user preferences

New Events

Zuidelijk Afrika

no event posted in the last week
Recent articles by MK (ZACF)
This author has not submitted any other articles.
Recent Articles about Zuidelijk Afrika Imperialisme / Oorlog

Le vieux et le Coup d’État Dec 06 17 by Shawn Hattingh

The Old Man and the Coup Dec 01 17 by Shawn Hattingh

Swallowed by Mzansi: South Africa’s ruling class in Africa Jun 10 11 by Shawn Hattingh

Swaziland na de bomaanslagen

category zuidelijk afrika | imperialisme / oorlog | opinion/analysis author Monday January 15, 2007 19:15author by MK (ZACF) - en Michael Schmidt Report this post to the editors

In december en januari werd de koninklijke dictatuur van Swaziland opgeschrikt door een serie van 17 aanslagen met brandbommen op staatsdoelen door pro-democratie militanten. Niemand raakte door de aanslagen serieus gewond, maar de paranoïde staat overspeelde haar hand, door verschillende militanten te arresteren en ze aan te klagen voor verraad, waarvoor normaal gesproken de doodstraf geldt, voor een wetsovertreding die hoogstens privé bezit beschadigde.


Swaziland na de bomaanslagen

door MK (ZACF, Swaziland) en Michael Schmidt


In december en januari werd de koninklijke dictatuur van Swaziland opgeschrikt door een serie van 17 aanslagen met brandbommen op staatsdoelen door pro-democratie militanten. Niemand raakte door de aanslagen serieus gewond, maar de paranoïde staat overspeelde haar hand, door verschillende militanten te arresteren en ze aan te klagen voor verraad, waarvoor normaal gesproken de doodstraf geldt, voor een wetsovertreding die hoogstens privé bezit beschadigde.

De ZACF positie over opstandigheid versus massa organisatie

De Times van Swaziland gaf de Zabalaza Anarchist Communist Federation (ZACF) snel de schuld van de aanslagen - die in Swaziland clandestien georganiseerd is - de enige linkse kracht van belang in het land na de ineenstorting van de Swazi Communistische Partij, maar niet echt een organisatie "die zelfs machtiger is dan PUDEMO [de verboden voornaamste oppositie Peoples' United Democratic Movement] of SWAYOCO [de Swaziland Youth Congress]".

In een artikel van 15 januari met de kop "Zabalaza eist een bomaanslag op een politieauto op", beweerde de schrijver, Mduduzi Magagula, valselijk dat de ZACF "recentelijk tijdens een door PUDEMO georganiseerde demonstratie in Manzini een politieauto met stenen en brandbommen bekogelde". De valse bewering ontstond mogelijk door een verkeerd lezen van een ZACF verslag uit Manzini over het bekogelen van een politieauto door jonge kameraden.

Niettemin was de Times professioneel genoeg om de volledige ontkenning van betrokkenheid bij de bekogeling door de ZACF - waaronder de doelen van de federatie in het land - te publiceren:

1) De ZACF, die zowel in Zuid Afrika als in Swaziland opereert, steunt de pro-democratie beweging in Swaziland, maar het doet dit door zich te realiseren dat het politieke systeem in Swaziland alleen democratisch kan worden veranderd door de overgrote meerderheid van de volksklassen in Swaziland, die zich massaal organiseren om het op basis niveau te veranderen in een vorm die voor henzelf acceptabel is. Enkele mensen die rondrennen met brandbommen is zowel ontoereikend om het systeem te veranderen als een anti-democratische vervanging van democratische massa actie door vage individuen die zich niet hoeven te verantwoorden.

2) Daarom heeft de ZACF als geheel geen beleid van het aanvallen van staatsdoelen of kapitalistische doelen met brandbommen, en onze leden in Swaziland hebben tegenover ons jaarlijkse regionale congres in december 2005 ontkend dat ze hebben meegedaan aan zulke aanslagen.

Het verslag op onze website over de aanval op de politieauto is verkeerd gelezen om te suggereren dat ZACF leden aan de aanval meededen. De verwijzing naar "door kameraden gecontroleerd" terrein betekent eenvoudigweg, in ieder geval op dat moment, gecontroleerd door kameraden van de pro-democratie beweging, niet noodzakelijkerwijs ZACF leden.

3) De ZACF blijft zich inzetten voor de strijd voor massale participatieve democratie voor alle inwoners van Swaziland (en breder in zuidelijk Afrika) maar, zoals het artikel in de Times van Swaziland correct berichtte "agiteert om voorbij het gebruikelijke burgerlijke bedrog te gaan en een vernietiging van de kapitalistische staat en diens vervanging door gedecentraliseerde volksvergaderingen" van de arbeidersklasse, de armen en de boeren met zich mee brengt.

