user preferences

New Events

Βαλκανικές Χώρες

no event posted in the last week

Βαλκάνια: αποτίμηση της περιόδου

category Βαλκανικές Χώρες | Ιμπεριαλισμός / Πόλεμος | Γνώμη / Ανάλυση author Thursday August 13, 2015 19:15author by ελευθεριακό γυρολόι Report this post to the editors

Οι σημερινές εξελίξεις στα Βαλκάνια, μετά την επιστροφή της Αμερικής στον ενεργό ρόλο της γεωπολιτικής διάλυσης και την εμβάθυνση των φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων με βάση τα σχέδια ΔΝΤ-ΕΕ, αντιστοιχούν στις βλέψεις του κοινού υπερατλαντικού παρανομαστή για τη Μέση Ανατολή. Κι αν τα μάτια μας δικαιολογημένα στρέφονται στις επιθέσεις κατά του Κουρδιστάν στη Συρία-Ιράκ-Τουρκία, τις στιγμές που βιώνει μια πρωτόγνωρη κοινωνική επανάσταση κρατώντας άμυνα απέναντι στον υποβασταζόμενο απ’ την Τουρκία ΙΚΙΛ, οφείλουν να στραφούν και προς τα πάνω, στα Βαλκάνια.
balkanmap1.jpg

Ακόμα δεν έχει λήξει τίποτε για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη.

Το 1995 είναι έτος σταθμός και προοίμιο της επέμβασης του 1999, της συμμαχίας Αμερικής-ΝΑΤΟ-ΕΕ, με στόχο την ολοκληρωτική διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Τα πιο σημαντικά γεγονότα που είχαν κι ένα συμβολικό χαρακτήρα δίπλα στο πρακτικό νόημα της διάλυσης εκ των έσω, ήταν οι επιχειρήσεις-εθνοκάθαρση εναντίον των μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα και εναντίον των σέρβων στην Κράινα. Οι σημερινές εξελίξεις στα Βαλκάνια, μετά την επιστροφή της Αμερικής στον ενεργό ρόλο της γεωπολιτικής διάλυσης και την εμβάθυνση των φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων με βάση τα σχέδια ΔΝΤ-ΕΕ, αντιστοιχούν στις βλέψεις του κοινού υπερατλαντικού παρανομαστή για τη Μέση Ανατολή. Κι αν τα μάτια μας δικαιολογημένα στρέφονται στις επιθέσεις κατά του Κουρδιστάν στη Συρία-Ιράκ-Τουρκία, τις στιγμές που βιώνει μια πρωτόγνωρη κοινωνική επανάσταση κρατώντας άμυνα απέναντι στον υποβασταζόμενο απ’ την Τουρκία ΙΚΙΛ, οφείλουν να στραφούν και προς τα πάνω, στα Βαλκάνια.

Κι εδώ στα «δεν είναι παίξε-γέλασε» Βαλκάνια, ένας είναι ο κανόνας: στρατιωτική επέκταση, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, εθνικοί ανταγωνισμοί. Πάνω σε αυτό το τρίπτυχο βασίζεται η σημερινή αφήγηση για αυτό το χώρο που δικαίως, από το 1913, ονομάστηκε πυριτιδαποθήκη. Όλα αυτά συμβαίνουν αν θέσουμε σε δεύτερη μοίρα α)τον ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ Γερμανίας-ΗΠΑ για την βαλκανόπιτα, β)την κινητικότητα των τζιχαντιστών στο χώρο του βαλκανικού Ισλάμ, γ)την απίστευτη εισροή μεταναστευτικών και προσφυγικών πληθυσμών στα Βαλκάνια με προορισμό την προηγμένη Δύση δ)την άνοδο εθνικιστικών-φασιστικών κινημάτων καθώς και ε)την εν αναμονή στάση της Ρωσίας απέναντι στις κόκκινες γραμμές της με στόχο την αποσταθεροποίηση και την πρόσβαση στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Αλβανία: Με κεντρικό άξονα την εφαρμογή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής για αμφισβητούμενες θαλάσσιες ζώνες, το αλβανικό κράτος έχει επιδοθεί σε ένα διπλωματικό σκληρό παιχνίδι αμφισβήτησης στην ελληνοαλβανική ΑΟΖ. Παρακάμπτοντας με την εφαρμογή του τύπου «Καστελόριζο» τα τρία νησάκια της Κέρκυρας αμφισβητεί τις προηγούμενες συμφωνίες Ελλάδας-Τουρκίας ενώ μέσα στη διαπραγμάτευση για την άρση του εμπολέμου υποδαυλίζεται το «τσάμικο ζήτημα». Σε μια περίοδο υπαγωγής της Αλβανίας στην αμερικανική στρατιωτική δύναμη και προετοιμασίας για τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις υπό την καθοδήγηση του ΔΝΤ και της ΕΕ, υποσκάπτει την όποια σταθερότητα θέτοντας τη χώρα ως το κέντρο του παναλβανισμού προωθώντας την ανεξαρτησία του Κοσσόβου-Κοσσυφοπεδίου καθώς και τις αποσχιστικές τάσεις των αλβανικών μειονοτήτων μέσα στην Σερβία ή στην πΓΔΜ. Η ένταση που πυροδοτήθηκε κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα Σερβίας-Αλβανίας, δεν ήταν παρά το πρελούντιο για τις εξελίξεις που διαδραματίστηκαν τόσο στο Κουμάνοβο της πΓΔΜ όσο και στο ίδιο το Κόσσοβο. Η ενεργοποίηση του UCK αυτήν την περίοδο είναι ικανή να περιπλέξει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

