user preferences

Για την άμυνα του Αμαζονίου!

category Βραζιλία / Γουιάνα / Σουρινάμ / Γαλ. Γουιάνα | Περιβάλλον | Ανακοίνωση Τύπου author Thursday September 05, 2019 20:19author by Dmitri - 1 of Anarkismo Editorial Group Report this post to the editors

Kάψτε τους γαιοκτήμονες και τον ιμπεριαλισμό

Τα στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Έρευνας (INPE) έδειξαν σημαντική αύξηση των πυρκαγιών από τις 10 Αυγούστου και ιδιαίτερα στους Δήμους Novo Progreso και Altamira, οι οποίοι περιλαμβάνονται τόσο στο πρόγραμμα ROUTE BR-163 όσο και στo πρόγραμμα αποδάσωσης εκ μέρους των «αφεντικών» της περιοχής του Αμαζονίου. Σύμφωνα με το INPE, ο Novo Progresso διαθέτει στοιχεία για 124 αρχικούς πυρήνες πυρκαγιάς κατά τη διάρκεια της «ημέρας της φωτιάς», δηλαδή αύξηση κατά 300% σε σχέση με την προηγούμενη ημέρα. Την επόμενη μέρα υπήρχαν 203 πυρήνες. Στη Altamira, οι δορυφόροι ανίχνευσαν 194 πυρήνες στις 10 Αυγούστου και 237 την επόμενη ημέρα, μια εντυπωσιακή αύξηση κατά 743%.
69209318_2271482926239881_625954353399726080_n.jpg

Για την άμυνα του Αμαζονίου!

Σε περίπτωση πυρκαγιάς, κάψτε τους γαιοκτήμονες και τον ιμπεριαλισμό

Τον Αύγουστο, η βραζιλιάνικη και διεθνής κοινότητα εξεπλάγη για την αύξηση κατά 50% της αποδάσωσης και για την αύξηση κατά 70% των πυρκαγιών στον Αμαζόνιο. Η υπουργός Γεωργίας της κυβέρνησης Bolsonaro, Tereza Cristina, γνωστή και ως «η μούσα των δηλητηρίων», έσπευσε να δικαιολογήσει το φαινόμενο, επικαλούμενη αμέσως τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής. Είχε επιλέξει γρήγορα τον κύριο κακοποιό, την ίδια τη φύση: το καλοκαίρι και την απαρχή της εποχής της ξηρασίας στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου.

Όμως, ένα πράγμα απέσπασε την προσοχή των κοινωνικών κινημάτων και των περιβαλλοντικών υπηρεσιών στις 10 Αυγούστου. Μια είδηση που μεταδόθηκε από τα κοινωνικά δίκτυα και δημοσιεύτηκε σε μια εφημερίδα στην πόλη του Novo Progreso, στη δυτική χώρα, αποκαλώντας την ημέρα αυτή «ημέρα της φωτιάς». Πρόκειται για μια εκστρατεία που καθοδηγείται από το Latifundium της Pará και που εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο τον Αμαζόνιο.

Σε συνέντευξή του στη «Folha do Progresso», ένας φαζεντέιρο (ιδιοκτήτης γης) ο οποίος είχε σαφή στόχο να προκαλέσει πυρκαγιά στη ζούγκλα, σχολίασε ότι ο στόχος ήταν να «επιδειχθεί προθυμία συνεργασίας με τον πρόεδρο Bolsonaro». «Πρέπει να δείξουμε στον πρόεδρο ότι θέλουμε να εργαστούμε και ο μόνος τρόπος γι’ αυτό είναι να ώστε να καθαρίσουμε τη ζούγκλα με πυρκαγιά και να δημιουργήσουμε βοσκότοπους», ξεκινώντας δηλαδή αυτό που στον αγροτοβιομηχανικό κόσμο είναι γνωστό ως «Queimadaço».

