user preferences

Εκπαίδευση

textProgettifici e dittatori scolastici 23:09 Jul 05 0 comments

textLa Buona Scuola 02:50 Oct 05 0 comments

textLa Buona Scuola 16:04 Sep 09 0 comments

textEducar para la bobada 07:32 Jan 08 0 comments

textAteismo diventa materia scolastica in Irlanda 17:59 Sep 27 0 comments

more >>
Recent articles by αναρχική συλλογικότητα καθ
This author has not submitted any other articles.
Recent Articles about Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος Εκπαίδευση

Για τις εκπαι&#... Jun 11 22 by Αναρχικό Στέκι Φιλοσοφικής

Άμεση απόσυρ ... Feb 25 21 by ΕΣΕ Αθήνας

Για την νέα εκ&... Feb 03 21 by Πρωτ. Αναρχικών Α. Αναργύρων - Καματερού

Εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης συνέχεια...

category Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Εκπαίδευση | Ανακοίνωση Τύπου author Friday November 23, 2018 16:37author by αναρχική συλλογικότητα καθ Report this post to the editors

Συνεπώς, θεωρούμε πως μια προσπάθεια για αλλαγή των εκπαιδευτικών δομών αποκτά πραγματική υπόσταση όταν εντάσ­σεται σε μια συνολική επαναστατική προοπτική για την κοινωνική απελευθέρωση. Για τη δημιουρ­γία μιας κοινωνίας στην οποία η γνώση θα διαχέεται κοινωνικά και συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη των γνωστικών, νοητικών και αντιληπτικών ικανοτήτων των ανθρώπων, σε ένα περιβάλ­λον ελευθερίας και μέσα από συλλογικές μορφωτικές διαδικασίες που θα προάγουν την μάθηση και την επιστημονική έρευνα προς όφελος της κοινότητας και ολόκληρης της κοινωνίας και όχι προς όφελος του κράτους και του καπιταλισμού.
images947947947.jpg



Το νέο κυβερνητικό νομοσχέδιο που αφορά τα πανεπιστήμια και ψηφίστηκε στην βουλή αποτελεί τμήμα μιας συνολικότερης αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης και του ίδιου του κρατικού/καπιταλι­στικού συστήματος. Η επίθεση στην εκπαίδευση και η κατεδάφιση κεκτημένων δεκαετιών, ανήκει στην ίδια ατζέντα με το τσάκισμα μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών, στα πλαίσια των μνημονιακών προγραμμάτων και της συστημικής κρίσης.

Ο νέος νόμος Γαβρόγλου εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς που προωθούν ένα πανεπιστήμιο προσηλω­μένο στην παραγωγή υπερεξειδικευμένου και ευέλικτου εργατικού δυναμικού, προκειμένου να κα­λυφθούν οι σύγχρονες ανάγκες της αγοράς. Η κάλυψη του μνημονιακού στόχου για “πρωτογενή πλεονάσματα” οδηγεί σε περικοπές πόρων και δαπανών για την εκπαίδευση, με αποτέλεσμα την κατάργηση τμημάτων και σχολών και τη σύντμησή τους σε νέα προγράμματα σπουδών. Η κατε­δάφιση εργασιακών δικαιωμάτων με την διάσπαση του ενιαίου πτυχίου υποχρεώνει τους αποφοί­τους σε διαρκείς σπουδές και γεννά την ανάγκη για επιπρόσθετη επαγγελματική κατάρτιση, οδη­γώντας τους στο να πληρώνουν αδρά για την συμμετοχή τους σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπου­δών. Παράλληλα, ανοίγουν ασαφείς επαγγελματικοί τομείς, που ουσιαστικά θα αναλάβουν την κα­τάρτιση συμπληρωματικών εργαζομένων “πασπαρτού”.