πΓΔΜ: Με αφετηρία την σοβαρότατη πολιτική κρίση στο εσωτερικό της κορυφώνεται η σύγκρουση μεταξύ κυβερνώντος κόμματος Γκουέφσκι και σοσιαλιστικού κόμματος Ζάεφ. Η πΓΔΜ έχοντας ζήσει μια πορτοκαλί επανάσταση, ωθούμενη από την αμερικανική πρεσβεία και την ΕΕ οι οποίες τηρούν στρατηγική αναμονή για την τελική λύση επιλογής οχήματος, βρίσκεται στη δεινή θέση να ακυρώνει την διέλευση του ρωσικού αγωγού tourkish stream και να επικυρώνει κάθε αδιάλλακτη στάση στο ζήτημα του ονόματος της χώρας. Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, δίνοντας βάση στις διακρίσεις κατά της αλβανικής μειονότητας, παρόλο που ο αλβανικός παράγοντας συμμετέχει στη διακυβέρνηση, έχει προκρίνει τη χώρα ως κέντρο του μακεδονισμού. Με χάρτες που διεκδικούν περιοχές από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία στήνει ένα παιχνίδι αποσταθεροποίησης σε μια περίοδο που η οικονομία της χώρας διανύει τη χειρότερη περίοδο. Όλες οι διπλωματικές δράσεις βασισμένες στον μακεδονικό αλυτρωτισμό οδηγούν σε μια σύγκρουση και ενίσχυση του αλβανικού εθνικισμού.

Βουλγαρία: Η Βουλγαρία έχει πλέον μετατραπεί σε μια στρατιωτική βάση, πεδίο συγκέντρωσης των αμερικανικών δυνάμεων και του ΝΑΤΟ. Η χώρα είναι στην κυριολεξία το νότιο άκρο που αφορά τη στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας από τους αμερικάνους και η οποία φτάνει μέχρι τις χώρες της Βαλτικής. Με μια οικονομία ευκαιρίας για όσους επιχειρηματίες επιθυμούν ένα φορολογικό παράδεισο, αυξάνει την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της με φούσκες και μεροκάματα πείνας. Ως χώρα με μια τουρκική μειονότητα ιδιαιτέρως ογκώδη και με βλέψεις προς τη μεριά της διεκδίκησης του μακεδονικού υπό τη δική της πατρωνία, η Βουλγαρία δέχεται από τη μια την επικίνδυνη εξάπλωση του μουσουλμανικού τόξου στα Βαλκάνια-δίπλα στην μειονότητα της Θράκης κι από την άλλη παράγοντές της εντείνουν την καθόλου ξεχασμένη υπόθεση του «μακεδονικού» εις βάρος της διπλανής πΓΔΜ. Με ένα πυρηνικό εργοστάσιο στο Κοζλοντούι, το μοναδικό στα Βαλκάνια η Βουλγαρία καταστρέφοντας κάθε σχέση με τη Ρωσία έχει μετατραπεί σε ένα αμερικανικό προτεκτοράτο.