Internationale solidariteit bij de verraad rechtszaak

Toch maakten de bomaanslagen de bevolking van Swaziland wakker uit diens traditionele politiek timide houding. Na de bomaanslagen hebben de massa's in het hele land nu begrepen dat ze met de steun van het internationalisme alles tegen het systeem kunnen doen. Het is net alsof de meerderheid voor de bomaanslagen het geloof had dat de besluiten van de koninklijke familie, ministers en het parlement altijd het eindpunt waren. Het bewijs van de zwakte van het systeem is diens over-reactie, waarbij verdachten worden bedreigd met 25 jaar gevangenisstraf.

De aangeklaagden zijn: PUDEMO secretaris-generaal Ignatius B. Dlamini (41), Mduduzi E. Mamba (34) uit Sipofaneni, Robert Nzima (40), Sicelo Mkhonta (22), Goodwill Du Pont (19) uit Matsetsa, Themba Mabuza (32) uit Mbelebeleni, Vusi Shongwe (37) uit Sidzakeni, Kenneth Mkhonta (32), Mfanawenkhosi Mtshali (31) en Sipho Jele (36) uit Mshikishiki, Mfanukhona Nkambule (26), Sipho Hlophe (38) uit Gobholo, Wandile Dludlu (24) de president van de raad van studenten vertegenwoordigers van de Universiteit van Swaziland, Mphandlana Shongwe (43) en Gibholo Mfan'fikile Nkambule (16) uit Nkwalini.

Na dit besluit door de regering had iedereen sympathie met de aangeklaagden. Maar niemand uitte ontevredenheid over het besluit omdat het afkomstig was van de "meester", iemand die er uit ziet als en bekend staat als een monster, koning Mswati III. De aangeklaagden stellen dat ze tijdens gevangenschap zijn gemarteld, evenals Mduduzi Dlamini uit Mhlosheni, die kan worden gedwongen getuige van de staat te worden nadat hij in februari had bekend verraad te hebben gepleegd.

Echter, internationale belangstelling voor de rechtszaak van degenen die van bomaanslagen werden beschuldigd - wat tot nu toe door de staat niet is bewezen - bleek cruciaal te zijn. Op de laatste dag in de rechtbank wilde iedereen de macht zien van de internationale aanhangers van de aangeklaagden, vergeleken met het openbaar ministerie van Swaziland, en de verschillende wijzen waarop burgers van Swaziland werden behandeld.

Toen op 15 maart borgtocht werd verleend aan de verdachten kwamen de meeste van de kameraden en vrienden van de aangeklaagden naar ons toe en feliciteerden ons, waarbij vertrouwen werd getoond in het vertoon van internationale solidariteit. En ik vertrouw er op dat iedereen zich realiseerde dat ze directe actie kunnen ondernemen tegen hun leiderschap sektes, ongeacht of die van de staat, het bedrijfsleven of zogenaamde revolutionairen zijn. Voor het standpunt van PUDEMO over de verraad rechtszaak, lees Swaziland: Smoking Gun or Replica?, online op: http://www.anarkismo.net/newswire.php?story_id=2412

De massa's beginnen hun bewustzijn te herwinnen - en de elite begint onder zichzelf ruzie te maken

Het feit dat de heersende klasse met zo'n zware hand reageerde op de bomaanslagen bracht een verandering in de mentaliteit van het volk teweeg. Deze verandering wordt bewezen door de vijf belangrijkste ontwikkelingen. Ten eerste, er is veel beweging aan de basis: bijvoorbeeld, de jongeren in Manzini mobiliseren tegen het systeem van patriarchaat dat hun ouderen toe staat alle banen voor zichzelf te houden, zonder dat jongeren er iets van kunnen krijgen.

Verder zijn nu zelfs de media van de staat actie gaan ondernemen tegen het corrupte nationale leiderschap - waarbij ze, bijvoorbeeld, de schijnwerpers richten op een minister die met zijn broek naar beneden werd betrapt met een jonge vrouw die niet zijn vrouw was. De ZACF neemt geen morele positie in over overspel, maar het punt dat we willen stellen is eerder dat de media niet langer bang zijn om actie te ondernemen tegen de heersende sekte die gelooft dat het altijd gelijk heeft.

Ten derde, er zijn zelfs ministers die het nu is verboden het land te verlaten nadat ze werden verdacht van corruptie - en al deze verdenkingen werden door arbeidersklasse mensen naar voren gebracht.

Dit laat zien dat de massa's van Swaziland zijn begonnen hun voeten te herwinnen, en hun zin van zelfvertrouwen om de autocratie uit te dagen. Het suggereert ook dat het Imbokodvo voertuig twistziek wordt, begint ineen te storten en uiteindelijk volledig zal vervallen (de Imbokodvo Nationale Beweging is de enige legale politieke partij, gevestigd in 1964 door Mswati's vader, koning Sobhuza II die in 1973 alle oppositie verbood).

