Benutzereinstellungen

Neue Veranstaltungshinweise

Ρωσία / Ουκρανία / Λευκορωσία

Es wurden keine neuen Veranstaltungshinweise in der letzten Woche veröffentlicht

Η ιδέα της ισότητας και οι μπολσεβίκοι

category Ρωσία / Ουκρανία / Λευκορωσία | Αναρχική Ιστορία | Γνώμη / Ανάλυση author Saturday April 28, 2018 20:18author by Νέστωρ Μαχνό Report this post to the editors

Οι Μπολσεβίκοι έχουν ξεφορτωθεί την ιδέα της ισότητας, όχι μόνο στην πράξη αλλά και στη θεωρία, γιατί και μόνο η προφορά της τους φαίνεται επικίνδυνη τώρα. Αυτό είναι αρκετά κατανοητό, γιατί ολόκληρη η κυριαρχία τους εξαρτάται από μια διαμετρικά αντίθετη ιδέα, από μια τρανταχτή ανισότητα, οι τρόμοι και τα κακά της οποίας έχουν κάτσει στις πλάτες των εργατών. Ας ελπίσουμε ότι οι εργάτες κάθε χώρας μπορούν να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα και με τη σειρά τους να τελειώσουν με τους Μπολσεβίκους, αυτούς τους υποστηρικτές της ιδέας της σκλαβιάς και τους καταπιεστές της Εργασίας.
makhno1.jpg

Το 14ο Συνέδριο του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος έχει καταδικάσει απερίφραστα την ιδέα της ισότητας. Πριν το Συνέδριο ο Ζηνόβιεφ είχε αναφέρει την ιδέα στην πορεία της πολεμικής του ενάντια στους Ουστριάλοφ και Μπουχάριν. Δήλωσε τότε ότι το σύνολο της μοντέρνας φιλοσοφίας διακατεχόταν από την ιδέα της ισότητας. Ο Καλίνιν μίλησε σκληρά στο συνέδριο ενάντια σε αυτή την διαμάχη, παίρνοντας την γραμμή ότι κάθε αναφορά στην ισότητα δεν μπορούσε να βοηθήσει, παρά μόνο να είναι βλαβερή και δεν έπρεπε να γίνει ανεκτή.

Η αιτιολογία του έχει ως εξής:
«Μπορούμε να μιλήσουμε στους αγρότες για ισότητα; Όχι, αυτό αποκλείεται, γιατί σε αυτή την περίπτωση, θα ξεκινούσαν να απαιτούν τα ίδια δικαιώματα με τους εργάτες, το οποίο θα ήταν σε πλήρη αντίθεση με τη δικτατορία του προλεταριάτου. Παρόμοια, μπορούμε να μιλήσουμε για ισότητα στους εργάτες; Όχι, και αυτό αποκλείεται επίσης, γιατί αν για παράδειγμα, ένας κομμουνιστής και ένα μη μέλος του κόμματος κάνουν την ίδια δουλειά, η διαφορά βρίσκεται στο ότι ο πρώτος πληρώνεται τον διπλάσιο μισθό από τον δεύτερο. Το να αποδεχτούμε την ισότητα θα επέτρεπε στα μη κομματικά μέλη να απαιτούν την ίδια πληρωμή που πληρώνεται στον κομμουνιστή. Είναι αποδεκτό αυτό, σύντροφοι; Όχι, δεν είναι. Μπορούμε λοιπόν να καλέσουμε για ισότητα ανάμεσα στους κομμουνιστές; Όχι, ούτε αυτό γίνεται, γιατί κατέχουν διαφορετικές θέσεις, με όρους δικαιωμάτων και υλικών συνθηκών επίσης».

