January 2020 Kate Sharpley Library Bulletin online 19:04 Jan 31 0 comments July 2019 Kate Sharpley Library Bulletin online 03:00 Aug 09 0 comments February 2019 Kate Sharpley Library Bulletin online 17:24 Feb 24 0 comments October 2018 Kate Sharpley Library Bulletin online 18:40 Nov 02 0 comments July 2018 Kate Sharpley Library Bulletin online 18:25 Jul 27 0 comments more >> |
Recent articles by Nick Heath
Search author name words: Nick Heath Χρονολόγιο ρ ... 0 comments 1921-1953: Χρονολόγιο... 0 comments Alexei Alexeivich Olonetsky (1893-1964) 0 comments Recent Articles about Γαλλία / Βέλγιο / Λουξεμβούργο Αναρχική ΙστορίαΟ σοσιαλιστή ... Mar 20 23 Ζήτω η Παρισι... Mar 18 21 Les victòries del futur floriran de les lluites del passat.Visca la Co... Mar 18 21 André Nedelec
Γαλλία / Βέλγιο / Λουξεμβούργο |
Αναρχική Ιστορία |
Κριτική / Παρουσίαση
Tuesday October 30, 2007 13:32 by Nick Heath
Αναρχικός και αγωνιστής εργάτης Σύντομη βιογραφία του Γάλλου αναρχικού και αγωνιστή εργάτη André Nedelec. Ο André «Dede» Nedelec γεννήθηκε το 1926 και πέθανε στις 15 Οκτώβρη 2000, λίγες μέρες πριν τα 75α του γενέθλια και μετά από μακρόχρονη αναπηρία. Μέχρι το τέλος διατήρησε αξιοσημείωτη διαύγεια και επέδειξε συνεχές ενδιαφέρον για το ελευθεριακό κίνημα. Ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Organisation Pensee Bataille (OPB – Οργάνωση Σκέψη και Αγώνας), μια τάση στο εσωτερικό της Federation Anarchiste (FA - Αναρχική Ομοσπονδία) μαζί με τον Georges Fontenis. Η όλη διαμάχη και συζήτηση για την OPB συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας – ήταν η μυστική αυτή ομάδα, η οποία κατάφερε να αποκτήσει τον έλεγχο της FA, δόλια και αδιάλλακτη που εξέτρεψε την FA από τους στόχους της ή ήταν προσπάθεια των πιο ενεργών μελών της FA να επαναεπιβεβαιώσουν την ταξική πάλη καθώς και τις οργανωτικές βάσεις του αναρχισμού; Ο Nedelec ήταν από τους ιδρυτές της εργοστασιακής αναρχικής ομάδας Groupe Makhno (Ομάδα Μάχνο), στο εργοστάσιο της Renault στο Boulogne-Billancourt. Το 1949, μετά από αρκετές απεργίες και στάσεις εργασίας στο εργοστάσιο αυτό συναντήθηκε με τον Gilbert Devillard. Ο Devillard ήταν μέλος της Ομάδας «Σάκκο και Βαντζέτι» της FA, η οποία δραστηριοποιείτο στο 5ο και 60 διαμερίσματα του Παρισιού. Αποφάσισαν να πουλούν την εφημερίδα της FA «Le Libertaire» («Ο Ελευθεριακός») στις πύλες των εργοστασίων και στις εισόδους των σταθμών του μετρό στο Billancourt και Marcel-Sembat. Υπήρξε, όμως, σθεναρή αντίσταση από τους σταλινικούς οι οποίοι νόμιζαν ότι το εργοστάσιο ανήκει σ’ αυτούς. Να αναλογιστούμε ότι ήταν η περίοδος που ο σταλινισμός θριάμβευε στη Γαλλία εφόσον το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε αποσπάσει 25% στις εκλογές. Πουλούσαν περίπου 100 αντίτυπα της εφημερίδας σε εβδομαδιαία βάση και τότε αποφάσισαν να μετακινηθούν στο Quartier Latin, όπου γίνονταν συνελεύσεις τα Σαββατόβραδα για τη συγκρότηση μιας εργοστασιακής ομάδας. Δύο Ισπανοί σύντροφοι, της ίδιας σχεδόν ηλικίας – γύρω στα 25-26 – οι οποίοι ήσαν πριν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Argeles (όπου κρατούνταν πρόσφυγες από την φρανκική Ισπανία), ενώθηκαν μαζί τους. Κατά τη διάρκεια μια απεργίας στη