Το νομοσχέδιο, βαθαίνει επιπροσθέτως τη μονοδιάστατη και οικονομίστικη, τεχνοκρατική διάστα­ση της γνώσης. Στο πανεπιστήμιο η γνώση αποξενώνεται από την κοινωνική της λειτουργία, απα­ξιώνεται ως μέσο σύλληψης και ερμηνείας του κόσμου και προσανατολίζεται μονόπλευρα στην με­γιστοποίηση του κέρδους των αφεντικών. Αποτέλεσμα είναι η παραγωγή άβουλων και πειθήνιων εργαζομένων, που θα στελεχώσουν μελλοντικά την καπιταλιστική παραγωγή. Σε αυτήν την κατεύ­θυνση, η υποτίμηση των μη “παραγωγικών” σπουδών, των ανθρωπιστικών και των κοινωνικών, όπου διαρκώς δέχονται επιθέσεις, αναδεικνύει το πώς νοηματοδοτούν κράτος και αφεντικά το πα­νεπιστήμιο. Η κατάργηση του τομέα “παιδαγωγικής” από την φιλοσοφική σχολή και ο κίνδυνος απόσπασης της παιδαγωγικής επάρκειας από ένα πλήθος τμημάτων που συνδέονται με αυτόν απει­λεί να τινάξει στον αέρα τα επαγγελματικά δικαιώματα χιλιάδων φοιτητών/τριων και αποφοίτων.

Ο νέος νόμος δεν έπεσε απ’ τον ουρανό. Οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση είναι μια συνεχιζόμε­νη διαδικασία που προχωρά με σταθερούς βηματισμούς και ανεξαρτήτου κυβέρνησης. Τα τελευ­ταία χρόνια, η εισχώρηση επιχειρηματικών ομίλων, μάνατζερ και εταιριών σεκιούριτι στις σχολές, συνιστούν γνώρισμα μιας προσπάθειας περαιτέρω συγχρονισμού της εκπαίδευσης με τη νεοφιλε­λεύθερη πραγματικότητα. Η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων από ιδιωτικά συμφέροντα, ενισχύ­ει και νομιμοποιεί την σχέση μεγαλοεπιχειρηματιών με πανεπιστημιακά ιδρύματα. Οι χρηματοδο­τήσεις δεν αποτελούν εθελούσιες ενισχύσεις του εκπαιδευτικού θεσμού, αντίθετα λαμβάνουν χαρα­κτήρα επενδύσεων, αφού οι καπιταλιστικοί όμιλοι εισπράττουν άμεσα ή έμμεσα οφέλη και ανταλ­λάγματα (π.χ. τη διεξαγωγή ερευνητικών προγραμμάτων για λογαριασμό τους) μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους. Οι χρηματοδοτήσεις αυτές, τείνουν εν τέλει να υποκαταστήσουν το κράτος ως οικονο­μικό τροφοδότη, εδραιώνοντας την παρουσία των ιδιωτών στα πανεπιστήμια. Η παρουσία αυτή, σε συνδυασμό με τη ισοτίμηση των διπλωμάτων που παρέχουν τα ιδιωτικά ιδρύματα, δημιουργεί ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο από το οποίο ακόμη μεγαλύτερα κομμάτια της τάξης μας θα είναι αποκλει­σμένα.