Πάνω στη βάση τέτοιων συλλογισμών ο Καλίνιν συμπέρανε ότι η χρήση του όρου «ισότητα» από τον Ζηνόβιεφ μπορούσε να είναι μόνο δημαγωγική και βλαβερή. Στην απάντησή του ο Ζηνόβιεφ είπε στο Συνέδριο ότι, όταν είχε μιλήσει για ισότητα, το είχε εννοήσει με μια εντελώς διαφορετική έννοια. Όσο για τον ίδιο, αυτό που είχε στο μυαλό του ήταν η «σοσιαλιστική ισότητα», δηλαδή, η ισότητα που κάποια μέρα θα ερχόταν σε ένα περισσότερο ή λιγότερο μακρινό μέλλον. Προς το παρόν, μέχρι τη στιγμή που θα γινόταν η παγκόσμια επανάσταση και αφού δεν υπήρχε τρόπος για να γίνει γνωστό το πότε θα συμβεί αυτό, δεν μπορούσε να τίθεται ζήτημα ισότητας. Ειδικά, δεν μπορούσε να υπάρξει ισότητα δικαιωμάτων, γιατί αυτό θα κινδύνευε να μας σύρει στην κατεύθυνση πολύ επικίνδυνων «δημοκρατικών» παρεκκλίσεων.

Αυτή η αντίληψη της ιδέας της ισότητας δεν ξεκαθαρίστηκε σε κάποια απόφαση του Συνεδρίου. Αλλά, ουσιαστικά, τα δύο στρατόπεδα που συγκρούστηκαν στο συνέδριο ήταν σύμφωνα στο να θεωρηθεί η ιδέα της ισότητας σαν μη ανεκτή.

Προηγουμένως, και όχι τόσο πολύ καιρό πριν, οι Μπολσεβίκοι μιλούσαν εντελώς διαφορετικά. Ήταν κάτω από το λάβαρο της ισότητας που λειτούργησαν κατά την διάρκεια της μεγάλης Ρωσικής επανάστασης, για να ανατρέψουν την μπουρζουαζία, σε συμμαχία με τους εργάτες και τους αγρότες, με έξοδα των οποίων έφτασαν να καταλάβουν τον πολιτικό έλεγχο της χώρας. Ήταν κάτω από αυτά τα χρώματα που, μετά από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης των ζωών και των ελευθεριών των εργατών της πρώην Ρωσίας – που από ‘δω και στο εξής θα γίνει γνωστή ως «Ένωση των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών» οι Μπολσεβίκοι τσάροι θα  προσπαθούσαν να πείσουν τους εργάτες αυτής της «Ένωσης» (που καταπιέζονταν από αυτούς), όπως επίσης και τους εργάτες από άλλες χώρες (τους οποίους δεν έλεγχαν ακόμα), ότι αν καταδίωκαν και άφηναν να σαπίζουν στις φυλακές ή αν εξόριζαν και δολοφονούσαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, αυτό γινόταν αποκλειστικά στο όνομα της επανάστασης, τις εξισωτικές βάσεις της οποίας (τις οποίες υποτίθεται ότι είχαν δώσει στην επανάσταση) οι εχθροί της υποτίθεται ότι ήθελαν να καταστρέψουν.

Σύντομα θα είναι οκτώ χρόνια που το αίμα των αναρχικών άρχισε να τρέχει λόγω του ότι δεν προσκύνησαν δουλικά μπροστά στην βία ή το θράσος εκείνων που κατέλαβαν την εξουσία ούτε μπροστά στην πασίγνωστα ψευδή ιδεολογία τους και την μέγιστη ανευθυνότητα τους.

Σε αυτή την εγκληματική πράξη, μια πράξη η οποία δεν μπορεί να περιγραφεί παρά σαν λουτρό αίματος των Μπολσεβίκων θεών, ο καλύτερος ανθός της επανάστασης καταστράφηκε, γιατί ήταν οι πιο πιστοί υπέρμαχοι των επαναστατικών ιδανικών και γιατί δεν θα μπορούσαν να δωροδοκηθούν για να τα προδώσουν. Υπερασπιζόμενοι ειλικρινά τις αρχές της επανάστασης, αυτά τα παιδιά της επανάστασης προσπαθούσαν να απαλλαχθούν από την τρέλα των Μπολσεβίκων θεών και να βρουν μια διέξοδο από το αδιέξοδό τους, έτσι ώστε να σφυρηλατήσουν ένα μονοπάτι για την πραγματική ελευθερία και την γνήσια ισότητα των εργατών.

