user preferences

ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

category Ελλάδα / Τουρκία / Κύπρος | Έγκλημα, Φυλακή, Σωφρονισμός | Λοιπός Ελευθεριακός Τύπος author Saturday May 14, 2005 05:26author by ORA MIDEN Report this post to the editors

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 6 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 6 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΔΙΚΗ 19 ΜΑΗ 2005

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΘΕΝΤΩΝ ΕΝΟΣ ΑΝΙΣΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Στις 5 Δεκέμβρη 2003 δολοφονείται ο 22χρονός Ηρακλής Μαραγκάκης, ενάμιση χρόνο μετά πολλά έχουν αλλάξει αλλά στην ουσία όλα έμειναν ίδια. Διότι φυσικά οι αστυνομικοί που γάζωσαν το αμάξι του άτυχου αυτού νέου κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα μας χωρίς κανένα ίχνος ντροπής ή ενοχής και όπως πολύ γραφικά περιγράφει η αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών κ. Μαρία Πολιτάκη «Δεν πρόκειται για στυγνούς εγκληματίες, για χαρακτήρες με εγκληματικά ένστικτα, που έχουν ροπή στην τέλεση παρόμοιων εγκλημάτων, αλλά θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει κανείς ως περιστασιακούς και ευκαιριακούς εγκληματίες, οι οποίοι δεν αποτελούν δυναμική απειλή της εννόμου τάξεως».Έτσι λοιπόν με το ίδιο σκεπτικό ο αστυνομικός που είχε πυροβολήσει και σκοτώσει τον Μαρίνο Χριστόπουλο, Ρομ 21 ετών, στο Ζεφύρι Αττικής στις 24 Οκτωβρίου 2001 επειδή δεν είχε σταματήσει το αυτοκίνητο που οδηγούσε, αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους πέντε ημέρες αργότερα και επέστρεψε στην ενεργό υπηρεσία, αν και μετατέθηκε σε άλλο τμήμα..
Ο κατάλογος των θυμάτων από δολοφονίες, βιασμούς και βασανισμούς από αστυνομικούς, συνοριοφύλακες ,λιμενικούς και από άλλα σώματα ασφαλείας είναι αρκετά μακρύς και μια ματιά στις επίσημες στατιστικές δε καταφέρνει να μας διαψεύσει στο ελάχιστο. Όμως μήπως τελικά πρόκειται για μια παρεκτροπή, για μια κακή στιγμή του συστήματος ,μήπως τελικά όλα οφείλονται στην κακή χρήση και κακομεταχείριση των πυροβόλων όπλων. Κι αν ναι ποιες θα έπρεπε να είναι οι αντιδράσεις της κοινωνίας απέναντι τους;
Ξαναρίχνοντας λοιπόν μια πιο προσεκτική ματιά στα γεγονότα θα δούμε ότι ο παραπάνω ισχυρισμός διαψεύδεται ποικιλοτρόπως διότι η κατοχή των πόλεων ,της υπαίθρου και των συνόρων από τις ένοπλες κρατικές συμμορίες είναι μια κατάσταση η οποία εδώ και χρόνια κατευθύνεται από διάφορα κέντρα εξουσίας με σκοπό τι άλλο, παρά την επιβολή και έλεγχο σε όσες περισσότερες τομείς της καθημερινότητας μπορούνε. Τη στιγμή λοιπόν που το σύστημα προσπαθεί να επιβάλλει όλο και σκληρότερους όρους ελέγχου στους πολίτες θα υπάρχουν και «παράπλευρες απώλειες». Δηλαδή η κοινωνία θα μετράει νεκρούς από τα παιδιά της, τους συγγενείς τους φίλους κ.α, Θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καμιά κακή στιγμή, καμία τυχαία εκπυρσοκρότηση και όλοι αυτοί οι θάνατοι είναι τα θύματα ενός ακήρυχτου πόλεμου που μαίνεται σε γειτονιές μας ,στα σύνορα ,στην ύπαιθρο, στις πλατείες, στις πόλεις μας και που θα συνεχίσει να μαίνεται βασισμένου στην παθητικότητα ,την ανοχή και εν τέλει τη συνενοχή της κοινωνίας.
