Neue VeranstaltungshinweiseEs wurden keine neuen Veranstaltungshinweise in der letzten Woche veröffentlicht Kommende VeranstaltungenΕλλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Φύλο Keine kommenden Veranstaltungen veröffentlicht
|
Recent articles by Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση
Παρεμβάσεις ... Jun 30 22 Nα καταστρέψε&#... Mar 08 22 Έμφυλα οδοφρ ... Dec 14 21 Κοινωνικός κανιβαλισμός Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος |
Φύλο |
Ανακοίνωση Τύπου
 Saturday September 29, 2018 18:04 by Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση
 Η ΕΣΕ για τη δολοφονία Ζακ Κωστόπουλου Καλούμε κάθε εργαζόμενο/η, άνεργο/η να πάρει θέση ενάντια στη φασιστική πανούκλα. Μέσα στα σωματεία, τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα σχολεία και τις σχολές μας υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα των από κάτω στη ζωή! Για να μη νικήσει ο φόβος και το μίσος! Για να ανθίσουν οι πολύχρωμες εργατικές κοινότητες και η αλληλεγγύη απέναντι στη βαρβαρότητα! Την Παρασκευή, 21 Σεπτέμβρη μέρα μεσημέρι ο Ζακ Κωστόπουλος πέφτει νεκρός σε ενεχυροδανειστήριο της ομόνοιας μετά από ανελέητο ξυλοδαρμό από τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, έτερου μαγαζάτορα και αστυνομικών παρουσία και άλλων ατόμων που απλά κοιτάνε το θέαμα(με τη λαμπρή εξαίρεση ενός ανθρώπου που προσπαθεί να τους εμποδίσει). Στη δικογραφία που μεταβιβάζεται στον εισαγγελέα δεν αναφέρεται τίποτα από όλα αυτά ούτε και στις μαρτυρίες των αστυνομικών και του ιδιοκτήτη. Ο χώρος της δολοφονίας δεν περιφράσσεται και ο ιδιοκτήτης καθαρίζει το χώρο καταστρέφοντας κάθε στοιχείο. Τα ΜΜΕ σκυλεύουν τη μνήμη του νεκρού διαδίδοντας ψεύδη. Το ίδιο και ακροδεξιά στοιχεία τα οποία γράφουν οργανωμένα σχόλια( κυρίως μέσα από fake προφίλ) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στο ίδιο το προφίλ του Ζακ Κωστόπουλου όπου πανηγυρίζουν για τη δολοφονία του και υβρίζουν το νεκρό μη σεβόμενοι ούτε καν το πένθος των δικών του ανθρώπων.
Fügen Sie Ihre Kommentare hinzu >>
 printable version
with comments
   |
HauptseiteSupport Sudanese anarchists in exile Joint Statement of European Anarchist Organizations International anarchist call for solidarity: Earthquake in Turkey, Syria and Kurdistan Elements of Anarchist Theory and Strategy 19 de Julio: Cuando el pueblo se levanta, escribe la historia International anarchist solidarity against Turkish state repression Declaración Anarquista Internacional por el Primero de Mayo, 2022 Le vieux monde opprime les femmes et les minorités de genre. Leur force le détruira ! Against Militarism and War: For self-organised struggle and social revolution Declaração anarquista internacional sobre a pandemia da Covid-19 Anarchist Theory and History in Global Perspective Capitalism, Anti-Capitalism and Popular Organisation [Booklet] Reflexiones sobre la situación de Afganistán South Africa: Historic rupture or warring brothers again? Death or Renewal: Is the Climate Crisis the Final Crisis? Gleichheit und Freiheit stehen nicht zur Debatte! Contre la guerre au Kurdistan irakien, contre la traîtrise du PDK Meurtre de Clément Méric : l’enjeu politique du procès en appel Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Φύλο | Ανακοίνωση Τύπου | gr Fri 19 Apr, 08:15
Στήνουμε αναχώματα στη γειτονιά μας, στους δρόμους μας, στις πλατείες μας απέναντι στη ματσίλα, στα δίπολα, στο σεξισμό, στην ομοβοφία, στην τρανσοφοβία. Ο δημόσιος χώρος μας ανήκει. Στεκόμαστε η μία δίπλα στην άλλη. Αλληλέγγυα. Δεν χρειαζόμαστε βοήθεια, δεν χρειαζόμαστε συμβουλές, δεν χρειαζόμαστε προστασία από τους άντρες των ζωών μας. Ο παλιός κόσμος καταπιέζει τις γυναίκες και τις έμφυλες μειονότητες.
Η δύναμή τους θα τον καταστρέψει!
