espero 7 – Die neue Sommerausgabe 2023 16:58 Jun 25 7 comments Hier ist sie: Die espero-Sommerausgabe 2021! 18:20 Jun 16 15 comments David Graeber, anthropologist and author of Bullshit Jobs, dies aged 59 00:24 Sep 06 7 comments Poder e Governação 02:58 May 17 2 comments Against Anarcho-Liberalism and the curse of identity politics 18:34 Jan 14 4 comments more >> |
Recent articles by "Μαύρο και Κόκκινο"
Οι φασίστες μ... 0 comments Σαν Νέρωνες κ... 0 comments Δεν ξεχνάμε τ... 0 comments Recent Articles about Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος Αναρχικό κίνημαΗ ανάγκη για restart May 29 23 1η Μάη: μέρα ταξ... May 01 23 Αντιεκλογικ^... Mar 31 23 Ο δρόμος δεν ανοίγει με βενζίνη και μπουκάλι
Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος |
Αναρχικό κίνημα |
Γνώμη / Ανάλυση
Monday January 22, 2007 16:37 by "Μαύρο και Κόκκινο"
Αλληλεγγύη στους 3 της 6/5/06 Κι όμως, η εμπειρία μάς το έχει δείξει... ο δρόμος δεν ανοίγει με βενζίνη και μπουκάλι! Στους συντρόφους Χρήστο Ψαρίδη (από την Αναρχική Πρωτοβουλία Αμαρουσίου) και Αντώνη Σταυρίδη (από την ομάδα Αναρχοκομμουνιστών Νέας Σμύρνης) πού εδώ και καιρό δεν είναι πια κοντά μας... Σε όλους εκείνους που «έφυγαν» γελαστοί αλλά μέχρι το τέλος γελασμένοι… Στα ίδια μέρη μπορεί να μην ξαναβρεθούμε αλλά τα χέρια μας θα μείνουν πάντα περασμένα πάνω από τούς ώμους.... Κι όμως, η εμπειρία μάς το έχει δείξει... ο δρόμος δεν ανοίγει με βενζίνη και μπουκάλι! ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 3 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΝΟΧΗΣ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥΜ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΣΤΙΣ 6/5/06 Θέλουμε ΝΑ ενώσουμε και εμείς τη φωνή μας στον αγώνα για την απελευθέρωση των 3 προφυλακισμένων διαδηλωτών που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της αντικαπιταλιστικής εκδήλωσης χιλιάδων αγωνιστών, στη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, στις 6/5/06,στήν Αθήνα. Θέλουμε να προσθέσουμε και τη δική μας αλληλεγγύη στους δύο απεργούς πείνας Ταράσιο Ζαντορόζνι και Γεράσιμο Κυριακόπουλο αλλά θέλουμε ταυτόχρονα, για να μην απομακρυνθούμε από την ουσία, να επικεντρωθούμε – για άλλη μία φορά από την πλευρά μας - στην κοινή μας (πιστεύουμε) αγωνία για το παρόν και το μέλλον της απεύθυνσης τού αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου στην Ελλάδα. Η κοινή προσπάθεια για την απελευθέρωση των 3 συλληφθέντων κρίνουμε πως θα πρέπει πλέον να είναι ταυτισμένη με τη βαθύτερη αλλαγή και ανατροπή πολύχρονων και πολύπαθων πρακτικών δράσης μας που μας εξουσιάζουν με το ναρκωτικό της ψευδαίσθησης πως παράγουμε «απελευθερωτική βία» και «πολιτική παρουσία», ενώ στην πραγματικότητα απελευθερώνουμε τη δυνατότητα στην Κρατική βία να πείθει τους μισθωτούς πως πίσω από την αναρχία είναι ένας «κοινός εσωτερικός εχθρός» από «κουκουλοφόρους, εγκληματίες και τρομοκράτες». Οφείλουμε - και εφ΄ όσον εξακολουθεί να παραμένει μέσα μας ζωντανή η «ουτοπία» της μαζικής και συνειδητής αφύπνισης των εκμεταλλευομένων - να τολμήσουμε στην αυτοκριτική κρατώντας τα αρνητικά συμπεράσματα μιας ακόμη χρονιάς όπου ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος κινήθηκε στα μέρη τής ήττας, όπου συνήθως πάντα επιστρέφει, δίνοντας χαρά, γη και ύδωρ στην Κρατική βαρβαρότητα και στους συκοφάντες - με ή χωρίς στολή - των αναρχικών θέσεων για την ελευθεριακή κοινωνία. Μετά την μεταπολίτευση, χιλιάδες αναζητήσαμε μέσα σε αυτό το ιστορικό ρεύμα της αριστεράς το «αδύνατο», αλλά αφεθήκαμε σε όλη την «έκσταση» της ανοργανωσιάς «ζώντας για τη φάση», εκτρέφοντας τα ίδια λάθη, «κληρονομώντας» κάποιοι από τους παλαιότερους κάθε «γενιάς» στους νεότερους το φετιχισμό της βίας ή της αντι-βίας, την απέχθεια για το συλλογικό, την εσωστρέφεια, το ναρκισσισμό, την αδιαλλαξία και τον ατομικισμό. Στοιχεία αρνητικά που έχουν αντικαταστήσει τον πολιτικό λόγο και την κοινωνική παρέμβαση - θεμελιώδεις αξίες του αναρχικού χώρου που πάνω σε αυτές στηρίχθηκε η επιβίωσή του - αλέθοντας στον «γνωστό-άγνωστο» μύλο των άστοχων επιλογών που ύπουλα και «αόρατα» όλα τα θυματοποιεί και όλα τα αυτοκαταστέλλει, σπρώχνοντας τις καλύτερες προθέσεις συντρόφων στην «ιδιώτευση» που μπορεί να έχει τόσο τη μορφή της απογοήτευσης και της αποχώρησης, αλλά