Τα πράγματα δεν είναι λοιπόν τόσο απλά όσο φαίνονται· η προαπαιτούμενη συναίνεση για τις επιχειρήσεις των σωμάτων ασφαλείας χρειάζεται και έναν ισχυρό σύμμαχο, τα Μ.Μ.Ε , τα οποία αναπτύσσοντας μια φιλολογία περί εγκληματικότητας ορισμένων περιοχών και μέσα από ρεπορτάζ και άρθρα χειραγωγούν και διαμορφώνουν συνειδήσεις χρησιμοποιώντας μια κινητήριο δύναμη δοκιμασμένη εις τους αιώνες, το φόβο. Έτσι οι κάθε λογής θάνατοι, βασανισμοί και καταπατήσεις των δικαιωμάτων νομιμοποιούνται από την κοινωνία με πρόφαση την πάταξη της εγκληματικότητας ή επίπλαστων συμφερόντων που ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν.
Από την άλλη μεριά σε τέτοιες καταστάσεις η εξουσία βρίσκεται σε μια κρίση, σε μια δύσκολη θέση που θα προσπαθήσει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα διότι δεν μπορεί να δώσει μια πειστική απάντηση στην ερώτηση του «ποιος τελικά θα μας προστατέψει από τις ένστολες συμμορίες που έχει ξαμολήσει εναντίον μας και υποτίθεται ότι μας προστατεύουν;» Πόσο μάλλον όταν το ίδιο το σύστημα μέσω της δικαστικής εξουσίας αρνείται κατά κόρον να «φάει τα παιδιά του». Αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι εμείς διεκδικούμε βαρύτατες ποινές για τους θύτες διότι γνωρίζουμε ότι είναι η κορυφή του παγόβουνου ,ότι τελικά οι άνθρωποι αυτοί εκτελούν διαταγές και όσο ένοχοι είναι αυτοί είναι και το ίδιο το καθεστώς και η κοινωνία μας που συναινούν και αναπαράγουν αυτού του είδους τις συμπεριφορές και τις πράξεις. Το αίσθημα της αδικίας και της ατιμωρησίας δεν καταπραΰνεται σε καμία αίθουσα δικαστηρίου και σίγουρα από καμία δικαιοσύνη που φτιάχτηκε για τους λίγους και εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους. Θεωρούμε και τους δικαστές ένοχους όχι γιατί αφήνουν κατά πλειοψηφία ατιμώρητους τους θύτες αλλά γιατί είναι κομμάτι αυτού του συστήματος και οπλίζουν κι αυτοί με τη σειρά τους τα χέρια των δολοφόνων. Ο απεχθής ρόλος τους συμβάλει στην νομιμοποίηση κάθε είδους αδικίας και δε χρήζει καμία είδους βελτίωση παρά την ριζική κατάλυση του ίδιου του θεσμού.
Τελικά οι απαντήσεις είναι εκείνες που σπάνε το μονοπώλιο της βίας ,είναι εκείνες που στριμώχνουν το καθεστώς στη γωνία ,που εκμεταλλεύονται τις αντιφάσεις και κρίσεις του προς όφελος τους και μπορούν να δώσουν μια ελάχιστη ικανοποίηση για το συναίσθημα της αδικίας που μας κατακλύζει διότι οι νεκροί δεν θα επιστρέψουν.. Με αυτή τη λογική κινούνται διάφορες ενέργειες ανά τον ελλαδικό χώρο από πορείες, εκδηλώσεις έως και καταστάσεις αντιβίας όπως παλιότερα οι πολυήμερες συμπλοκές με την αστυνομία στο κέντρο της Αθήνας για το θάνατο του Μιχάλη Καλτεζά έως και πιο πρόσφατα η επίθεση στο αστυνομικό τμήμα της Άνω πόλης στη Θεσσαλονίκη για τη δολοφονία ενός νεαρού, τα οδοφράγματα που είχαν στηθεί στο Ζεφύρι από τους Ρομά για το θάνατο του Μαρίνου Χριστόπουλου, η επίθεση στην ασφάλεια Ηρακλείου για το θάνατο του Ηρακλή Μαραγκάκη και τελικά η επίθεση στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα στην Αθήνα για τους βασανισμούς Αφγανών μεταναστών . Τα παραδείγματα είναι κι άλλα πολλά όμως ποτέ δε θα φτάσουν τα εκατοντάδες ονόματα που αναγράφονται στη λίστα με τις κρατικές δολοφονίες και εκεί η ευθύνη μας βαραίνει όλους διότι όχι μόνο δε πρέπει να αφήνουμε αναπάντητη καμία κρατική δολοφονία αλλά πρέπει να στεκόμαστε αλληλέγγυοι και να υπερασπιζόμαστε τους ανθρώπους εκείνους που αντιστέκονται στην κρατική τρομοκρατία, διότι τελικά ο δρόμος προς την κοινωνική απελευθέρωση περνάει μέσα από τη ολοκληρωτική καταστροφή του συστήματος που μας έχει κηρύξει πόλεμο από τη στιγμή της γέννησης μας .

