user preferences

New Events

Mashriq / Arabia / Iraq

no event posted in the last week
Recent articles by Anarşist Komünistler Federasyonu [İtalya]
This author has not submitted any other articles.
Recent Articles about Mashriq / Arabia / Iraq Emperyalizm / Savaş

Resist Genocide Oct 14 23 by Melbourne Anarchist Communist Group

Résister au génocide Oct 14 23 by Melbourne Anarchist Communist Group

La révolution du Rojava a défendu le monde, maintenant le monde doit d... Jan 09 22 by Diverses organisations anarchistes

Roma Konferansı

category mashriq / arabia / iraq | emperyalizm / savaş | press release author Tuesday August 01, 2006 00:30author by Anarşist Komünistler Federasyonu [İtalya] - FdCAauthor email internazionale at fdca dot it Report this post to the editors

Ortadoğu’da proletaryanın yalnızlığı ve katledilişi

Onlara “sivil kayıplar” deniliyor: Irak’ta ABD müdahalesinin ikincil etkileri, Filistin ve Lübnan’da İsrail bombardımanının kurbanları, güney Lübnan’da Hizbullah gerillaları tarafından kurban edilen savunmasız insan kalkanları, El Kaide’nin Irak’taki kurbanlık koyunları, İsrail’de Hamas kamikazeleri tarafından seçilen insanlar, Suriye’de Baas’ın veya İran’da imamların gündelik baskısının kurbanları.


Roma Konferansı
Ortadoğu’da proletaryanın yalnızlığı ve katledilişi

Onlara “sivil kayıplar” deniliyor: Irak’ta ABD müdahalesinin ikincil etkileri, Filistin ve Lübnan’da İsrail bombardımanının kurbanları, güney Lübnan’da Hizbullah gerillaları tarafından kurban edilen savunmasız insan kalkanları, El Kaide’nin Irak’taki kurbanlık koyunları, İsrail’de Hamas kamikazeleri tarafından seçilen insanlar, Suriye’de Baas’ın veya İran’da imamların gündelik baskısının kurbanları.

Onlar, aslında, savaş ve değişik devletlerin milliyetçilikleri tarafından öldürülen on binlerce kadın ve erkektir, evlerinden güvencesiz bir korunmaya sahip olmak için kaçan, askeriyenin kontrolündeki insani koridorlara muhtaç kalan yüz binlerce mültecidirler.

Onlar, aslında, dinler, etnik ve dilsel farklılıklar tarafından ustaca bölünmüş, bu bölünmüşlükleri bölgedeki emperyalist çıkarlarda kendileri için önemli bir rol kapmak için çırpınan devletlerin milliyetçilikleri ve militarist ırkçılıklarının etkileriyle kötüleştirilmiş milyonlarca kadın ve erkektir.

Onlar Roma Konferansı’nda yoktular. Onların temsilcileri, devlet başkanlarından başka siyasal güçleri, devletin başından, Dünya Bankası’ndan, IMF’den ve Arap ve Batı burjuvazisinin ellerindeki devasa petrol tekellerinden başka ekonomik güçleri yoktur. Onlar dönemden döneme yasaklandığından için sendikaları olmayan emekçilerdir, tüm Ortadoğu’da baskı altında ve kırılmışlardır, hatta Irak’ta 2005’te katledilen Hadi Sahel gibi fiziksel olarak yok edilmişlerdir.

Onlar için devletlerin veya devlet olmaya talip olanların milliyetçiliklerinde bir gelecek yok. Üçüncü dünyacılığın (ezilen) bir halkı (ezen) bir halkın karşısına koyan, gerçek çatışmanın her ülkede ve her toplulukta proletarya ve burjuvazi, sömürenler ve sömürülenler, sefalet içinde güney Lübnan’da kalan mülteciler ve Şam otellerine kaçan zenginler, bir yanda İsrailli Filistinliler ve İsrail toplumsal piramidinin en altındaki Afrikalı İsrailliler, diğer yanda Tel Aviv’de iktidarda olan burjuvazi arasında olduğunu fark edemeyen yöntemleriyle kurtulamazlar.