Τα στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Έρευνας (INPE) έδειξαν σημαντική αύξηση των πυρκαγιών από τις 10 Αυγούστου και ιδιαίτερα στους Δήμους Novo Progreso και Altamira, οι οποίοι περιλαμβάνονται τόσο στο πρόγραμμα ROUTE BR-163 όσο και στo πρόγραμμα αποδάσωσης εκ μέρους των «αφεντικών» της περιοχής του Αμαζονίου. Σύμφωνα με το INPE, ο Novo Progresso διαθέτει στοιχεία για 124 αρχικούς πυρήνες πυρκαγιάς κατά τη διάρκεια της «ημέρας της φωτιάς», δηλαδή αύξηση κατά 300% σε σχέση με την προηγούμενη ημέρα. Την επόμενη μέρα υπήρχαν 203 πυρήνες. Στη Altamira, οι δορυφόροι ανίχνευσαν 194 πυρήνες στις 10 Αυγούστου και 237 την επόμενη ημέρα, μια εντυπωσιακή αύξηση κατά 743%. Αποδεικνύεται λοιπόν η αποτελεσματική συμμετοχή του επονομαζόμενου «παραγωγικού τομέα» στην περιβαλλοντική εγκληματικότητα και η συμμετοχή της κυβέρνησης που, με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της επισφάλειας στις υπηρεσίες, ουδετεροποίησε και υπονόμευσε το IBAMA [Βραζιλιανικό Ινστιτούτο Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων) το INPE και το ICMBIO [Ινστιτούτο Chico Mendes για τη Διατήρηση της Βιοποικιλότητας], προωθώντας μια ξεκάθαρη πολιτική στήριξης του καταστροφικού καθεστώτος των πρωτογενών εξαγωγών.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να απαλλάξουμε το κράτος (σε όλα τα επίπεδα) από την έγκριση τέτοιου είδους πράξεων που προκαλούνται από τους καπιταλιστές στα σύνορα του Αμαζονίου.

Εμείς, από τον Βραζιλιάνικο Αναρχικό Συντονισμό (CAB), καταγγέλλουμε τη συστηματικάεπιλεκτική δράση του κράτους της Βραζιλίας. Σε αντίθεση με όσα δοιακηρύσσονται συνήθως, το κράτος δεν απουσιάζει από την περιοχή, απλώς επιλέγει τον τόπο και τον τρόπο τασσόμενο πάντα με την πλευρά εκείνων που πρέπει να δράσουν. Από το 2012 μέχρι σήμερα, όλοι οι μηχανισμοί υπεράσπισης της φύσης, των ιθαγενών και των αγροτών, έχουν αλλάξει. Αυτό ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης της Dilma με τον κώδικα των δασών, ο οποίος είχε ως μέγιστο υπέρμαχο τον Aldo Rebelo, που ανήκει στη θεσμική αριστερά (κατά την εποχή της PCDOB (σήμερα στην Solidaridade). Συνέχισε με τη μεταρρύθμιση του κώδικα ορυχείων, ειδικά στα αυτόχθονα εδάφη, κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του φόβου (PMDB). Τέλος, η πολιτική της πλήρους κατάργησης του περιβαλλοντικού ελέγχου θεσπίστηκε μέσω του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ricardo Salles, στην κυβέρνηση Bolsonaro (PSL). Αυτές οι ενέργειες αποτρέπουν κάθε μηχανισμό αυτοδιάθεσης και αναγνώρισης των εδαφικών περιοχών και παραλύουν εντελώς οποιαδήποτε πολιτική αγροτικής μεταρρύθμισης.

Μπορούμε να πούμε ότι ην διχογνωμία μεταξύ της κυβέρνησης της Γαλλίας και της Βραζιλίας σε αυτό το θέμα, εκφράζει απλώς και μόνο αποκλίσεις και επίκαιρες διαμάχες εντός της κυρίαρχης και της αστικής τάξης σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του ζητήματος του περιβάλλοντος και της γεωπολιτικής ευθυγράμμισης στην ήπειρό μας. Από τη μία πλευρά, η αντιδραστική κυβέρνηση, πληρεξούσια της αγροβιομηχανίας. Από την άλλη, μια διεθνής βιομηχανική και χρηματοπιστωτική αστική τάξη, η οποία με τη νεοφιλελεύθερη ομιλία της για τον «Πράσινο καπιταλισμό» (υποστηριζόμενη από το Rede Globo στη Βραζιλία) απλώς επιδιώκει να δημιουργήσει συνθήκες ιδιωτικοποίησης της περιοχής του Αμαζονίου.