Σερβία: Η Σερβία υπό τον Βούτσιτς, έχει σκύψει το κεφάλι μπροστά στην αμερικανική υπεροπλία και στην ευρωπαϊκή προοπτική. Με τη μέθοδο του κατευνασμού προς τον αλβανικό παράγοντα που επιμένει στην ανεξαρτησία ή και στην προσάρτηση του Κοσσόβου-Κοσσυφοπεδίου, επιδιώκει μέσω της διπλωματικής οδού να κρατηθεί η σταθερότητα καθώς και η κυριότητά της στο Κόσσοβο-Κοσσυφοπέδιο. Οι επεμβάσεις της ΠΤ και του ΔΝΤ, έχουν φέρει τη χώρα στη φτώχεια καθώς ετοιμάζονται μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και αναδιαρθρώσεις της οικονομίας εφαρμογές της πάλαι ποτέ συμφωνίας του Ραμπουγιέ, όπου το βέτο Μιλόσεβιτς ήταν και η αιτία για την επέμβαση στην π. Γιουγκοσλαβία. Η εξευτελιστική μέθοδος που έχει επιλέξει η γειτονική Αλβανία αλλά και η σημερινή αναθέρμανση των εντάσεων με την Κροατία, έχει φέρει το πολιτικό σύστημα σε σοβαρή κρίση. Μετά τις πληγές ενός εμφυλίου πολέμου και με την απειλή των ΗΠΑ, η Σερβία διέρρηξε τις παραδοσιακές σχέσεις με τη Ρωσία, ενώ οι ενταξιακές σχέσεις προχωρούν πάντα στο μέτρο των διαρθρωτικών αλλαγών που οδηγούν στην εκποίηση της ίδιας της χώρας. 16 χρόνια μετά την επιτυχή απόπειρα των ΗΠΑ να εντάξουν τα Βαλκάνια στην διεθνοποιημένη οικονομία, η Σερβία βαδίζει στο δρόμο της υποτέλειας και της φτώχειας.

Βοσνία-Ερζεγοβίνη: Το προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ-ΟΗΕ μετά τη συμφωνία του Ντέιτον που προέκυψε μετά από ένα πολύ σοβαρό πόλεμο που πέρασε από κρεβάτια χιλιάδων ανθρώπων με μικτούς γάμους, βρίσκεται σε σοβαρή κρίση. Πρόκειται για μια κρατική ομοσπονδία η οποία χωρίζει σερβοβόσνιους και μουσουλμάνους-κροάτες η οποία βρίσκεται σε πορεία σύνδεσης με την ΕΕ, πραγματοποιώντας μεταρρυθμίσεις. Οι αποσχιστικές τάσεις εκφράζονται τόσο από τη μεριά της σερβικής ηγεσίας όσο και από την πλευρά των κροατών και είναι πολύ ισχυρές. Τόσο ισχυρές που κατάφεραν να θέσουν στο περιθώριο το κίνημα που προέκυψε το χειμώνα του 2014, όπου κοινές πορείες ανθρώπων από διαφορετικές εθνότητες κατάφεραν για μια μικρή περίοδο να συναντηθούν στο ταξικό ζήτημα και στις εργατικές διεκδικήσεις. Η γραμμή που επέβαλε το 1992 η ΕΕ μέσω της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας κατάφερε να εντείνει τις διαφορές επιφέροντας έναν φονικό πόλεμο με κατάληξη τη Σρεμπρένιτσα. Η αναθέρμανση της ένταση των μητέρων πατρίδων Σερβίας-Κροατίας υποδαυλίζει και την ένταση στη χώρα με τις διαρθρωτικές αλλαγές να προηγούνται της επιβίωσης των ανθρώπων της.

Κόσσοβο-Κοσσυφοπέδιο: Η μονομερής ανεξαρτησία του Κοσσόβου το 2008 από την αυτόνομη κυβέρνηση, προωθούμενη από τις ΗΠΑ, βρήκε την πιο καλή της ώρα προκαλώντας τόσο τις κόκκινες γραμμές της Ρωσίας όσο και της Σερβίας στην οποία ανήκει. Η ανασύσταση του UCK και η πρόκληση επεισοδίων με κορύφωση τα γεγονότα στο Κουμάνοβο, δείχνουν ότι τα δείγματα καλής θέλησης από πλευράς επίσημης ηγεσίας για ειρηνική διευθέτηση και μάλιστα στη φάση που η οικονομία του Κοσσόβου έχει καταστραφεί από τις μεταρρυθμίσεις που έχουν επιβάλει τα διεθνή διευθυντήρια μετά την περίοδο του πολέμου «ανεξαρτησίας» είναι απλά και μόνο λόγια. Το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης περίπου 100.000 κοσσοβάρων μέσα στο φετινό χειμώνα όπως και της τραγικής τους επιστροφής είναι ενδεικτικό του επιπέδου της φτώχειας.

