Δεν μπορούν πια να κυβερνήσουν

Βόρεια Αμερική / Μεξικό | Καταστολή / Φυλακές | Νέα Wednesday August 30, 2006 12:05 by various

ΝΑ ΦΥΓΕΙ Ο ULISES! NΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ!

Η Οaxaca μια από τις πιο φτωχές πολιτείες της χώρας, είναι σήμερα το σκηνικό μιας εξέγερσης που απειλεί να γίνει το προοίμιο για έναν λαϊκό αγώνα που θα εξαπλωθεί σε όλο το Μεξικό.

Η αρχή

Στις 22 του Μάη, οι δάσκαλοι της Oaxaca κατέλαβαν τους δρόμους και την πλατεία Zocalo της πόλης απαιτώντας αύξηση στο μισθό τους. Στις 14 Ιούνη η κυβέρνηση του Ulises Ruiz, απάντησε στις διεκδικήσεις των δασκάλων με βάρβαρη καταστολή. Το αποτέλεσμα των συγκρούσεων φάνηκε τα ξημερώματα της 14 Ιούνη με 92 τραυματίες, ανάμεσά τους και ανήλικοι καθώς και μερικοί ένστολοι των δυνάμεων καταστολής, ενώ μια δασκάλα απέβαλε εξαιτίας των δακρυγόνων που εκτόξευσε η αστυνομία

Την ίδια μέρα ξεκίνησε ακόμα μία καταστολή. Αυτή των μέσων ενημέρωσης, όταν στις 11:00 το πρωί ο κυβερνήτης Ulises Ruiz βεβαίωσε πως «δεν υπήρξαν συγκρούσεις». Μετά όμως, τα μέσα ενημέρωσης «καταδίκασαν» τις πράξεις βίας και έθεταν το ερώτημα:

«Πώς είναι δυνατόν αυτοί οι βάνδαλοι όποιοι και να ΄ναι, να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά μας;»

Λίγο μετά, αλλάζουν τακτική. Ο Ulises δικαιολόγησε την επιχείρηση λέγοντας πως «εξτρεμιστικές ομάδες» βρίσκονταν πίσω από το κίνημα των δασκάλων, αλλά δεν παρέλειψε να κατηγορήσει τον συνδικαλιστή ηγέτη των δασκάλων ότι συμμετέχει στον Λαϊκό Επαναστατικό Στρατό (EPR) (κάτι που ο ίδιος διέψευσε) κι ότι βρέθηκαν υποτιθέμενα όπλα στο ξενοδοχείο που έμεναν οι δάσκαλοι και στο τοπικό συνδικάτο, από ΑΚ-47 μέχρι και ένα σακίδιο με χειροβομβίδες. Σε απάντηση αυτών, οι δάσκαλοι κάλεσαν τους καθηγητές, τους απλούς πολίτες, φοιτητές και όσοι συμμετέχουν σε κοινωνικές οργανώσεις σε μια μεγάλη πορεία στις 16 Ιούνη, και 160 χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους.

Αμέσως μόλις η βασική οικονομική διεκδίκηση των δασκάλων μετατράπηκε σε απαίτηση «να πέσει ο Ulises» αμέσως ο λαός που ήδη ήταν με το μέρος των δασκάλων αλλά ακόμα σε επίπεδο ηθικής υποστήριξης, συγκεντρώθηκε μαζικά κάτω από αυτή την διεκδίκηση. Ήταν ήδη πολλά τα κινήματα που είχαν υποστεί την καταστολή της κυβέρνησης της Oaxaca, κι έτσι στη στιγμή, πάνω από 350 οργανώσεις, ιθαγενικές κοινότητες, συνδικάτα, κοινωνικές οργανώσεις και επιτροπές πολιτών δημιούργησαν τη Λαϊκή Συνέλευση του Λαού της Oaxaca Asamblea Popular del Pueblo de Oaxaca (APPO).

Οι προεδρικές εκλογές και το λαϊκό κίνημα στην Oaxaca. Το λαϊκό κίνημα της Oaxaca δημιουργήθηκε λίγες μόλις μέρες πριν τις προεδρικές εκλογές (2 Ιουλίου). Το κίνημα αυτό απείλησε να μποϊκοτάρει τις εκλογές παρόλο που κατέληξε να επιτρέψει τελικά την πραγματοποίησή τους και καλούσε να δοθεί «ψήφος τιμωρίας ενάντια στο PRI και το ΡΑΝ». Ψήφος τιμωρίας που φάνηκε καθαρά στις κάλπες, όπου το PRD εξέλεξε 9 από τους 11 υποψήφιους και ο υποψήφιος του PRI στην προεδρία πήρε 180 χιλιάδες ψήφους λιγότερους από αυτόν της αριστερής συμμαχίας.