Ας προσθέσουμε σε αυτό τα ευρωπαϊκά γεωπολιτικά συμφέροντα, την εδραίωση ζωνών επιρροής στο πλαίσιο αυτής της έντονης παγκόσμιας εμπορικής διαμάχης, που έχει τη Λατινική Αμερική, επίσης, ως στόχο του ιμπεριαλισμού και των τοπικών εταίρων του. Φαίνεται άσχημα παιγμένο, το να κάνουν δηλώσεις υπεράσπισης της κυριαρχίας του βραζιλιάνικου στρατού και των μελών της κυβέρνησης Bolsonaro, προσποιούμενοι τους εξοργισμένους από τη… διεθνή αλαζονεία. Η μόνη «κυριαρχία» που θέλει η κυβέρνηση Bolsonaro και οι λαϊκιστές της είναι να μπορέσει να σπαταλήσει και να κάψει κυριολεκτικά τους φυσικούς πόρους της επικράτειάς μας (όπως το πετρέλαιο) και να τις παραδώσει στο αφεντικό τους, στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Η «κυριαρχία» του Bolsonaro χρησιμεύει μόνο στην εξυπηρέτηση ενός ιμπεριαλισμού που του επιτρέπει να καίει και να ιδιωτικοποιεί, καταστρέφοντας τα δικαιώματα των αγροτών και των εργαζόμενων της πόλης. Δεν υπάρχει λύση, για τους λαούς του κόσμου και της φύσης, στον πράσινο καπιταλισμό ή στο βάρβαρο γεωργικό εξαγωγικό τομέα που εκπροσωπείται από τον Bolsonaro.

Στην CAB αντιστεκόμαστε και εναντιωνόμαστε σε αυτές τις καταστροφικές πολιτικές για τους λαούς μας και ενισχύουμε τις φωνές της ζούγκλας, όπως τους ka, τη φωνή των ανθρώπων στο Maranhão που λένε ότι «η ζούγκλα είναι η μητέρα μας, είναι η ζωή μας, την υπερασπιζόμαστε!», Είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους στο καουτσούκ που από την εποχή του Chico Mendes έχουν αναπτύξει τακτικές μάχης για να σταματήσουν την ανάπτυξη των βοσκότοπων στη ζούγκλα. Είμαστε αλληλέγγυοι με τους ανθρώπους του Cajueiro, στο Maranhão, οι οποίοι εκδιώχθηκαν άγρια ​​από το προγονικό έδαφος του Quilombola από την κυβέρνηση του Flávio Dino (PCDOB), κάτι που είναι πολύ άσχημο. Υποστηρίζουμε σθεναρά την αυτοδιάθεση που χτίστηκε με μεγάλη προσπάθεια από τον λαό, στα δυτικά της Pará.

Πηγαίνουμε προς την παράκτια οδό όπου τασσόμαστε αλληλέγγυοι στον εκεί αγώνα ενάντια στις υδάτινες οδούς στο Furo do Rio Capim, στην Abaetetuba de Pará, οι οποίες εξυπηρετούν μόνο τους μεγάλους παραγωγούς σπόρων, κυρίως σόγιας, από το βόρειο τμήμα του Mato Grosso. Υποστηρίζουμε και επιβεβαιώνουμε ότι η μόνη έξοδος είναι η άμεση δράση των αγροτικών λαών, της ζούγκλας και της πόλης, για την καταπολέμηση του οικοκτόνου και αντιλαϊκού σχεδίου του κεφαλαίου και του κράτους.

Τέλος, λαμβάνοντας υπόψη τις διδασκαλίες του γεωγράφου Elisha Reclus, ο οποίος είπε ότι η ανθρωπότητα είναι η φύση που αποκτά γνώση του εαυτού της, επιβεβαιώνουμε ότι η φύση υπόκειται σε δικαιώματα και, ως εκ τούτου,πρέπει να τη σεβόμαστε και να την προστατεύουμε. Οι μηχανισμοί των G7 με τη βοήθεια των ιμπεριαλιστών εκατομμυριούχων είναι καταστροφικοί επίσης.

Μόνο μέσω της αυτοοργάνωσης των λαών του Αμαζονίου, μέσω της συγκρότησης και της μετατροπής των εδαφών τους, σε οριζόντιες και αυτόνομες πολιτικές και κοινωνικές σχέσεις, χρειάζεται. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να σταματήσουμε την προοδευτική καταστροφή της περιοχής και να μην υποταχθούμε στους ιδιοκτήτες γης ή τους περιστασιακούς εποίκους.

Ζήτω τα χωριά της ζούγκλας!

Έξω ο Bolsonaro και τα δολοφονικά του latifundium!

Έξω ο Μακρόν και ο πράσινος καπιταλισμός του!

Να ζήσουμε έναν Αμαζόνιο απαλλαγμένο από τα νύχια του καπιταλισμού και του κράτους!

Βραζιλιάνικος Αναρχικός Συντονισμός (CAB)

*Μετάφραση «Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης».

Related Link: https://anarquismo.noblogs.org/?p=1143
This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]