Το National Plan to Transition Australia’s National COVID-19 Response (Εθνικό Σχέδιο αντιμετώπισης της COVID-19 στην Αυστραλία) είναι ένα σχέδιο καταστροφής. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, μετά από εντολή των ισχυρότερων εγχώριων καπιταλιστών, σχεδιάζει να εγκαταλείψει τον αγώνα για την εξάλειψη της COVID19 και ακόμη να την επαναφέρει σε περιοχές της Αυστραλίας που τώρα δεν επηρεάζονται από αυτήν. Απορρίπτει ευγενικά τις όποιες ανησυχίες αναφερόμενη σε σχετική έρευνα του σεβαστού Doherty Institute (Ινστιτούτου Doherty).

Το National Plan to Transition Australia’s National COVID-19 Response (Εθνικό Σχέδιο αντιμετώπισης της COVID-19 στην Αυστραλία) είναι ένα σχέδιο καταστροφής. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, μετά από εντολή των ισχυρότερων εγχώριων καπιταλιστών, σχεδιάζει να εγκαταλείψει τον αγώνα για την εξάλειψη της COVID19 και ακόμη να την επαναφέρει σε περιοχές της Αυστραλίας που τώρα δεν επηρεάζονται από αυτήν. Απορρίπτει ευγενικά τις όποιες ανησυχίες αναφερόμενη σε σχετική έρευνα του σεβαστού Doherty Institute (Ινστιτούτου Doherty).

Το Εθνικό Σχέδιο είναι ένα απλό φύλλο χαρτιού που παρουσιάζει μια διαδικασία τεσσάρων βημάτων. Δεν είμαστε ειδικοί, αλλά τα περισσότερα σημεία στις φάσεις Α και Β φαίνεται να είναι μια γραφειοκρατική έκφραση του τρέχοντος πλαισίου. Το πραγματικά επικίνδυνο μέρος είναι η τελευταία φάση με την επωνυμία «Μετα-εμβολιασμός», όπου η πρόταση που μας γίνεται είναι να εγκαταλείψουμε όλους τους εσωτερικούς κανονισμούς κοινωνικής απόστασης και να αρχίσουμε να «ζούμε με τον ιό».

Οι δείκτες μετάβασης στο εν λόγω Εθνικό Σχέδιο θα επιτευχθούν όταν εμβολιαστεί το 70% με 80% του πληθυσμού, ηλικίας από 16 ετών και πάνω. Αυτό ισοδυναμεί με το 56% και το 64% του συνολικού εμβολιασμένου πληθυσμού, δηλαδή πολύ μακριά από το ποσοστό που είναι απαραίτητο για την επίτευξη ανοσίας αγέλης, και ειδικά με κυρίαρχη την παραλλαγή Delta. Υπό αυτές τις συνθήκες, με βάση τη στοιχειώδη λογική, η εγκατάλειψη της κοινωνικής αποστασιοποίησης θα οδηγήσει σε μαζική μόλυνση και θάνατο. Σίγουρα οι θάνατοι θα είναι πολύ λιγότεροι από ό,τι πριν που δεν υπήρχαν εμβόλια, αλλά αυτό δεν καθιστά το Σχέδιο με κανένα τρόπο αποδεκτό.

Είναι η αναφορά στην έρευνα του Ινστιτούτου Doherty που επιτρέπει στην Κυβέρνηση να προσπαθεί να την… σκαπουλάρει με μια πρόταση που ο απλός αναγνώστης μπορεί να καταλάβει ότι είναι επικίνδυνη. Η έρευνα του Ινστιτούτου Doherty δεν έχει κυκλοφορήσει ευρέως, ωστόσο, αν διαβαζόταν ευρέως ήδη θα υπήρχε αναταραχή. Ευτυχώς, στην MACG μπορλεσαμε να βρούμε μια πολύτιμη ανάλυση του Matt Barrie, που βρίσκεται στη διεύθυνση: https://medium.com/@matt_11659/australian-public-fed-nonsense-as-country-heads-to-irreversible-decision-99350b80125c