Ten vierde is onder de ministers een schandaal ontstaan rond de minister voor gezondheid en sociaal welzijn, die wat parlementariërs en burgers organiseerde in een structuur die het Inhlava Forum wordt genoemd, die slechts tot doel heeft een discussie forum te zijn, maar wat de wenkbrauwen van het leiderschap liet fronsen, die het zien als de embryo van een politieke partij. Als gevolg hiervan werd Mkambule aan de kant gezet.

Het Manifest van het Inhlava Forum riep op tot een gewoon burgerlijk-democatische scheiding van de machten tussen "het parlement", de rechtbanken, de monarchie en Imbokodvo en tot een op de grondwet gebaseerde representatieve democratie die sociale organisaties raadpleegt om de belangen van de meerderheid van Swaziland te dienen. Maar het gaf niet aan hoe dit zou verschillen van de valse vertegenwoordiging die al gevestigd is als het Tinkhundla systeem.

Onder Tinkhundla worden parlementsleden gekozen door loyale lokale raden die worden geleid door stamhoofden en het "parlement" waarvoor ze worden gekozen heeft niets dan adviserende machten. Vorig jaar besloot het Hooggerechtshof dat politieke oppositie partijen "niet bestaan" nadat ze zeggenschap hadden geëist over de herziene een-partij grondwet van 2005. Nu is het de African United Democratic Party (AUDP) toegestaan, onder dit geen-partij systeem, te "onderhandelen" met de parasitaire elite. Het is duidelijk dat de elite begint de hitte van de basis te voelen en verschillende strategieën uitprobeert om te ontkomen aan de val waarin het zichzelf heeft gebracht.

Da is waar we over praten! Massale directe actie van de arbeidersklasse

In de laatste plaats doen de massa's en de armen in Nhlangano in het zuidelijke deel van Swaziland dingen tegen hun onmiddellijke klasse vijanden. Bijvoorbeeld, er is een textiel bedrijf met de naam Zheng Yong met meer dan 2.000 werknemers, wiens fabriek plat werd gebrand. Deze fabriek produceert het beroemde mode merk Timberland. Oorspronkelijk waren de arbeiders met een staking voor een loonsverhoging en 30 dagen ouderschapsverlof begonnen.

De zaak ging naar de rechtbank en de rechtbanken voerden hun klasse rol uit door de staking illegaal te verklaren. Het besluit veroorzaakte verdeeldheid onder de stakers, waarbij degenen die vreesden voor de macht van de wet terugkeerden naar het werk. Maar degenen die op hun rechten als arbeiders stonden besloten directe actie te ondernemen en doordat ze hun werkgevers als hun onmiddellijke klasse vijand herkenden (het kapitaal, de monarchie en de staat verder weg gelegen vijanden), de bron van hun armoede en uitbuiting, brandden de fabriek plat.

Dit laat zien dat de arbeiders, een belangrijk bestanddeel van de Swaziland maatschappij, gedurende een lange tijd politiek inactief, zijn begonnen hun klasse vijand te herkennen en beginnen iets aan het probleem te doen. De ZACF eist het volgende, erkennend dat de onderdrukte volkeren van Swaziland hun eigen eisen stellen, wat we steunen als ze progressief en democratisch van aard zijn:

  1. Een algemene amnestie voor alle politieke gevangenen;
  2. Vrijheid van associatie, vergadering en meningsuiting, en volledige vakbondsrechten;
  3. De afschaffing van de pseudo-democratische Tinkhundla, Liqoqo (de kring van stamhoofden), koninklijke en staatsmacht structuren en hun vervanging door direct-democratische, gedecentraliseerde volksvergaderingen van de arbeidersklasse, de armen en de boeren, die horizontaal worden gefedereerd over het gebied;
  4. Gelijke rechten voor vrouwen;
  5. Afschaffing van alle voorrechten voor stamhoofden - in het bijzonder om land van de armen te stelen;
  6. Herverdeling van land in zowel commerciële als traditionele sectoren;
  7. Gratis en democratisch onderwijs, met raden van vertegenwoordigers van leerlingen op scholen;
  8. Een leefbaar loon campagne in de plantages, fabrieken en boerderijen;
  9. Een verbod van bezuinigingen, en goed betaalde, fatsoenlijke banen voor iedereen; en
  10. Een einde aan discriminatie gebaseerd op HIV/Aids status en gratis medicijnen voor al de mensen die met het virus leven.
Ze kunnen ons arresteren, ons martelen, en ons slaan.

Toch zullen ze ons nooit kunnen verslaan!


Zabalaza: een anarchistisch blad #7
http://www.zabalaza.net/index02.htm

Pdf van #7:
http://www.zabalaza.net/pdfs/sapams/zab07.pdf

Translation by a-infos-nl

Related Link: http://www.zabalaza.net
This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]