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 6 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ-ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ






ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΜΕ ΣΤΟΛΗ
(ΜΙΚΡΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ “ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑΤΩΝ”)

Ο κατάλογος είναι ατελείωτος.. Τα παρακάτω περιστατικά είναι μερικά μονό από τα σοβαρότερα περιστατικά που έγιναν την τελευταία 8ετια…
20/1/96, σε "σκούπα" στη Σκάλα Ωρωπού, ο αστυνόμος Διονύσης Καρακαϊδός σκοτώνει Αλβανό μετανάστη.
6/4/96, ο 25χρονος Αποστόλης Κεραμιδάς δολοφονείται από τον αστυνόμο Σάββα Αγαπίου στη Νίκαια.
14/6/96 Ο αγροφύλακας Αθανάσιος Μάτος δολοφονεί τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι, για δύο καρπούζια.
5/6/96, ο αστυφύλακας Ηρακλής Νικολακόποϋλος σκοτώνει τον Γιώργο Φραγκογιάννη.
23/6/96, Ο Αναρχικός Χριστόφορος Μαρίνος, δολοφονείται από τις ειδικές δυνάμεις στην καμπίνα 53 του πλοίου "Πήγασος"
Οκτώβριος 96, δολοφονείται από ασφαλίτες έξω από το νοσοκομείο «Υγεία» ο καταζητούμενος Παύλος Κερεμίδης.
10/11/96, ο αστυνόμος της τροχαίας Δημ. Τρίμης σε μπλόκο έξω από τη Λειβαδιά σκοτώνει τον τσιγγάνο μικροπωλητή Τάσο Μουράτη που βρισκόταν ακινητοποιημένος στο έδαφος.
8/2/97, ο 19χρονος Εριόν χάνει τη ζωή του όταν «εξοστρακίστηκε» η σφαίρα από το όπλο του Μιλτιάδη Ανδρεόπουλου, των μεταβατικών αποσπασμάτων της αστυνομίας.
15/4/97, ο αστυνόμος Στέργιος Ταγάρας δολοφονεί δύο Αλβανούς στην Καστοριά.
25/5/97, ο 28χρονος Φίλιππος Παπαδόπουλος «γαζώνεται» κυριολεκτικά από τις σφαίρες των λιμενοφυλάκων που τον καταδιώκουν γιατί πήρε για βόλτα ένα εγκαταλελειμμένο σκάφος.
3/8/97, ο 26χρονος Ηλίας Μέξης δολοφονείται από τον αστυνόμο Τσαγκράκο, γιατί οδηγούσε ανάποδα σε μονόδρομο στη Νίκαια.
17/12/97, ο 26χρονος κρατούμενος Μπεσνίκ Μπρεγκόκι δολοφονείται από φρουρό ενώ αποπειράται να αποδράσει από τις φυλακές Διαβατών.
Μάρτιος 98, ο καταζητούμενος Κώστας Βλαστός πέφτει νεκρός από σφαίρες αστυνομικών στην Καλλιθέα.
18/3/98, ο 29χρονος αγρότης Ιωάννης Κεχαιτης δολοφονείται στην Καστοριά «κατά λάθος» από μεθοριακή περίπολο της ΕΛΑΣ.
2/4/98, νεκρός από σφαίρες αστυνομικού στη Θεσσαλονίκη ο 29χρονος τσιγγάνος Άγγελος Τζελάλ.
27/5/98, ο 30χρονος Ευστράτιος Κυρέλης δολοφονείται στην Ξάνθη, από αστυνομική περίπολο.
5/6/98, ο 28χρονος Μπόκαρι Μπάχο πέφτει νεκρός από «τα εκφοβιστικά πυρά» μεθοριακής περιπόλου.
24/9/98, επίθεση της αστυνομίας σε διαμέρισμα για την "απελευθέρωση ομήρων" που κρατούσε ο Σορίν Ματέι, νεκρή η Αμαλία Γκινάκη.
26/9/98, νεκρός ο Σορίν Ματέι στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού.
Οκτώβριος '98, πεθαίνει στα κρατητήρια του Μελιγαλά ο Πολωνός Σμπόμπεκ Μιέσιτς, καθώς η αστυνομία παρά τη ρητή εντολή της γιατρού αρνήθηκε να τον μεταφέρει σε νοσοκομείο.
23/10/98 ο 17χρονος Σέρβος μαθητής Μάρκο Μπουλάτοβιτς πυροβολείται στην καρδιά από τον αστυνόμο Βαντουλη γιατί θεωρήθηκε "ύποπτος για κλοπή".
27//1/99, ο αστυνόμος Κ. Ταολτσίδης δολοφονεί τον 23χρονο Γ. Μιγκίπη στη Θεσσαλονίκη.
7/2/99, ο Χάρης Τεμπερεκίδης και ο Αντώνης Φρατζής δολοφονούνται από αστυνομικούς στα βουνά της Κορινθίας.