Συνοψίζοντας, το Ινστιτούτο Doherty προβλέπει μαζικές νοσηλείες και ICU (ΜΕΘ) διπλάσιας χωρητικότητας απ΄ ό,τι τώρα. Οι συνέπειες σε θάνατο και σοβαρή αναπηρία θα πρέπει να είναι προφανείς. Και, το χειρότερο, η σημαντική διαφορά που θα επιτυγχανόταν με το επιθυμητό ποσοστό εμβολιασμού στο 80% που θα ήταν η καθυστέρηση της καμπύλης, καθώς οι λοιμώξεις θα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να επικρατήσουν στην κοινότητα. Τα γραφήματα του Ινστιτούτου Doherty, που διακόπηκαν 180 ημέρες μετά τη μετάβαση στη Φάση Β (όπου τα μέτρα δημόσιας υγείας αρχίζουν να χαλαρώνουν στο 70% του εμβολιασμού για ενήλικες), δείχνουν ότι τα κρούσματα θα συνεχίσουν να αυξάνονται σε εκείνο το σημείο. Αυτό δεν είναι δρόμος προς την απελευθέρωση από την COVID-19. Είναι μια μετάβαση στην καταστροφή.

Λοιπόν τι συμβαίνει; Οι καπιταλιστές στην Αυστραλία θέλουν να επιστρέψουν στην παγκόσμια οικονομία. Σίγουρα, οι εξαγωγές ορυκτών συνεχίζονται, αλλά ο τουρισμός και η εκπαίδευση, δύο τεράστιες εξαγωγικές βιομηχανίες, έχουν κλείσει για περισσότερο από ένα χρόνο τώρα και οι επιχειρήσεις σε αυτόν τον τομέα “καίγονται” να ξεκινήσουν ξανά. Το Κεφάλαιο θέλει, επίσης, να αποκατασταθεί η πρόσβαση σε προσωρινούς μετανάστες εργαζόμενους. Επειδή το καθεστώς της προσωρινότητας (επισφάλειας) τους τοποθετεί στο έλεος των εργοδοτών, συχνά απασχολούνται - παράνομα- με χαμηλούς μισθούς. Οι μεγαλοαγρότες και άλλα αφεντικά που επιδίδονται αφειδώς σ΄ αυτή την απάτη, διαμαρτύρονται έντονα για την έλλειψη εργατικού δυναμικού.

Η επιτυχία των αρχών δημόσιας υγείας στην καταστολή της COVID-19 και στη συνέχεια στην εξάλειψή της (εκτός από τις περιοδικές εξάρσεις της στην καραντίνα κάποιων ξενοδοχείων) έχει δημιουργήσει ένα σημαντικό πρόβλημα για το Κεφάλαιο. Η συγκράτηση της COVID-19 έξω από την κοινότητα ήταν κάτι ευπρόσδεκτο, αλλά αυτό οδήγησε τον πληθυσμό στο να είναι απρόθυμος να επανενταχθεί στην παγκόσμια οικονομία τη στιγμή που ο ιός είναι αχαλίνωτος στο εξωτερικό. Συνεπώς, οι επιχειρήσεις έπρεπε να πιέσουν τους πολιτικούς εκπροσώπους τους να βρουν μια λύση.

Έτσι, το Εθνικό Σχέδιο φαινεται να αποτελεί αυτή τη λύση και η τρέχουσα έξαρση στη Νέα Νότια Ουαλία είναι η σφήνα που χρησιμοποιεί η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση ώστε η υιοθέτησή του (του Σχεδίου) να φαίνεται αναπόφευκτη. Όσο απίθανο και αν ακούγεται, ο Scott Morrison (1) και η Gladys Berejiklian (2) δεν θέλουν να σταματήσουν αυτό το κύμα. Απλώς θέλουν να προχωρήσει αργά, ενόσω εφαρμόζεται η εκστρατεία εμβολιασμού.

Η Melbourne Anarchist Communist Group καλεί το εργατικό κίνημα στην Αυστραλία να απορρίψει το National Plan to Transition - Australia’s National COVID-19 Response και αντ’ αυτού να αγωνιστεί για το ακόλουθο πρόγραμμα:

* Διατήρηση του στόχου της εξάλειψης του COVID-19 από την κοινότητα.

* Δωρεάν, ασφαλή εμβόλια για όλους, ανεξαρτήτως πνευματικής ιδιοκτησίας.

* Επαρκείς, προσαρμοσμένες πληροφορίες για την υγεία για όλους, που να κοινοποιούνται από άτομα που εμπιστεύονται από τις κοινότητες στις οποίες απευθύνονται, και σε γλώσσες που να είναι κατανοητές.