Ωστόσο, το πολιτικό σκηνικό στο Μεξικό μετά τις εκλογές απέχει πολύ από την «ηρεμία» όπως πολλοί ήλπιζαν, αλλά έχει πολωθεί ακόμα περισσότερο. Ο δεξιός υποψήφιος είναι ο εικονικός νικητής, ενώ απ΄ τη μεριά του ο υποψήφιος της αριστεράς ξεκίνησε ένα κίνημα «ειρηνικής αντίστασης των πολιτών» ενάντια στη νοθεία που σύμφωνα με αυτόν, έκαναν εναντίον του.

Η Πόλη του Μεξικού έχει παραλύσει από τις δράσεις των συμπαθούντων του υποψήφιου της αριστεράς Andres Manuel Lopez Obrador (AMLO) που αρχικά κάλεσε μια «ενημερωτική συνέλευση στην πλατεία Zocalo» όπου συγκεντρώθηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι. Εκεί παρουσίασε τις αποδείξεις της νοθείας και είπε ότι θα ζητήσει από τον λαό να «ψηφίσει» τις δράσεις που θα γίνουν.

Αυτές οι δράσεις της ειρηνικής αντίστασης ξεκίνησαν με την κατάληψη της πλατείας Zocalo για να ξεκινήσει η μεταρρύθμιση στη χώρα. Τώρα ο Obrador κάλεσε Εθνικό Δημοκρατικό Συνέδριο στις 16 Σεπτέμβρη, με σκοπό να αμφισβητήσει τον Felipe Calderon και να ονομάσει νόμιμο πρόεδρο του Μεξικό τον Obrador. Η Λαϊκή Συνέλευση ΑΡΡΟ, βρίσκεται τώρα διαχωρισμένη ανάμεσα σ΄ αυτούς που υποστηρίζουν τον Obrador και εκείνους που είναι πιο κοντά στην «Άλλη Καμπάνια». Η Λαϊκή Συνέλευση, οι απαιτήσεις της, η μορφή της, ο τρόπος που δρα και ο σκοπός της «Υπήρξε ένα σημαντικό βήμα με το πέρασμα από τις οικονομικές και συνδικαλιστικές διεκδικήσεις σε έναν πολιτικό χαρακτήρα: την εξαφάνιση των αρχών. Αλλά πολύ περισσότερο από την πτώση ενός προσώπου, θέλουμε να ξεκινήσει μια διαδικασία δημιουργίας της δημοκρατίας για να υπάρξει ένας νέος τρόπος να κάνουμε πολιτική, όπου η λήψη των αποφάσεων θα προέρχεται από τον λαό (...) Είμαστε μέσα σε μια διαδικασία που συμπεριλαμβάνεται στην Άλλη Καμπάνια στις περιοχές Sicartsa, Atenco, La Parota. Βλέπουμε τη δύναμη που έχει το PRI. Μετέτρεψε την Oaxaca σε ερείπια. Ο λαός αγωνίζεται ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό σ΄ ολόκληρη τη χώρα. Γι΄ αυτό τοποθετούμαστε μέσα στον εθνικό διάλογο και την προώθηση διεκδικήσεων ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό γενικά στην πολιτική σκηνή», συμπληρώνουν οι εκπρόσωποί του επιμένοντας ότι ο Ulizes Ruiz Ortiz «δεν κυβερνά ούτε μπορεί να κυβερνήσει παρόλο που τον στηρίζουν οι Fox και Calderon. Για μας δεν υπάρχει πια (...). Η Λαϊκή Συνέλευση είναι πλουραλιστική και προσπαθεί να γίνει ένα σταθερό σημείο ανάλυσης, σκέψης και λήψης αποφάσεων που θα οδηγεί το κοινωνικό κίνημα».

Αναλογίζεται την εκδίωξη των ιθαγενικών λαών, τα δικαιώματά τους, τον πολιτισμό τους και αναγνωρίζει: «Ακόμα συζητάμε αν βρισκόμαστε στο δρόμο ενός νέου συντάγματος, για το πώς θα ήταν δυνατόν μια πιθανή λαϊκή κυβέρνηση και σε ποιο βαθμό θα αναπτύξει τη δημοκρατία στην Oaxaca και τη χώρα». Αποσπάσματα από την La jornada στις 6 Αυγούστου.

Η Λαϊκή Συνέλευση βεβαιώνει δυναμικά: «Ζητάμε μόνο δικαιοσύνη. Μετά από 38 δολοφονίες που διέπραξε αυτή η κυβέρνηση, το να ζητάς την εξαφάνιση των αρχών, δεν είναι προϋπόθεση είναι δικαίωμα του λαού». Από τις 11 Ιουλίου η Λαϊκή Συνέλευση οργάνωσε δράσεις ειρηνικής κοινωνικής ανυπακοής, προσπαθώντας «να ρίξει την κυβέρνηση και τις αρχές που υπάρχουν στην πολιτεία». Έτσι απέκλεισαν την είσοδο πολυτελών ξενοδοχείων, απέκλεισαν τις εισόδους της πόλης, το τοπικό αεροδρόμιο, ύψωσαν οδοφράγματα σ΄ όλη την Oaxaca.