Renault που κράτησε ένα μήνα, το 1950, πουλούσαν τη «Le Libertaire» στις πύλες του εργοστασίου κάτω από αρκετά δύσκολες συνθήκες. Έβγαζαν για πώληση μια μικρή ποσότητα εφημερίδων, αλλά έκρυψαν άλλα αντίτυπα στα scooters τους, καθώς τα καθάρματα του Κομμουνιστικού Κόμματος τριγυρνούσαν συχνά στην περιοχή και πολλές φορές είχαν υπερασπιστεί τον εαυτό τους από τις βίαιες επιθέσεις τους. Στο τέλος, όμως, οι συνδυασμένες ενέργειες της διεύθυνσης της Renault και των σταλινικών τους ανάγκασαν να σταματήσουν την πώληση της εφημερίδας εκεί. Ο Nedelec συνέχισε να είναι ενεργό μέλος της FA, η οποία μετονομάστηκε σε Federation Communiste Libertaire (FCL – Κομμουνιστική Ελευθεριακή Ομοσπονδία). Κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Αλγερία φυλακίστηκε, μετά από μια επίθεση κάποιων στα γραφεία των ακροδεξιών (Poujadists). Την περίοδο αυτή, η FCL οδηγήθηκε στην παρανομία και η «Le Libertaire έκλεισε από τις αρχές, με αποτέλεσμα ο ίδιος να αντιμετωπίσει διάφορες δυσκολίες. Με την «εξαφάνιση» της FCL, ο Nedelec έγινε μέλος της Union des Gauches Socialistes (Ένωση Αριστερών Σοσιαλιστών), η οποία τότε αυτο-μετασχηματίστηκε σε Parti Socialiste Unifiee (Ενοποιημένο Σοσιαλιστικό Κόμμα, σχεδόν παρόμοιο με το βρετανικό the Independent Labour Party – Ανεξάρτητο Εργατικό Κόμμα). Επέστρεψε στο lIe de Groix, όπου γεννήθηκε. Ως καλός ναυτικός και μεταλλεργάτης, βοήθησε αρκετά στην ανακατασκευή των εκεί ψαράδικων σκαφών, αλλά παρέμεινε σε επαφή με παλιούς συντρόφους από τις μέρες της FA/FCL. Ο Gilbert Devillard λέει ότι «το εργοστάσιο στη Billancourt έχει πρακτικά εξαφανιστεί. Δεν υπάρχουν πλέον γραμμές παραγωγής. Δεν μένων μακριά από αυτά τα απομεινάρια. Όταν περνάω από αυτά τα μέρη αμέσως έρχονται στη μνήμη μου τα πάντα.. Ο André Nedelec ήταν παρών εδώ. Αντίο σύντροφε Nedelec». * Η βιογραφία αυτή γράφτηκε από τον Nick Heath, βασισμένη σ’ ένα άρθρο του Gil Devillard που δημοσιεύτηκε στην «Alternative Libertaire» τον Γενάρη του 2001. Δημοσιεύτηκε στο libcom.org Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης», 28 Οκτώβρη 2007. |
Front pageSupport Sudanese anarchists in exile Joint Statement of European Anarchist Organizations International anarchist call for solidarity: Earthquake in Turkey, Syria and Kurdistan Elements of Anarchist Theory and Strategy 19 de Julio: Cuando el pueblo se levanta, escribe la historia International anarchist solidarity against Turkish state repression Declaración Anarquista Internacional por el Primero de Mayo, 2022 Le vieux monde opprime les femmes et les minorités de genre. Leur force le détruira ! Against Militarism and War: For self-organised struggle and social revolution Declaração anarquista internacional sobre a pandemia da Covid-19 Anarchist Theory and History in Global Perspective Capitalism, Anti-Capitalism and Popular Organisation [Booklet] Reflexiones sobre la situación de Afganistán South Africa: Historic rupture or warring brothers again? Death or Renewal: Is the Climate Crisis the Final Crisis? Gleichheit und Freiheit stehen nicht zur Debatte! Contre la guerre au Kurdistan irakien, contre la traîtrise du PDK Meurtre de Clément Méric : l’enjeu politique du procès en appel |