* Επαρκώς στελεχωμένες και χρηματοδοτούμενες ομάδες δημόσιας υγείας για τεστ και ιχνηλάτηση/εντοπισμό επαφών.

* Κατασκευή εγκαταστάσεων καραντίνας, επανδρωμένων με κατάλληλο προσωπικό, ικανό να αντιμετωπίσει την απαιτούμενη ζήτηση.

Επαρκές εισόδημα που να καταβάλλεται σε όλους όσοι πρέπει να απομονωθούν και να μείνουν μακριά από την εργασία τους για λόγους δημόσιας υγείας.

Ακύρωση καταβολής ενοικίου στέγης και τόκων στεγαστικών δανείων κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Ο εμβολιασμός δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως εργαλείο για τη δημιουργία μιας καπιταλιστικής δυστοπίας όπου πρέπει να «ζήσουμε» με τον ιό. Αντ’ αυτού, ο εμβολιασμός πρέπει να αποτελεί μέρος μιας συνεκτικής στρατηγικής για την εξάλειψή του. Μπορεί να γίνει. Πρέπει να γίνει. Πρέπει να αγωνιστούμε.

ΕΞΑΛΕΙΨΤΕ ΤΟΝ ΙΟ

*Το κείμενο δημοσιεύεται στο πρόσφατο τεύχος του δελτίου της Melbourne Anarchist Communist Group “The Anvil” (“Το Αμόνι”). Αν θλέκετε να “κατεβάσετε” το τεύχος πηγαίνετε εδώ: https://melbacg.files.wordpress.com/2021/08/anvil-vol-10-no-4-web.pdf

**Ελληνική μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης

Σημειώσεις:
Scott Morrison. Ομοσπονδιακός πρωθυπουργός της Αυστραλίας.
2. Gladys Berejiklian. Πολιτειακή πρωθυπουργός της Νέας Νότιας Ουαλίας (New South Wales).

The National Plan is that solution and the current outbreak in New South Wales is the wedge which the Federal Government is using to make it look inevitable. Unlikely as it might sound, Scott Morrison and Gladys Berejiklian don’t want to stop this wave. They just want it to move slowly, while the vaccination campaign is implemented.

Transition to disaster

The National Plan to Transition Australia’s National COVID-19 Response is a plan for disaster. The Federal Government, at the behest of the most powerful capitalists in Australia, is planning to give up the fight to eliminate COVID19 and even to re-introduce it into areas of Australia that are now free. It airily dismisses concerns by referring to the research of the respected Doherty Institute.

The National Plan is a single sheet of paper that sets out a four step process. We’re no experts, but most points in Phases A and B appear to be a bureaucratic expression of the current framework. The really dangerous part is the final “Post-Vaccination” Phase D, where the proposal is to abandon all internal social distancing regulations and start “living with the virus”.

The transition markers in the National Plan are reached when 70% and 80% of the population over the age of 16 are vaccinated. This equates to 56% and 64% of the total population vaccinated, a very long way below what is necessary to achieve herd immunity, especially with the Delta variant dominant. In these circumstances, a little elementary logic shows that abandoning social distancing will lead to mass infection and death. Certainly deaths will be much fewer than if no vaccines were available, but that doesn’t make the plan in any way acceptable.

It is the reference to the Doherty Institute research that allows the Government to get away with a proposal that the lay reader can see is dangerous. The Doherty research hasn’t been well circulated, though, because if it was widely read there would be uproar. Fortunately, the MACG has been able to find a valuable analysis by Matt Barrie at: https://medium.com/@matt_11659/australian-public-fed-nonsense-as-country-heads-to-irreversible-decision-99350b80125c .

In summary, the Doherty Institute predicts mass hospitalisations and ICU demand that is double current ICU capacity. The consequences in death and serious disability should be obvious. And, what’s worse, the major difference that would be achieved by the desired 80% vaccination rate would be a delaying of the curve, as infections take longer to get hold in the community. The Doherty graphs, which cut off at 180 days after the transition to Phase B (where public health measures start to be relaxed at 70% adult vaccination), show cases continuing to rise at that point. This is not a path to freedom from COVID-19. It’s a transition to disaster.