Πριν από 100 και πλέον χρόνια, στις 8 Μαρτίου 1917, οι εργάτριες της Αγίας Πετρούπολης απεργούσαν και διαδήλωναν για ψωμί και ειρήνη, συμμετέχοντας έτσι στην απαρχή ενός ιστορικού επαναστατικού κινήματος. Εκείνη την εποχή, η 8η Μαρτίου ως ημέρα αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών άρχισε να τιμάται συχνά. Το ίδιο κράτος που για να προστατέψει τον πληθυσμό από τον κορονοϊό ποινικοποιεί και καταστέλλει την πρόσβαση σε δημόσιους χώρους, απαγορέυει την είσοδο σε δικαστήρια για αποφυγή συνωστισμού αλλά κάνει τα στραβά μάτια για τον συνωστισμό σε χώρους δουλειάς, στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές και αποφυλακίζει παιδεραστές. Σπάμε το φόβο στηρίζοντας αλληλέγγυα η μια την άλλη. Οργανωνόμαστε συλλογικά ενάντια σε κάθε μορφής πατριαρχική επιβολή. Σπάμε τη σιωπή μιλώντας για ότι έχουμε βιώσει. Ο αντιπατριαρχικός αγώνας δεν είναι ένας πόλεμος φύλου εναντίον φύλου, όπως προβοκατόρικα προσπαθούν να τον παρουσιάσουν οι θιασώτες του σεξισμού και οι απολογητές/ήτριες της κουλτούρας του βιασμού. Είναι όμως αναπόφευκτα, ένας σκληρός, ένας λυσσαλέος, ένας εξελισσόμενος κοινωνικός και πολιτικός αγώνας, ενάντια σε κάθε έμφυλη διάκριση και εκμετάλλευση, αλλα ταυτόχρονα ενάντια και σε κάθε ταξική και ρατσιστική καταπίεση. Αξιακά και πολιτικά δεν έχουμε κανένα κοινό τόπο συνεργασίας και ευρύτερα κοινωνικής συναναστροφής με αγέλες που συγκαλύπτουν και κανονικοποιούν κακοποιητές και βιαστές καθώς και με τα “κινηματικά πλυντήρια” που στήνουν. Το κείμενο αυτό είναι η τοποθέτηση μας στις καταγγελίες για περιστατικά έμφυλης βίας που φτάνουν σε εμάς είτε έγιναν στον τόπο που ζούμε είτε σε οποιοδήποτε άλλο γεωγραφικό σημείο. Οι σύντροφοι μας δεν κακοποιούν, δεν βιάζουν, δεν συγκαλύπτουν. Ζώντας σε μια κοινωνία που αντιμετωπίζει τις γυναίκες είτε σαν ευαίσθητα λουλούδια που χρειάζονται προστάτη για να επιβιώσουν, είτε σαν θηράματα για άρρενες κυνηγούς όταν ξεφεύγουν και αντιστέκονται στους ρόλους που τους έχουν επιβληθεί, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα στο άκουσμα ενός βιασμού, αφού σε όλη μας τη ζωή είναι αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε. Κάποιες φορές τα καταφέρνουμε και άλλες όχι. «Το λέμε με ειλικρίνεια, όσο επώδυνο κι αν είναι. Φασίστες υπάρχουν και έξω από το φασιστικό κόμμα, υπάρχουν σε όλες τις τάξεις και σε όλα τα κόμματα. Υπάρχουν συνεπώς παντού άτομα τα οποία αν και δεν είναι φασίστες (μπορεί να είναι και αντιφασίστες), έχουν φασιστική ψυχή, την ίδια δηλαδή επιθυμία για καταπίεση που χαρακτηρίζει τους φασίστες.» (Errico Malatesta, 28 Αυγούστου 1923, «Γιατί νίκησε ο φασισμός», Libero Accordo) Δεν τρέφουμε αυταπάτες για τους απολογητές της έμφυλης βίας που διατρανώνουν με διάφορα μέσα τον δήθεν αντισεξισμό τους, με σκοπό το «ξέπλυμα» μιας σειράς περιστατικών που συγκαλύπτονται και θάβονται. Ο μόνος τρόπος της ύπαρξής μας ενάντια στο κράτος, το οποίο συντηρεί την ύπαρξή του με την καταστροφή της ζωής μας, είναι να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε. Ενάντια στο κράτος με τους νόμους του, τις απαγορεύσεις και υποτιθέμενη δικαιοσύνη, με την οποία περιμένουν από εμάς να τους παρακαλέσουμε, αντιστεκόμαστε και γινόμαστε ελεύθερες δημιουργώντας μια νέα ζωή. Καλούμε όλες τις γυναίκες να αγωνίζονται μέχρι να καταστραφούν η πατριαρχία και το κράτος. [English] [Türkçe] [Italiano] [Castellano] more >>
Το γεγονός ότι μετά από χρόνια αγώνα για την ισότητα και ελευθεριότητα, τα πρότυπα άντρα είναι αποδεκτά, είναι πηγή προβληματισμού και κριτικής και για τα δύο φύλα. Εφόσον πέρα από την ανάγκη αποδοχής του αναρχικού υπάρχει και η αποδοχή και θαυμασμός από όλα τα φύλα που επικροτούν τη μάτσο εμφάνιση και συμπεριφορά του αρσενικού. Προφανώς, οι εξαιρέσεις υπάρχουν και είναι η ελπίδα για βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης.