Οι Μπολσεβίκοι άρχοντες γρήγορα κατάλαβαν ότι οι φιλοδοξίες αυτών των παιδιών της επανάστασης θα αποτελούσαν καταστροφή για την τρέλα τους και, πάνω απ’ όλα, για τα προνόμια που επιδέξια κληρονόμησαν από την γκρεμισμένη μπουρζουαζία, και μετά τα χρησιμοποίησαν για το συμφέρον τους. Σε αυτή την βάση καταδίκασαν τους επαναστάτες σε θάνατο. Άνθρωποι με τις ψυχές σκλάβων τους υποστήριξαν σε αυτό και το αίμα πλημμύρισε. Για τα οκτώ προηγούμενα χρόνια συνέχιζε να τρέχει, και στο όνομα τίνος μπορούμε να ρωτήσουμε; Στο όνομα της ελευθερίας και της ισότητας των εργατών, λένε οι Μπολσεβίκοι, συνεχίζοντας να εξολοθρεύουν χιλιάδες ανώνυμους επαναστάτες, αγωνιστές της κοινωνικής επανάστασης, ονομάζοντάς τους «τρομοκράτες» και «αντεπαναστάτες».

Με αυτό το αχρείο ψέμα, οι Μπολσεβίκοι έχουν κρύψει την αληθινή κατάσταση πραγμάτων στην Ρωσία από τα μάτια των εργατών του κόσμου, ειδικά την ολοκληρωτική τους χρεωκοπία στο ζήτημα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, την ίδια στιγμή που όλα αυτά είναι πολύ προφανή για όλους αυτούς που έχουν μάτια να δουν.

Οι Αναρχικοί προειδοποίησαν τους εργάτες κάθε χώρας εγκαίρως για τα εγκλήματα των Μπολσεβίκων στην Ρωσική επανάσταση. Ο Μπολσεβικισμός, ενσωματώνοντας το ιδανικό ενός συγκεντρωτικού Κράτους, αποδείχτηκε θανάσιμος εχθρός του ελεύθερου πνεύματος των επαναστατών εργατών. Καταφεύγοντας σε πρωτοφανή μέτρα, σαμποτάρισε την ανάπτυξη της επανάστασης και βρώμισε την αγνότητα της πιο καλής της όψης. Επιτυχημένα μεταμφιεσμένος, απέκρυψε το πραγματικό του πρόσωπο από τα βλέμματα των εργατών, περνώντας τον εαυτό του σαν υποστηρικτή των συμφερόντων τους. Μόνο τώρα, μετά από μια βασιλεία οχτώ χρόνων, αυξανόμενης ερωτοτροπίας με την διεθνή μπουρζουαζία, αρχίζει να παραμερίζει την μάσκα του, της επανάστασης, και δείχνει στον κόσμο της εργασίας το πρόσωπο ενός άπληστου εκμεταλλευτή.

Οι Μπολσεβίκοι έχουν ξεφορτωθεί την ιδέα της ισότητας, όχι μόνο στην πράξη αλλά και στη θεωρία, γιατί και μόνο η προφορά της τους φαίνεται επικίνδυνη τώρα. Αυτό είναι αρκετά κατανοητό, γιατί ολόκληρη η κυριαρχία τους εξαρτάται από μια διαμετρικά αντίθετη ιδέα, από μια τρανταχτή ανισότητα, οι τρόμοι και τα κακά της οποίας έχουν κάτσει στις πλάτες των εργατών. Ας ελπίσουμε ότι οι εργάτες κάθε χώρας μπορούν να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα και με τη σειρά τους να τελειώσουν με τους Μπολσεβίκους, αυτούς τους υποστηρικτές της ιδέας της σκλαβιάς και τους καταπιεστές της Εργασίας.

*Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στη ρωσική γλώσσα στη “Dyelo Truda", τεύχος 9, Φλεβάρης 1926 (σελ. 9-10). Μετάφραση: Εκδ. αλληλεγγύη.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch

Ρωσία / Ουκρανία / Λευκορωσία | Αναρχική Ιστορία | gr

Thu 28 Mar, 19:00

browse text browse image

kronstadt_greek.jpeg image100 χρόνια από την εξέ ... 00:34 Mon 01 Mar by Διάφορες αναρχικές οργανώσεις 0 comments

