user preferences

Recent articles by "Μαύρο και Κόκκινο"

imageΟι φασίστες μ&#... 0 comments

textΣαν Νέρωνες κ&#... 0 comments

textΔεν ξεχνάμε τ&#... 0 comments

Recent Articles about Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος Αναρχικό κίνημα

Η ανάγκη για restart May 29 23 by Ευριπίδης Καλτσάς

1η Μάη: μέρα ταξ... May 01 23 by Πρωτ. Αναρχ. Αγ. Αναργ.-Καματερού

Αντιεκλογικ^... Mar 31 23 by Αναρχικοί Αγ.Αναργύρων-Καματερού

Ο δρόμος δεν ανοίγει με βενζίνη και μπουκάλι

category Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Αναρχικό κίνημα | Γνώμη / Ανάλυση author Monday January 22, 2007 16:37author by "Μαύρο και Κόκκινο" Report this post to the editors

Αλληλεγγύη στους 3 της 6/5/06

Κι όμως, η εμπειρία μάς το έχει δείξει... ο δρόμος δεν ανοίγει με βενζίνη και μπουκάλι!

Στους συντρόφους Χρήστο Ψαρίδη (από την Αναρχική Πρωτοβουλία Αμαρουσίου) και Αντώνη Σταυρίδη (από την ομάδα Αναρχοκομμουνιστών Νέας Σμύρνης) πού εδώ και καιρό δεν είναι πια κοντά μας...

Σε όλους εκείνους που «έφυγαν» γελαστοί αλλά μέχρι το τέλος γελασμένοι… Στα ίδια μέρη μπορεί να μην ξαναβρεθούμε αλλά τα χέρια μας θα μείνουν πάντα περασμένα πάνω από τούς ώμους....

Κι όμως, η εμπειρία μάς το έχει δείξει... ο δρόμος δεν ανοίγει με βενζίνη και μπουκάλι!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 3 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΝΟΧΗΣ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥΜ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΣΤΙΣ 6/5/06

Θέλουμε ΝΑ ενώσουμε και εμείς τη φωνή μας στον αγώνα για την απελευθέρωση των 3 προφυλακισμένων διαδηλωτών που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της αντικαπιταλιστικής εκδήλωσης χιλιάδων αγωνιστών, στη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, στις 6/5/06,στήν Αθήνα.

Θέλουμε να προσθέσουμε και τη δική μας αλληλεγγύη στους δύο απεργούς πείνας Ταράσιο Ζαντορόζνι και Γεράσιμο Κυριακόπουλο αλλά θέλουμε ταυτόχρονα, για να μην απομακρυνθούμε από την ουσία, να επικεντρωθούμε – για άλλη μία φορά από την πλευρά μας - στην κοινή μας (πιστεύουμε) αγωνία για το παρόν και το μέλλον της απεύθυνσης τού αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου στην Ελλάδα.

Η κοινή προσπάθεια για την απελευθέρωση των 3 συλληφθέντων κρίνουμε πως θα πρέπει πλέον να είναι ταυτισμένη με τη βαθύτερη αλλαγή και ανατροπή πολύχρονων και πολύπαθων πρακτικών δράσης μας που μας εξουσιάζουν με το ναρκωτικό της ψευδαίσθησης πως παράγουμε «απελευθερωτική βία» και «πολιτική παρουσία», ενώ στην πραγματικότητα απελευθερώνουμε τη δυνατότητα στην Κρατική βία να πείθει τους μισθωτούς πως πίσω από την αναρχία είναι ένας «κοινός εσωτερικός εχθρός» από «κουκουλοφόρους, εγκληματίες και τρομοκράτες».

Οφείλουμε - και εφ΄ όσον εξακολουθεί να παραμένει μέσα μας ζωντανή η «ουτοπία» της μαζικής και συνειδητής αφύπνισης των εκμεταλλευομένων - να τολμήσουμε στην αυτοκριτική κρατώντας τα αρνητικά συμπεράσματα μιας ακόμη χρονιάς όπου ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος κινήθηκε στα μέρη τής ήττας, όπου συνήθως πάντα επιστρέφει, δίνοντας χαρά, γη και ύδωρ στην Κρατική βαρβαρότητα και στους συκοφάντες - με ή χωρίς στολή - των αναρχικών θέσεων για την ελευθεριακή κοινωνία.

Μετά την μεταπολίτευση, χιλιάδες αναζητήσαμε μέσα σε αυτό το ιστορικό ρεύμα της αριστεράς το «αδύνατο», αλλά αφεθήκαμε σε όλη την «έκσταση» της ανοργανωσιάς «ζώντας για τη φάση», εκτρέφοντας τα ίδια λάθη, «κληρονομώντας» κάποιοι από τους παλαιότερους κάθε «γενιάς» στους νεότερους το φετιχισμό της βίας ή της αντι-βίας, την απέχθεια για το συλλογικό, την εσωστρέφεια, το ναρκισσισμό, την αδιαλλαξία και τον ατομικισμό.