So, what’s going on? The capitalist class in Australia wants to get back into the world economy. Certainly, mineral exports have been going gangbusters all along, but tourism and education, two huge export industries, have been closed down for over a year and the businesses in that sector are desperate to get going again. Capital also wants access to temporary migrant workers to be restored. Because their temporary status puts them at the mercy of employers, they are often employed at illegally low wage rates. Farmers and other bosses who make major use of this scam have been complaining bitterly about labour shortages.

The success of public health authorities in suppressing COVID-19 and then eliminating it from internal circulation (apart from periodic breaches in hotel quarantine) has produced a major problem for capital. Keeping COVID-19 out of the community has been greatly welcomed, but has led to the population being reluctant to rejoin the global economy while the virus is rampant overseas. Business has therefore had to pressure its political representatives to come up with a solution.

The National Plan is that solution and the current outbreak in New South Wales is the wedge which the Federal Government is using to make it look inevitable. Unlikely as it might sound, Scott Morrison and Gladys Berejiklian don’t want to stop this wave. They just want it to move slowly, while the vaccination campaign is implemented.

The Melbourne Anarchist Communist Group calls on the labour movement in Australia to reject the National Plan to Transition - Australia’s National COVID-19 Response and instead to fight for the following program:

* Maintaining the objective of eliminating COVID-19 from the community;

* Free, safe vaccines for all, regardless of intellectual property;

* Adequate, tailored health information for all, communicated by people trusted by target communities in languages that will be understood;

* Adequately staffed and funded public health teams for testing and contact tracing;

* Purpose built quarantine facilities, appropriately staffed and capable of dealing with the required demand;

* A living income paid to all who need to isolate away from their employment on public health grounds;

* Cancellation of residential rent and mortgage interest for the duration of the pandemic.

Vaccination must not be used as a tool for creating a capitalist dystopia where we must “live with” the virus. Instead, vaccination must be part of a coherent strategy to help eliminate it. It can be done. It must be done. We have to fight.

ELIMINATE THE VIRUS

*This article is from the latest issue of ‘The Anvil”, newsletter of the Melbourne Anarchist Communist Group (MACG). You can download the issue here: https://melbacg.files.wordpress.com/2021/08/anvil-vol-10-no-4-web.pdf

Ως κοινωνία και ως αγωνιζόμενοι για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση να αγωνιστούμε οργανωμένα για τις συνθήκες της ζωής μας και για να πάρουμε εμείς, οι παραγωγοί του πλούτου, τις αποφάσεις στα χέρια μας για να μην υπάρξει ξανά φτώχεια, θάνατος, καταστροφή.

Κείμενο του Pasamontaña για την πανδημία, την κρατική πολιτική και τις κοινωνικές αντιστάσεις

Απέναντι στην πολιτική του θανάτου να νικήσει η αλληλεγγύη, η ζωή, η αξιοπρέπεια

Η συνέλευση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου Pasamontaña από το Μάρτη του 2020 πήρε θέση μάχης ενάντια στην πανδημία και την κρατική διαχείριση προτάσσοντας τη συλλογική αντιμετώπιση του κινδύνου, την κοινωνική αυτοπροστασία και τον αγώνα ενάντια στην εγκληματική θυσία του λαού για χάρη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

1,5 χρόνο μετά, ΕΜΕΙΣ, τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα και η βάση της κοινωνίας βρισκόμαστε σε πολύ χειρότερη θέση: 13.000 νεκροί (χωρίς να συνυπολογίζουμε όσους έχασαν τη ζωή τους από άλλες ασθένειες που δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς λόγω της κατάρρευσης του συστήματος υγείας), χιλιάδες τραυματισμένοι από τον ιό, την ανεπαρκή νοσηλεία και τις μακρόχρονες επιπτώσεις της Covid-19 και μια ολόκληρη κοινωνία βυθισμένη στο φόβο και την αγωνία για το αύριο.

Η τραγικά βιωμένη και καθολικά επιβεβαιωμένη εμπειρία της επικίνδυνης νόσου της Covid-19 δεν αφήνει περιθώρια να αθωωθεί ή να δικαιολογηθεί το έγκλημα της εξουσίας, αλλά ούτε και περιθώρια αμφισβήτησης, υποτίμησης ή άρνησης της πραγματικότητας.