Η πατριαρχία, ο καπιταλισμός κι η ιδιοκτησία είναι κοινωνικά φαινόμενα που δεν έχουν την ίδια αφετηρία κι ιστορία, συμπλέκονται όμως μεταξύ τους συμπληρώνοντας το ένα το άλλο. Όσο λοιπόν διατηρούμε ατόφια την έννοια της ιδιοκτησίας, αυτού του ανελεύθερου θεσμού που κρατάει την ανθρωπότητα δέσμια της προϊστορίας της, κανείς και καμιά δεν μπορεί να είναι ελεύθερη/ος και ασφαλής.
Σε μια συνθήκη όπου το να καθορίσουμε εμείς τα βιώματά μας δεν είναι δυνατό, εμείς το διεκδικούμε. Διεκδικούμε το να μιλάμε για αυτά και να το κάνουμε δημόσια. Το να κατανοήσουμε αυτό που μας συμβαίνει και να το αναλύσουμε με όρους πολιτικούς, μας βοηθάει να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε οι μόνες, δεν είμαστε μόνες. Πολιτικοποιώντας τα βιώματά μας, αναδημιουργούμε την ιστορία. Τις μικρές και μεγάλες αφηγήσεις που μας θέλουν εκτός. Εκτός της ιστορίας, εκτός των αγώνων, εκτός της γλώσσας και των νοημάτων της. Ο φεμινισμός μάς δίνει τη δυνατότητα να διαχειριστούμε τα βιώματά μας και να αντισταθούμε στις συνθήκες που τα προκαλούν, να αντιστρέψουμε τους όρους και να αντεπιτεθούμε.
Για μια υπόθεση που δεν πρέπει να ξεχαστεί...
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Παρασκήνιο» στις 10/11/2006) more >>
Στήνουμε αναχώματα στη γειτονιά μας, στους δρόμους μας, στις πλατείες μας απέναντι στη ματσίλα, στα δίπολα, στο σεξισμό, στην ομοβοφία, στην τρανσοφοβία. Ο δημόσιος χώρος μας ανήκει. Στεκόμαστε η μία δίπλα στην άλλη. Αλληλέγγυα. Δεν χρειαζόμαστε βοήθεια, δεν χρειαζόμαστε συμβουλές, δεν χρειαζόμαστε προστασία από τους άντρες των ζωών μας.
Ο παλιός κόσμος καταπιέζει τις γυναίκες και τις έμφυλες μειονότητες.
Η δύναμή τους θα τον καταστρέψει!
Πριν από 100 και πλέον χρόνια, στις 8 Μαρτίου 1917, οι εργάτριες της Αγίας Πετρούπολης απεργούσαν και διαδήλωναν για ψωμί και ειρήνη, συμμετέχοντας έτσι στην απαρχή ενός ιστορικού επαναστατικού κινήματος. Εκείνη την εποχή, η 8η Μαρτίου ως ημέρα αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών άρχισε να τιμάται συχνά.
Το ίδιο κράτος που για να προστατέψει τον πληθυσμό από τον κορονοϊό ποινικοποιεί και καταστέλλει την πρόσβαση σε δημόσιους χώρους, απαγορέυει την είσοδο σε δικαστήρια για αποφυγή συνωστισμού αλλά κάνει τα στραβά μάτια για τον συνωστισμό σε χώρους δουλειάς, στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές και αποφυλακίζει παιδεραστές.
Σπάμε το φόβο στηρίζοντας αλληλέγγυα η μια την άλλη. Οργανωνόμαστε συλλογικά ενάντια σε κάθε μορφής πατριαρχική επιβολή. Σπάμε τη σιωπή μιλώντας για ότι έχουμε βιώσει.
Ο αντιπατριαρχικός αγώνας δεν είναι ένας πόλεμος φύλου εναντίον φύλου, όπως προβοκατόρικα προσπαθούν να τον παρουσιάσουν οι θιασώτες του σεξισμού και οι απολογητές/ήτριες της κουλτούρας του βιασμού. Είναι όμως αναπόφευκτα, ένας σκληρός, ένας λυσσαλέος, ένας εξελισσόμενος κοινωνικός και πολιτικός αγώνας, ενάντια σε κάθε έμφυλη διάκριση και εκμετάλλευση, αλλα ταυτόχρονα ενάντια και σε κάθε ταξική και ρατσιστική καταπίεση. more >> |
Als Anarkismo-Startseite festlegen
Digg this
del.icio.us
Furl
Reddit
Technorati
Facebook
Twitter
|