Αυξάνεται η λαϊκή υποστήριξη

Και τρεις μήνες από την έναρξη των συγκρούσεων, το λαϊκό κίνημα στην Oaxaca αποκτά μεγαλύτερη δύναμη μέρα με τη μέρα. Στις 18 Αυγούστου, πάνω από 18 χιλιάδες εργαζόμενοι από 20 περίπου συνδικάτα συμμετείχαν στην 24ωρη «γενική απεργία» απαιτώντας την παραίτηση του Ulises Ruiz.

Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 16 Αυγούστου για να είμαστε ακριβείς, 5 χιλιάδες συνδικαλιστές του Εθνικού Συνδικάτου Εργαζομένων της Γραμματείας Υγείας (Sntssa) ξεκίνησαν απεργία διαρκείας προσθέτοντας τις δυνάμεις τους στις κινητοποιήσεις του κινήματος των δασκάλων και απαιτούν κι αυτοί την παραίτηση του κυβερνήτη Ulises.

Η κυβέρνηση απαντά με παραστρατιωτικούς. Μπροστά στην αύξηση της υποστήριξης του λαϊκού κινήματος, η κυβέρνηση απάντησε χρησιμοποιώντας παραστρατιωτικές ομάδες που χτύπησαν με πυροβολισμούς σε πολλές περιπτώσεις μέλη της Λαϊκής Συνέλευσης, με σκοπό να σπείρουν τον τρόμο στην Oaxaca. Στις 22 Ιουλίου μια ομάδα αγνώστων με ισχυρό οπλισμό, πυροβόλησαν τον ραδιοφωνικό σταθμό του Πανεπιστημίου, ενώ την ίδια μέρα έριξαν μολότοφ στο σπίτι του Rueda Pachero (συνδικαλιστικός ηγέτης των δασκάλων), και το ίδιο συνέβη λίγες μέρες μετά όταν έριξαν μολότοφ στο σπίτι του Alejandro Cruz, ηγέτη των Οργανώσεων για τα ιθαγενικά δικαιώματα.

Στις 10 Αυγούστου μια πορεία στην οποία συμμετείχαν πάνω από 20 χιλιάδες άνθρωποι χτυπήθηκε με πυροβολισμούς από την αστυνομία, σκοτώνοντας έναν διαδηλωτή και τραυματίζοντας τουλάχιστον άλλους δύο. Οι διαδηλωτές απάντησαν με πέτρες και ανάγκασαν την αστυνομία να υποχωρήσει ενώ λίγο αργότερα κράτησαν αιχμάλωτους 4 αστυνομικούς. Αυτά είναι λίγα μόνο παραδείγματα από τον ανοιχτό πόλεμο που το κράτος άνοιξε ενάντια στο λαϊκό κίνημα της Oaxaca και που ήδη σήμερα, 26 Αυγούστου η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλει ότι έχει «ισχυρές ενδείξεις» πως στρατιωτικές ένοπλες δυνάμεις έδρασαν σε συνεργασία με τις αρχές της πολιτείας της Oaxaca. Είναι δουλειά όλων των εργαζόμενων και επαναστατημένων στο Μεξικό, την Λατινική Αμερική και σ΄ όλο τον κόσμο, να σταματήσουμε και να προσφέρουμε την ηθική, πρακτική και οικονομική αλληλεγγύη μας στο λαϊκό κίνημα της Oaxaca. Υπάρχει μία σχέση ανάμεσα στο κίνημα ενάντια στην εκλογική νοθεία και αυτό της Oaxaca: Και τα δύο καλούν τον κόσμο να πάψει να αναγνωρίζει τις αρχές, να σταματήσει να αναγνωρίζει την πολιτική εξουσία και αντ΄ αυτών να ιδρύσει τη λαϊκή εξουσία, μέσα από συνελεύσεις με οριζόντιες διαδικασίες που να ενώνονται σε μια ανοιχτή ομοσπονδία για να καταφέρει την λαϊκή αυτοδιοίκηση. Αυτή είναι η δουλειά μας.

Για την ελεύθερη επιτροπή των Λαών!

Έξω ο Ulises! Έξω όλοι!

Ζήτω η Λαϊκή Συνέλευση!

Το κείμενο βρίσκεται στην ιστοσελίδα a las barricadas. Εδώ αναδημοσιεύεται από το αθηναϊκό Indymedia.