Στις 1 Μαρτίου 1921, το σοβιέτ της Κροστάνδης εξεγέρθηκε ενάντια στο καθεστώς του Ρωσικού «Κομμουνιστικού» Κόμματος. Ο εμφύλιος πόλεμος είχε αισίως τελειώσει, καθώς οι τελευταίες στρατιές των Λευκών ηττήθηκαν τον Νοέμβριο του 1920. Οι υπόλοιπες μάχες στη Σιβηρία και την Κεντρική Ασία σχετίζονταν με την εδαφική επέκταση της ΕΣΣΔ. Ωστόσο, οι οικονομικές συνθήκες παρέμεναν άθλιες. Ως απάντηση, απεργίες ξέσπασαν σε όλη την Πετρούπολη τον Φεβρουάριο του 1921. Οι ναύτες της Κροστάνδης έστειλαν μια αντιπροσωπεία, για να διερευνήσει τις απεργίες.

melekess.jpg imageΟμάδα Αναρχοκομμο ... 19:50 Wed 03 Apr by Ομάδας Αναρχοκομμουνιστών Melekess 0 comments

Πρέπει να ασχοληθούμε με τους κομισάριους που μιλούν στις συνελεύσεις υπέρ της συγκρότησης μιας Συντακτικής Συνέλευσης, αντί για τη συνολική νίκη των εργαζομένων. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται στις συνελεύσεις, αλλά αυτό που συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα είναι ακόμη χειρότερο. Όλοι οι κομισάριοι εργάζονται ο καθένας με τον δικό τους τρόπο, ασχολούνται βέβαια με την εξαθλίωση και την έντονη κατανάλωση αλκοόλ, αλλά δεν ανησυχούν για την κατασυκοφάντηση σε βάρος των εργαζομένων. Η αστυνομία που είναι υπεύθυνη για τα τρόφιμα κλέβει το βούτυρο, το λουκάνικο, το αλεύρι κ.λπ. στο σιδηροδρομικό σταθμό και το πουλάει πιο δίπλα.

arsinov.jpg image“Δύο αποδράσεις” του... 18:08 Tue 21 Jan by Dmitri (republishing) 0 comments

Κυκλοφορεί το βιβλίο του Ρώσου αναρχικού Πιότρ Αρσίνοφ “Δύο αποδράσεις (Απομνημονεύματα ενός αναρχικού, 1906-09)” από τις Εκδόσεις Λερναία Ύδρα.
Μετάφραση του αυτοβιογραφικού έργου του Αρσίνοφ που εκδόθηκε στα ρωσικά το 1928 στο Παρίσι.
(Το pdf βρήκαμε εδώ: http://www.makhno.ru/lit/book18.php)

image1917-1921 - Το Ουκρανικό Μαχ&#... Dec 28 by anarchism.espivblogs 0 comments

«Όλοι έχουμε φλερτάρει με την ελευθερία, και βαθιά μέσα μας όλοι έχουμε την τάση να κάνουμε πιο σταθερή αυτή τη σχέση. Οι αναρχικές αξίες της ατομικής ελευθερίας, της δημοκρατίας από τα κάτω, και της αποκέντρωσης από κάθε μορφής εξουσία είναι, αν μη τι άλλο, πιο επίκαιρες σήμερα από ποτέ. Τα λέμε στα οδοφράγματα.»

imagePiotr Andrievich Marin (Arshinov) Jul 27 by Dmitri 0 comments

Οι αναρχικοί ήταν εξαιρετικά σκληροί στην κριτική τους προς τον Αρσίνωφ. Ο παλιός φίλος του Νέστωρ Μάχνο έγραψε πικρόχολα ότι «ήταν ματαιόδοξος και επιζητούσε εξουσία. Άγνωστος στη ρωσική επανάσταση μέχρις ότου ξύπνησε από την άχρηστη εργασία του στη Μόσχα το 1919 στη θύελλα των επαναστατικών πράξεων... αργότερα πήγε μακριά για να γράψει την ιστορία της Μαχνοβτσίνας. Κατά συνέπεια, έγινε ένα από τα ενεργά στελέχη του διεθνούς αναρχικού κινήματος και άρχισε να σκέφτεται τον εαυτό του ως τον ηγέτη του αναρχισμού, μια θέση που την επιδίωξε και βρήκε τα θεωρητικά θεμέλια γι’ αυτήν. Ήταν ένα εύκολο βήμα, τόσο εύκολο όσο και ο μπολσεβικισμός».