Στοιχεία αρνητικά που έχουν αντικαταστήσει τον πολιτικό λόγο και την κοινωνική παρέμβαση - θεμελιώδεις αξίες του αναρχικού χώρου που πάνω σε αυτές στηρίχθηκε η επιβίωσή του - αλέθοντας στον «γνωστό-άγνωστο» μύλο των άστοχων επιλογών που ύπουλα και «αόρατα» όλα τα θυματοποιεί και όλα τα αυτοκαταστέλλει, σπρώχνοντας τις καλύτερες προθέσεις συντρόφων στην «ιδιώτευση» που μπορεί να έχει τόσο τη μορφή της απογοήτευσης και της αποχώρησης, αλλά και εκείνη μιας πιο ακραίας βίαιης αντιπαράθεσης με την Εξουσία που δεν είναι τίποτα άλλο από το πτώμα που χρόνια έχει αναγνωρισθεί να έχει το όνομα «άσκηση πίεσης» ή «λαϊκού αγωνιστή».

Κανείς από τους συντάκτες αυτού του κειμένου δεν έφθασε μέχρι εδώ «αλάθητος» και κανείς μας δεν αρνείται το ποσοστό τής ευθύνης του για το ότι ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος γιγάντωσε τις αδυναμίες του κόβοντας κάθε πρόσβαση και επαφή με τις πραγματικές διαστάσεις, τα μέσα και τους όρους του κοινωνικού πολέμου που αναδύει η καθημερινότητα.

Κανείς από εμάς προσωπικά δεν είναι «αθώος» για την αφομοίωση της δυναμικής της αντιεξουσιαστικής ιδέας στο πυροτέχνημα μιας «σύγκρουσης», μιας μεθοδολογίας που έχει ημερομηνία λήξης προτού καν καταναλωθεί στην επανάληψη «επίθεσης σε διμοιρία» που της προσδίδουμε και χαρακτηριστικά... «σοβαρής αναμέτρησης και απάντησης» στο Κράτος.

Επειδή πιστεύουμε πώς όλοι θα κοιτάξουμε μέσα μας πάνω απ΄ όλα και θα μάθουμε από τα λάθη μας και θα αναζητήσουμε το όχημα που θα μας μεταφέρει στις τάξεις των καταπιεσμένων και όχι στα οδοφράγματα που ορθώνει η μικροκοσμική μας προχειρότητα «στο όνομα» της επιγραφής ή της υπογραφής μας...

Επειδή πιστεύουμε - με τα «διαφωνώ» και τα «συμφωνώ» μας - πώς όλοι/όλες μας τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε την ανεπάρκεια και την απουσία μας όσον αφορά τα κοινωνικά ζητήματα, δεν έχουμε παρά να ξεκινήσουμε ένα διάλογο, μια διαδικασία «μεταβατικού σταδίου» που θα βοηθήσει την εξέλιξή μας αλλά και την υλοποίηση προτάσεων στην κοινωνία καταξιώνοντάς μας σαν μία γνήσια πολιτική δύναμη με απόψεις, προτάσεις και έργο.

Ο καιρός θα δείξει πόσο θέλουμε να πάρουμε εμείς πρώτα, τις τύχες στα χέρια μας και πόσο η πρόσθεση αρνητικών εμπειριών και από την περασμένη χρονιά θα βρουν το πέρασμα ώστε από την αυτοκριτική η συνείδηση να συναντηθεί με την ελευθερία.

Καλύτερη συνέχεια,

Λιγότερα λάθη...

Να σταματήσουμε να θυσιάζουμε συντρόφους μας στην ομηρία, στην Κρατική Ασφάλεια, στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης, στα δικαστήρια, στις φυλακές...

Να σταματήσουμε να θυσιαζόμαστε στους συκοφάντες μας, στους «ιερείς» της «κοινωνικής προστασίας», στους γνωστούς-αγνώστους της τρομοϋστερίας... να σταματήσουμε να ποινικοποιούμε εμείς πρώτοι την ύπαρξή μας...

Ας βγάλουμε την κουκούλα μια φορά να σκεφθούμε αν ο γιαλός είναι στραβός ή εμείς, τελικά, στραβά αρμενίζουμε... γιατί σε αυτόν τον αγώνα, τουλάχιστον πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες γιατί ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΗΣΙΜΟΙ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 3 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΤΗΣ 6/5/06 ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟ, ΤΑΡΑΣΙΟ ΖΑΝΤΟΡΟΖΝΙ (που κινδυνεύει η ζωή τους λόγω πολυήμερης απεργίας πείνας) και ΚΩΣΤΑ ΚΑΤΣΑΔΟΥΡΑ

"Μαύρο και Κόκκινο"

Νότια προάστια Αθήνας

18/1/07

ενδεικτικά... κάποια σχετικά άρθρα από τα πολλά:

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=604250

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=527106

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=603452

This page has not been translated into Ελληνικά yet.

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]