13/3/99, στην Κοζάνη ο αστυφύλακας Αθανάσιος Καναβάς σκοτώνει τον Αλβανό Αρμπέν Βεζί.
16/7/99, ο Αλβανός Αρμπέν Σούφα δολοφονείται από την αστυνομία στη Φλώρινα.
16/1/00 Ο 24χρονος τσιγγάνος Θ. Βασιλόπουλος δολοφονείται από αστυνομικό στον Ασπρόπυργο.
19/1/00, ο 20χρονος Ρουμάνος Βασίλιε Ιόν δολοφονείται από αστυνομικούς στην πλατεία Βάθης.
22/2/00, ο Ρουμάνος Νικολάι Γκορέα δολοφονείται από αστυνομικό στην Πετρούπολη.
25/3/00, ο 17χρονος Νίκος Λεωνίδης, πρόσφυγας από τη τον ασφαλίτη Ατματζίδη στη Θεσσαλονίκη.
13/2/01, ο 47χρονος Ρουμάνος Κονσταντίν Κατούρ πεθαίνει στα κρατητήρια Αστυνομικού νοσοκομείου.
20/2/01, ο 23χρονος Μιχ. Κιβωτός πεθαίνει στις φυλακές Κορυδαλλού, έπασχε από καρδιά και μεσογειακή αναιμία αλλά οι εκκλήσεις του για μεταφορά σε νοσοκομείο αγνοήθηκαν.
01/8/01, ο Τούρκος Ο. Πάζιλ δολοφονείται από λιμενικούς στη θαλάσσια περιοχή της Κω.
24/10/01, ο αστυνομικός Γ. Τυλιανάκης δολοφονεί στο Ζεφύρι τον 21χρονο τσιγγάνο Μαρίνο Χριστόπουλο.
21/11/01, ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος δολοφονεί στην πλατεία Αμερικής τον 20χρονο Σέντακ Σελνίκου μετανάστη από την Αλβανία.
1/12/01, Συνοριοφύλακες πυροβολούν εναντίον δύο νεαρών Αλβανών σε παραμεθόριο χωριό της Θεσπρωτίας, ο ένας πέφτει νεκρός.
23/9/03 ο 18χρονος Αλβανός Βούλνετ Μπίτιτσι τραυματίζεται θανάσιμα από Έλληνα συνοροφύλακα όταν προσπάθησε να διασχίσει τα ελληνοαλβανικά σύνορα και τράπηκε σε φυγή.
7/5/03 "Μυστηριώδης" θάνατος του 25χρονου Αριστείδη Νεοφώτιστου στο αστυνομικό τμήμα της Νέας Φιλαδέλφειας. Το παιδί πήγε για εξακρίβωση και βγήκε σακατεμένο και νεκρό.
24/9/03 Συνοριοφύλακες που καταδίωκαν μετανάστες που είχαν περάσει τα σύνορα στην Ιεραπηγή Καστοριάς,, πυροβολούν και σκοτώνουν 18χρονο Αλβανό.
9/12/03 Νεκρός από σφαίρες ειδικών φρουρών, ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης. επειδή το αυτοκίνητο οπού επέβαινε δεν σταμάτησε σε μπλόκο των (Τ.Α.Ε) στην περιοχή Ανωγείων Ρεθύμνου.
13/1/04 O 42χρονος Μοχάμετ Χαμούτ πεθαίνει από “παθολογικά αίτια” ενώ κρατούνταν από την Αστυνομία Ρεθύμνου, με εμφανή τα σημάδια κακοποίησης σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση.
13/3/04 πέθανε στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος Βύρωνα όπου εκρατείτο για να απελαθεί o τριανταεξάχρονος Πολωνός Γιαντέους Κότσεβα.
21/12/04 Σε φρικτά βασανιστήρια (ξεγύμνωμα, φάλαγγα, εικονικές εκτελέσεις και άγριο ξύλο) υπέβαλε τουλάχιστον 40 Αφγανούς μετανάστες ομάδα αστυνομικών και ειδικών φρουρών - περίπου 15 – του Αστυνομικού Τμήματος του Αγίου Παντελεήμονα.
συνεχίζεται...;
Όλοι οι θύτες κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα μας.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ-ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

This page can be viewed in
English Italiano Deutsch
© 2005-2024 Anarkismo.net. Unless otherwise stated by the author, all content is free for non-commercial reuse, reprint, and rebroadcast, on the net and elsewhere. Opinions are those of the contributors and are not necessarily endorsed by Anarkismo.net. [ Disclaimer | Privacy ]