Κροατία: Με υψηλούς τόνους η γερμανική απόφυση της Κροατίας έχει ξεκινήσει ένα διπλωματικό πόλεμο με τη Σερβία. Η αντίστοιχη επιχείρηση εθνοκάθαρσης εναντίον των Σέρβων της Κροατίας πριν από 20 χρόνια που κατέληξε σε ένα ματοκύλισμα έχει σφραγίσει τις σχέσεις των δυο χωρών. Τόσο από τη μεριά της Σερβίας όσο και από την πλευρά της Κροατίας ενισχύονται οι φασιστικοί πόλοι ως οχήματα εσωτερικής πηγής εντάσεων και βγαίνουν στην επιφάνεια ζητήματα από την περίοδο του μεσοπολέμου. Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις για την είσοδο της χώρας στην ΕΕ, έχουν προκαλέσει κύμα φτώχειας με σοβαρή απόληξη στην υπόθεση ενός κινήματος που υπερασπίζεται την ιδιωτική κατοικία. Το οικοδόμημα της Κροατίας που κατασκευάστηκε ως κατάληξη της ένωσης των δυο Γερμανιών και τις προσπάθειες της Γερμανίας να διαλύσει την ΕΕ είναι σαθρό με μοναδική συνοχή του, τον ιστορικό εθνικισμό και εγχώριο ναζισμό.

Μαυροβούνιο: Με ταγμένη ηγεσία ενάντια στο ρωσικό κίνδυνο, το Μαυροβούνιο των 700.000 σέρβων κατοίκων, το αποκαλούμενο ως «Σολανία» από τον περιβόητο επίτροπο της ΕΕ Χαβιέ Σολάνα, το 2006 έγινε «ανεξάρτητο» κράτος. Δεν είναι παρά ένα υπό διαπραγμάτευση οχυρό της ΕΕ για την κάθοδό της προς τα Βαλκάνια αλλά και ένα παράδειγμα απόσχισης και ανεξαρτητοποίησης. Με υποτυπώδη οικονομία την οποία θέτει στις προσταγές της ΕΕ και με τάσεις προσαρμογής στο στρατιωτικό δόγμα του ΝΑΤΟ, το τουριστικό Σεν Τροπέζ των Βαλκανίων ακολουθά τη μοίρα της μικρής χώρας-εξάρτημα.

Σλοβενία: Με το ένα στα τρία νοικοκυριά να αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες του, με το ΔΝΤ να είναι η άτυπη κυβέρνηση της χώρας, με την προσπάθεια της κυβέρνησης να εκποιήσει τις κρατικές υποδομές του κάποτε πλούσιου γιουγκοσλαβικού βορρά, η Σλοβενία ζει τα αποτελέσματα της ευεργεσίας της ΕΕ. Η περισσότερο αναίμακτη «ανεξαρτητοποίηση» που έζησε κούρεμα των καταθέσεων στις τράπεζες για τη διάσωσής τους αντιμετωπίζει όπως όλες οι χώρες που μπήκαν στην τροχιά του φιλελευθερισμού τα κρούσματα διαφθοράς.

Ρουμανία: Με βαρύ στρατιωτικό εξοπλισμό οι ΗΠΑ, εγκαθίστανται σταδιακά στη Ρουμανία, στο πλαίσιο περικύκλωση της Ρωσίας από την πλευρά της Μαύρης Θάλασσας. Με φοβερές ανισότητες, με το 1/3 και παραπάνω από τον πληθυσμό της χώρας να ζει με την αδήλωτη εργασία, η Ρουμανία ,ε το Βουκουρέστι να δίνει έδρα στη διοίκηση του ΝΑΤΟ αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα από τις τάσεις απόσχισης της ουγγρικής μειονότητας της Τρανσυλβανίας. Αποτελώντας τμήμα του αντιρωσικού άξονα, το πολιτικό σύστημα μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης του Τσαουσέσκου, ζει τον εφιάλτη της διαρκούς μετανάστευσης στο εξωτερικό. Μια χώρα με σοβαρές υποδομές και φυσικό πλούτο ζει μέσα στη φτώχεια από τα εμβάσματα και τη φτηνή εργασία.

Βαλκάνια: Ακόμα δεν έχει λήξει τίποτε για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη.

Related Link: http://eleftheriako-giro-giro.espivblogs.net

This page has not been translated into Čeština yet.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]