Yahudi Siyonizmi Arap proletaryasının, Suni veya Şii İslam İsrail proletaryasının düşmanı değildir. Gerçek düşman kendi ulusal burjuvazileri ve uluslar arası burjuvazidir.

Lübnan trajedisi bu çıkarların büyüklüğünü özetliyor. İsrail 1982 Savaşı’nda işgal ettiği topraklara tutunmalı; Lübnan’daki “koloni”sini hiçbir zaman gerçekten terk etmemiş olan Sünni Suriye eski konumuna geri dönmek istiyor ve İsrail üstündeki baskıyı muhafaza etmek için Şii Hizbullah’ı destekliyor; Hizbullah İsrail’in dikkatini Gazze’den çekmesini sağlayarak Filistinlilere yardım ettiğini düşünebilir, fakat bugün Gazze’de olan güney Lübnan’da olandan çok daha az önemli görünüyor; Sünni Suriye 1991’deki Saddam karşıtı ittifaktan Irak ve Afganistan arasında ABD’ye karşı güçlenen bir emperyalist güç olan İran’la bir ittifaka giriyor; ve tüm bunların altında bir koridorlar ağında ve hammaddelerin devlet tarafından veya devletler arasında sömürülmesiyle hepsi emperyalizmin gölgesinde en iyi çıkarların ve en büyük gücün peşine düşüyor. ABD emperyalizmi, Rus emperyalizmi, Çin emperyalizmi, belki de Avrupa emperyalizmi.

Arap ülkeleri arasındaki eski itibarı sayesinde yeni İtalyan hükümeti kendisini hem ABD, Hem Suriye, hem de İran için güvenilir bir aracı olabildi. Dış ilişkilerde kendisine yeniden bir rol edinebilmesine ve bir önceki hükümetin tükürük yalayıcı politikalarından sonra ulusal geleneğe (Craxi ve Andreotti’nin dış politikasını devam ettirerek) yaklaşmasına rağmen hala ABD’nin hegemonik çıkarları tarafından yönlendiriliyor ve manevra alanı nerdeyse hiç yok.

Bu sırada insanlar Gazze’de, Batı Şeria’da ve güney Lübnan’da ölmeye devam ediyor. Bunlar bir kurtuluş savaşındaki değil, alt-emperyalist bir savaştaki sivil kayıplardır.

Roma Konferansı daha fazla kurban eklemeyi sağladı: Ateşkesin savunmasız hayatlar uğruna duyulan ortak insani merhametle alakası yok – rekabet halindeki burjuvazilerin bunu tartışmalarını beklemek gerek. Lübnan emekçileri beklemeli, saklanacak bir yer bulmalı ve en iyisini ummalı. Tıpkı Flitsin ve İsrailli emekçiler gibi. Fakat Ortadoğu proletaryası uluslararası konferanslar için daha fazla bekleyemez! Kurtuluş için, otonomi için, sınıfın birliği için yeni bir umut olmalı ve bu İsrailli refusniklerin [ç.n.: askere gitmeyi reddedenler] ve asker kaçaklarının anti-militarist muhalefetiyle, İsrailli militanların ve Filistinlilerin Duvar’a karşı şiddetsiz mücadelelerinin gelişimiyle, Irak ve Suriye’de sendikal mücadelenin yeniden doğuşuyla, güney Irak’taki ve İran’daki petrol emekçilerinin mücadeleleriyle, her tür dini ve etnik ayrımın üstesinden gelerek olacak.

Emekçilerin birliği savaşlara ve sömürüye karşı en etkili silahtır. Ortadoğu’da ve tüm dünyada! Sınıfın birliğine ve dayanışmasına dayalı yeni bir enternasyonalizm gittikçe daha fazla acil oluyor.

Federazione dei Comunisti Anarchici

( Anarşist Komünistler Federasyonu [İtalya])
28 Temmuz 2006

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]