imageAναρχοκομμουνιστι ... May 24 by Dmitri 0 comments

Οι περισσότεροι εργαζόμενοι ήταν νέοι αναρχικοί, που πάλευαν ενάντια στην εκμετάλλευση των από πάνω (10 έως 18 ώρες την ημέρα, για ένα ξεροκόμματο και χωρίς βασικές κοινωνικές εγγυήσεις για την κοινωνική πρόνοια), καθώς και την τρομοκρατία της κυβέρνησης. Σε συνθήκες φτώχειας, συνεχούς ταπείνωσης της καθημερινής ζωής και βάρβαρης καταστολής, η τσαρική κυβέρνηση απαντούσε βίαια σε οποιαδήποτε προσπάθεια των εργαζομένων για την προάσπιση των συμφερόντων τους, και έτσι τα σαμποτάζ και οι μαχητικές δράσεις ήταν συχνά ο μόνος τρόπος να δωθεί μια κατάλληλη απάντηση στη βία. Κυρίως προλεταριακής σύνθεσης, το αναρχικό κομμουνιστικό κίνημα, στην πραγματικότητα, ήταν απόρροια ενός υπερήφανου λαού, που υπερηφανευόταν για το ότι δεν ήθελε να είναι ένας μισθωτός σκλάβος υπό το μαστίγιο του αφέντη.

imageAlexei Alexeivich Olonetsky (1893-1964) Nov 28 by Nick Heath 0 comments

Alexei Alexeivich Olonetsky (1893-1964) ή Sadikov, Sadikov-Olonetsky - «Ένας πολύ μορφωμένος επιστήμονας, ένας θαυμάσιος εκπρόσωπος της προηγμένης Ρωσικής διανόησης στα τέλη του 19ου - αρχές του 20ού αιώνα. Από το A. Kuprava. Άνθρωποι: Χρόνος και ζωή. - Sukhum, 2010.

imageΟι δύο Οκτώβρηδες Oct 16 by Piotr Archinov 0 comments

*Αγγλική μετάφραση Nick Heath για την North London Organisation of Revolutionary Anarchists (Οργάνωση Επαναστατών Αναρχικών Βόρειου Λονδίνου). Δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος της Libertarian Communist Review (Ελευθεριακή Κομμουνιστική Επιθεώρηση), χειμώνας 1976. Ελληνική μετάφραση: “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης” 2019.

more >>

image100 χρόνια από την εξέ ... Mar 01 Διάφορες αναρχικές οργανώσεις 0 comments

Στις 1 Μαρτίου 1921, το σοβιέτ της Κροστάνδης εξεγέρθηκε ενάντια στο καθεστώς του Ρωσικού «Κομμουνιστικού» Κόμματος. Ο εμφύλιος πόλεμος είχε αισίως τελειώσει, καθώς οι τελευταίες στρατιές των Λευκών ηττήθηκαν τον Νοέμβριο του 1920. Οι υπόλοιπες μάχες στη Σιβηρία και την Κεντρική Ασία σχετίζονταν με την εδαφική επέκταση της ΕΣΣΔ. Ωστόσο, οι οικονομικές συνθήκες παρέμεναν άθλιες. Ως απάντηση, απεργίες ξέσπασαν σε όλη την Πετρούπολη τον Φεβρουάριο του 1921. Οι ναύτες της Κροστάνδης έστειλαν μια αντιπροσωπεία, για να διερευνήσει τις απεργίες.

imageΟμάδα Αναρχοκομμο ... Apr 03 0 comments

Πρέπει να ασχοληθούμε με τους κομισάριους που μιλούν στις συνελεύσεις υπέρ της συγκρότησης μιας Συντακτικής Συνέλευσης, αντί για τη συνολική νίκη των εργαζομένων. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται στις συνελεύσεις, αλλά αυτό που συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα είναι ακόμη χειρότερο. Όλοι οι κομισάριοι εργάζονται ο καθένας με τον δικό τους τρόπο, ασχολούνται βέβαια με την εξαθλίωση και την έντονη κατανάλωση αλκοόλ, αλλά δεν ανησυχούν για την κατασυκοφάντηση σε βάρος των εργαζομένων. Η αστυνομία που είναι υπεύθυνη για τα τρόφιμα κλέβει το βούτυρο, το λουκάνικο, το αλεύρι κ.λπ. στο σιδηροδρομικό σταθμό και το πουλάει πιο δίπλα.

© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]