Η εμφάνιση των συστημάτων μαζικής εκπαίδευσης συμπίπτει χρονολογικά με την ανάδυση της αστικής τάξης, τη συγκρότηση των εθνών-κρατών και την ανάπτυξη της καπιταλιστικής αγοράς, στα μέσα του 18ου αιώνα. Οι τεχνολογικές ανακαλύψεις της εποχής, η υλική και ιδεολογική ηγεμο­νία του οικονομικού και πολιτικού φιλελευθερισμού, η έκρηξη των επιστημών και η πρακτική εφαρμογή τους στο πεδίο της βιομηχανικής καπιταλιστικής παραγωγής, η γιγάντωση του κρατικού μηχανισμού και η ανάγκη στελέχωσής του, οδήγησαν κράτος και κεφάλαιο να κατασκευάσουν μία δομή που θα διοχετεύει στην αγορά και τον κρατικό μηχανισμό το απαιτούμενο εξειδικευμένο προ­σωπικό. Το αμιγώς παιδαγωγικό κομμάτι των συστημάτων μαζικής εκπαίδευσης αποτέλεσε πτυ­χή της απόπειρας κράτους και αστικής τάξης να επιβάλλουν συνοχή στο κοινωνικό σώμα, να εξι­σώσουν στην κοινωνική συνείδηση το αφεντικό με τον εργάτη, τον εξουσιαστή με τον εξουσια­ζόμενο. Το όχημα ήταν και εξακολουθεί να είναι μέχρι και σήμερα η διαμόρφωση εθνικής συνείδη­σης και η εμφύσηση της αστικής φιλελεύθερης ιδεολογίας, διαμέσου μιας πληθώρας επιβολών, πει­θαρχήσεων και προπαγανδιστικών μεθόδων (π.χ. παρελάσεις, εθνικιστικές γιορτές, εκκλησιασμός, παραχάραξη της ιστορίας, μονόπλευρη πληροφόρηση, ιδεολογικά στρατευμένες διαλέξεις κ.ά.). Το σύστημα εκπαίδευσης, όσο κι αν εκσυγχρονίστηκε, όσο κι αν ξέφυγε από τον χάρακα και τις φορε­σιές, δεν κατάφερε να ξεφύγει από τον ιστορικό του ρόλο, αφού από την ίδια του την φύση λει­τουργεί στην υπηρεσία του κράτους και του κεφαλαίου

Ο αγώνας ενάντια στο νέο νομοσχέδιο αφορά πρώτα και κύρια τους φοιτητές/ριες των σχολών. Οι μορφές του αγώνα και τα περιεχόμενα του, σχηματοποιούνται και αναπτύσσονται ως προϊόν και αντανάκλαση των συσχετισμών στο φοιτητικό κίνημα και της σχέσης του με τους υπόλοιπους κοι­νωνικούς και ταξικούς αγώνες. Από την μεριά μας ως αναρχικοί/ες προτάσσουμε την ακηδεμόνευτη οργάνωση των φοιτητών/τριων, μακριά από κομματικές παρατάξεις, αρχηγούς και ηγεσίες. Προ­τάσσουμε την ισότιμη και καθολική συμμετοχή στην λήψη των αποφάσεων για την οργάνωση των κινητοποιήσεων, των δράσεων και των καταλήψεων.

Ως αναρχικοί/ες, στεκόμαστε αλληλέγγυα στους αγώνες των ανθρώπων της τάξης μας που παλεύ­ουν για τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής μας. Ο αγώνας ενάντια στο συγκεκριμένο νόμο είναι σημαντικός, αλλά ακόμα και πετύχει την κατάργησή του δεν θα έχει μετασχηματίσει τον πυρήνα της εκπαίδευσης. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αναπαράγει και οξύνει την εκμετάλλευση και την καταπίεση δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί σε απελευθερωτική κατεύθυνση. Συνεπώς, θεωρούμε πως μια προσπάθεια για αλλαγή των εκπαιδευτικών δομών αποκτά πραγματική υπόσταση όταν εντάσ­σεται σε μια συνολική επαναστατική προοπτική για την κοινωνική απελευθέρωση. Για τη δημιουρ­γία μιας κοινωνίας στην οποία η γνώση θα διαχέεται κοινωνικά και συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη των γνωστικών, νοητικών και αντιληπτικών ικανοτήτων των ανθρώπων, σε ένα περιβάλ­λον ελευθερίας και μέσα από συλλογικές μορφωτικές διαδικασίες που θα προάγουν την μάθηση και την επιστημονική έρευνα προς όφελος της κοινότητας και ολόκληρης της κοινωνίας και όχι προς όφελος του κράτους και του καπιταλισμού. Για να οικοδομήσουμε μια τέτοια κοινωνία είναι σημα­ντικό να διασυνδέσουμε κάθε μερικό αγώνα, μικρό ή μεγάλο, με τον συνολικότερο αγώνα για την κοινωνική επανάσταση και την καταστροφή κάθε εξουσιαστικής δομής και σχέσης. Για μια αταξι­κή, ακρατική, φεντεραλιστική κοινωνία, για την αναρχία.

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

αναρχική συλλογικότητα καθ'οδόν

Related Link: https://kathodon.espivblogs.net/?p=1211
This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]