και της τεχνολογίας (ως νέα θρησκεία) πάνω στην κοινωνία και οι γνώσεις που παράγονται και που ελέγχονται και καρπώνονται από τις ολιγαρχίες αντικαθίσταται από την ισορροπία μεταξύ " του δέντρου της ανθρώπινης γνώσης" -κοινωνικής εμπειρίας και των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας, στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου και του ατόμου.

9. Η πνευματική και η γνωστική ιδιοκτησία, αντικαθίσταται από τη γνώση και τη δημιουργικότητα σαν κοινωνικά αγαθά και ως τέτοια, ελεύθερα προσβάσιμα σε όλη την κοινωνία.

10. H εμπορευματοποίηση της παιδείας και της γνώσης, αντικαθίσταται από την χαρά και την απόλαυση της μεταδιδόμενης γνώσης που σαν δημόσιο αγαθό παρέχεται σε όλους, ελεύθερα προσβάσιμη σε όλες τις βαθμίδες. Η παιδαγωγική της υποταγής, της δημιουργίας υπηκόων και της επιβεβλημένης, στείρας αποστήθισης γνώσεων, αντικαθίστανται από την διαπαιδαγώγηση στην ελευθερία, της αυτονομία και την κριτική σκέψη.

11. Η υγεία από εμπόρευμα και η ιατρική επιστήμη ως ανεξάρτητη αυτονομημένη κατάσταση έξω από τις κοινωνικές ανάγκες, πάνω από την κοινωνία και ως προϊόν των εταιριών, αντικαθίσταται από την υγεία σαν δημόσιο αγαθό που παρέχεται ισότιμα σε όλους. Η ιατρική επιστήμη ξαναγίνεται η επιστήμη του ανθρώπου στην υπηρεσία της κοινωνίας και της υγείας.
12. Η παραμέληση, η αδιαφορία και η υποκριτική φιλανθρωπία για τους «απόμαχους» της ζωής, τα παιδιά, αλλά και των ανήμπορων προς εργασία, αντικαθίσταται από την κοινωνική πρόνοια, μέριμνα, φροντίδα και εξασφάλιση των μέσων επιβίωσης, ανάπτυξης και ευημερίας όχι μόνο γι ́ αυτούς, μα και για όλους όσους αδυνατούν να τα εξασφαλίσουν οι ίδιοι με την εργασία τους (γιατί ο άνθρωπος εκτός των άλλων σιχαίνεται την αποδοχή ελεημοσύνης).

13. Η ατομική κατοχή (ιδοκτησία) της γης και των μέσων παραγωγής, αντικαθίσταται από την κοινή συλλογική κατοχή -ως προς τις κοινωνικές μορφές παραγωγής- και την ατομική χρήση -ως προς τις ατομικές μορφές παραγωγής-.

14. Η σημερινή κεφαλαιοκρατική οικονομία και εμπορευματοποιημένη παραγωγή που είναι πάνω και πέρα από τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες αντικαθίσταται, από την πολιτική οικονομία και παραγωγή η οποία θα είναι ενσωματωμένη μέσα στις κοινότητες και την κοινωνική ζωή.

15. Το καθεστώς της μισθωτής δουλείας, αντικαθίσταται από την αυτοδιεύθυνση της εργασίας. Οι ίδιοι πολίτες που είναι ταυτόχρονα εργαζόμενοι, (παραγωγοί-καταναλωτές) αλλά κύρια μέλη κοινοτήτων στις οποίες διαβιούν θα αποφασίζουν τι παράγουν, γιατί το παράγουν, πώς το παρά- γουν, πού το διαθέτουν, αρχικά μέσα από την αρχή: «από τον καθένα σύμφωνα με τις πηγές και τις ικανότητες του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του».

16. Ο καπιταλιστικός καταμερισμός της εργασίας, αντικαθίσταται από την δημιουργική ολοκλήρωση και ενοποίηση της εργασίας, είτε είναι βιομηχανική, είτε είναι αγροτική, είτε είναι χειρονακτική είτε πνευματική.

17. Η παθητικότητα των μαζών, ως υποταγμένων παραγωγών και εξαρτημένων καταναλωτών και ο υποβιβασμός της έννοιας του πολίτη σε οπαδό, ψηφοφόρο, καταναλωτή που έχει επιφέρει ο καπιταλισμός, αντικαθίσταται με την άμεση και ενεργή συμμετοχή των ανθρώπων μέσα από παραγωγικά καταναλωτικά - κοινοτικά συμβούλια.