και εκείνη μιας πιο ακραίας βίαιης αντιπαράθεσης με την Εξουσία που δεν είναι τίποτα άλλο από το πτώμα που χρόνια έχει αναγνωρισθεί να έχει το όνομα «άσκηση πίεσης» ή «λαϊκού αγωνιστή». Κανείς από τους συντάκτες αυτού του κειμένου δεν έφθασε μέχρι εδώ «αλάθητος» και κανείς μας δεν αρνείται το ποσοστό τής ευθύνης του για το ότι ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος γιγάντωσε τις αδυναμίες του κόβοντας κάθε πρόσβαση και επαφή με τις πραγματικές διαστάσεις, τα μέσα και τους όρους του κοινωνικού πολέμου που αναδύει η καθημερινότητα. Κανείς από εμάς προσωπικά δεν είναι «αθώος» για την αφομοίωση της δυναμικής της αντιεξουσιαστικής ιδέας στο πυροτέχνημα μιας «σύγκρουσης», μιας μεθοδολογίας που έχει ημερομηνία λήξης προτού καν καταναλωθεί στην επανάληψη «επίθεσης σε διμοιρία» που της προσδίδουμε και χαρακτηριστικά... «σοβαρής αναμέτρησης και απάντησης» στο Κράτος. Επειδή πιστεύουμε πώς όλοι θα κοιτάξουμε μέσα μας πάνω απ΄ όλα και θα μάθουμε από τα λάθη μας και θα αναζητήσουμε το όχημα που θα μας μεταφέρει στις τάξεις των καταπιεσμένων και όχι στα οδοφράγματα που ορθώνει η μικροκοσμική μας προχειρότητα «στο όνομα» της επιγραφής ή της υπογραφής μας... Επειδή πιστεύουμε - με τα «διαφωνώ» και τα «συμφωνώ» μας - πώς όλοι/όλες μας τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε την ανεπάρκεια και την απουσία μας όσον αφορά τα κοινωνικά ζητήματα, δεν έχουμε παρά να ξεκινήσουμε ένα διάλογο, μια διαδικασία «μεταβατικού σταδίου» που θα βοηθήσει την εξέλιξή μας αλλά και την υλοποίηση προτάσεων στην κοινωνία καταξιώνοντάς μας σαν μία γνήσια πολιτική δύναμη με απόψεις, προτάσεις και έργο. Ο καιρός θα δείξει πόσο θέλουμε να πάρουμε εμείς πρώτα, τις τύχες στα χέρια μας και πόσο η πρόσθεση αρνητικών εμπειριών και από την περασμένη χρονιά θα βρουν το πέρασμα ώστε από την αυτοκριτική η συνείδηση να συναντηθεί με την ελευθερία. Καλύτερη συνέχεια, Λιγότερα λάθη... Να σταματήσουμε να θυσιάζουμε συντρόφους μας στην ομηρία, στην Κρατική Ασφάλεια, στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης, στα δικαστήρια, στις φυλακές... Να σταματήσουμε να θυσιαζόμαστε στους συκοφάντες μας, στους «ιερείς» της «κοινωνικής προστασίας», στους γνωστούς-αγνώστους της τρομοϋστερίας... να σταματήσουμε να ποινικοποιούμε εμείς πρώτοι την ύπαρξή μας... Ας βγάλουμε την κουκούλα μια φορά να σκεφθούμε αν ο γιαλός είναι στραβός ή εμείς, τελικά, στραβά αρμενίζουμε... γιατί σε αυτόν τον αγώνα, τουλάχιστον πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες γιατί ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΗΣΙΜΟΙ! ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 3 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΤΗΣ 6/5/06 ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟ, ΤΑΡΑΣΙΟ ΖΑΝΤΟΡΟΖΝΙ (που κινδυνεύει η ζωή τους λόγω πολυήμερης απεργίας πείνας) και ΚΩΣΤΑ ΚΑΤΣΑΔΟΥΡΑ "Μαύρο και Κόκκινο" Νότια προάστια Αθήνας 18/1/07 ενδεικτικά... κάποια σχετικά άρθρα από τα πολλά: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=604250 http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=527106 http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=603452 |
Front pageSupport Sudanese anarchists in exile Joint Statement of European Anarchist Organizations International anarchist call for solidarity: Earthquake in Turkey, Syria and Kurdistan Elements of Anarchist Theory and Strategy 19 de Julio: Cuando el pueblo se levanta, escribe la historia International anarchist solidarity against Turkish state repression Declaración Anarquista Internacional por el Primero de Mayo, 2022 Le vieux monde opprime les femmes et les minorités de genre. Leur force le détruira ! Against Militarism and War: For self-organised struggle and social revolution Declaração anarquista internacional sobre a pandemia da Covid-19 Anarchist Theory and History in Global Perspective Capitalism, Anti-Capitalism and Popular Organisation [Booklet] Reflexiones sobre la situación de Afganistán South Africa: Historic rupture or warring brothers again? Death or Renewal: Is the Climate Crisis the Final Crisis? Gleichheit und Freiheit stehen nicht zur Debatte! Contre la guerre au Kurdistan irakien, contre la traîtrise du PDK Meurtre de Clément Méric : l’enjeu politique du procès en appel |