18. Η καταπίεση και η εμπορευματοποίηση των ενστίκτων και των αισθήσεων, αντικαθίσταται με την όλο χαρά απελευθέρωση της ανθρώπινης φύσης. Υπάρχει μια ενιαία και μοναδική ανθρώπινη φύση και κοινότητα σε παραλληλία με την μοναδικότητα του ατόμου, γι ́ αυτό οι κοινωνικοί διαχωρισμοί και οι διακρίσεις βασισμένες σε τάξη, εθνικότητα, φύλο, φυλή, θρήσκευμα, η σεξουαλική ιδιαιτερότητα πρέπει να εξαφανιστούν.

19. Η ηθική της υποταγής, της υπεκφυγής, του ανταγωνισμού, του ψεύδους και της ανευθυνότητας, αντικαθίσταται με την ηθική της ελευθερίας, της άμιλλας, της αλληλεγγύης, της αμοιβαιότητας, της αξιοπρέπειας και της υπευθυνότητας.....

Σημειώσεις:
Ποιες είναι οι βασικές αρχές της αυτοδιεύθυνσης; Θα τις αναφέρουμε εν συντομία: Αυτοδιεύθυνση, σημαίνει εξ ́ ορισμού αυτοκαθορισμός. Αποκλείει τη διεύθυνση άλλων, την κυριαρχία ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο. Αποκλείει, όχι μόνο τη διαρκή νομική κατοχυρωμένη εξουσία του κράτους με τους καταπιεστικούς θεσμούς, αλλά απαιτεί την κατάργηση της αρχής του κράτους από τις ανεπίσημες ενώσεις του λαού: από τα συνδικάτα, από τους χώρους εργασίας και από τις μυριάδες συσπειρώσεις και σχέσεις που συγκροτούν την κοινωνία.

1) Η Αυτοδιεύθυνση, εξ ́ ορισμού, είναι η ιδέα ότι οι εργάτες (όλοι οι εργάτες περιλαμβανομένων των τεχνικών, των μηχανικών, των επιστημόνων, των προγραμματιστών, των συντονιστών, όλων), που απασχολούνται με την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών μπορούν οι ίδιοι να διευθύνουν και να συντονίζουν αποτελεσματικά την οικονομική ζωή της κοινωνίας. Αυτή η πίστη στηρίζεται σε τρεις αδιαχώριστες αρχές: α) πίστη στη δημιουργική ικανότητα των μαζών, στον διασυρμένο “κοινό άνθρωπο” και όχι σε μια αριστοκρατική τάξη “ανώτερων” ανθρώπων, β) αυτονομία (αυτοκυβέρνηση), γ) αποκέντρωση και συντονισμός, με την ελεύθερη συμφωνία του φεντεραλισμού (ομοσπονδιοποίηση).

2) Ένας αναρχικός που ικανοποιείται με τον περιορισμό των εξουσιών και εγκαταλείπει την ιδέα της κατάργησης του κράτους και της ατομικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής, ένας αναρχικός που αποδέχεται να απολαμβάνει τα αγαθά του και τη μικρή του ατομική ευτυχία μέσα σε αυτές τις συνθήκες, διάγοντας μια άνετη ζωή, ένας αναρχικός, που αποδέχεται τα όρια τα οποία του επιβάλλει το εδραιωμένο σύστημα, δεν είναι αναρχικός, αλλά φιλελεύθερος. Ο αναρχικός που εγκαταλείπει την ιδέα της επαναστατικής προοπτικής γίνεται, είτε το θέλουμε είτε όχι, ένας «φίφις», όπως τον αποκαλούν στη Γαλλία, (φί-φις: φιλελευθερο-φιλελευθεριακός).

«… Οι αναζητητές της ιδανικής ευτυχίας, ακριβώς έτσι όπως οι αναζητητές της φιλοσοφικής λίθου, ίσως δεν πραγματοποιήσουν ποτέ απόλυτα την ουτοπία τους, όμως η ουτοπία τους θα είναι το αίτιο για τις προόδους της ανθρωπότητας …». Ζοζέφ Ντεζάκ