Ως κοινωνία, ως γειτονιές, ως εργαζόμενες τάξεις πρέπει να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε τον ανοιχτό πόλεμο που δεχόμαστε:

1. την πανδημία που δεν αφορά καν μόνο τους ηλικιωμένους ή τις «ευπαθείς ομάδες» όπως σκόπιμα άφηναν να εννοηθεί και που χτυπάει κυρίως την Τάξη μας, τις ταλαιπωρημένες από τη δουλειά και τις συνθήκες ζωής λαϊκές μάζες, τους φτωχούς και τις αποκλεισμένες. Τώρα που έχουμε μπροστά μας ένα 4ο κύμα που αν γίνει ανεξέλεγκτο -λόγω του συνδυασμού του αποφασισμένου να μην ξαναχάσει κέρδη κεφαλαίου και της «κούρασης» του κόσμου- θα αποβεί καταστροφικό.

2. Την ισοπέδωση όσων κοινωνικών και εργατικών κεκτημένων είχαν απομείνει από τους αγώνες του παρελθόντος και τον εντεινόμενο αυταρχισμό της κρατικής καταστολής, καθώς η εξουσία οχυρώνεται και προετοιμάζεται για να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα της πανδημίας και της βαθιάς κρίσης που γιγαντώνει τα αδιέξοδα του συστήματος οδηγώντας το σε νέες κρίσεις, πολεμικές συγκρούσεις, φυσικές καταστροφές κάθε τύπου.

3. Τη φασιστική ακροδεξιά που επιχειρεί να ξαναβγεί στο δρόμο για να παίξει τον ιστορικό της ρόλο: τον αποπροσανατολισμό και τη διάσπαση κάθε κοινωνικής - ταξικής ενότητας, τη νομιμοποίηση και την εμβάθυνση της εφαρμοζόμενης κρατικής πολιτικής που καταστρέφει την κοινωνική πλειοψηφία.

Η ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Κάθε βήμα στη διαχείριση της πανδημίας υπαγορεύεται από τον βασικό καπιταλιστικό κανόνα: διαφύλαξη της ύπαρξης και της ιδεολογικής κυριαρχίας του συστήματος & της απρόσκοπτης-εύρυθμης λειτουργίας των αλυσίδων παραγωγής, διανομής & κατανάλωσης.

Η μόνη «προστασία» που προσφέρει το κράτος είναι αυτή που χρειάζεται για να λειτουργεί και να μη διαλυθεί το σύστημα και η στοιχειώδης κοινωνική συνοχή. Αν ήταν αλλιώς δε θα είχαμε ούτε μίνιμουμ μισθό, ούτε σχολεία, νοσοκομεία και άλλες κοινωνικές κατακτήσεις. Όλες οι δομές «πρόνοιας» που δημιουργήθηκαν υπό την πίεση των κινημάτων, των εξεγέρσεων και των επαναστάσεων αποτελούν ακριβώς τέτοιες δομές και όχι κάποια αγαθοεργία προς τις εργαζόμενες τάξεις. Άρα ναι, το κράτος δε «νοιάζεται για το καλό μας» αλλά πάντα φροντίζει να μη διαταραχθεί η εκάστοτε κοινωνική ισορροπία που αν σπάσει θα ρισκάρει να καταστραφεί από μια νικηφόρα κοινωνική επανάσταση.

Η αρχική στρατηγική σκόπιμης υποτίμησης του Sars-Cov-2 (Γενάρης 2020) έφερε το σύστημα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αντιμέτωπο με τις εκατόμβες των νεκρών στο καπιταλιστικό κέντρο (Β. Ιταλία, Νέα Υόρκη, Μ. Βρετανία κ.ά.). Η εξάπλωση της επιδημίας στην Ασία και τη Δύση αποδείχθηκε μη διαχειρίσιμη, καταστροφική για την παραγωγή και με ανεξέλεγκτες κοινωνικές διαστάσεις. Έκτοτε (Μάρτης - Απρίλης 2020) επικράτησε η «ορθολογική» τάση του κεφαλαίου με τα λεγόμενα lockdowns (μερικοί περιορισμοί σε τομείς της οικονομίας και της κοινωνικής δραστηριότητας), ακριβώς για να αποφευχθεί η συνολική διακοπή της οικονομίας και όλες οι κοστοβόρες κινήσεις που έπρεπε να γίνουν για να αντιμετωπιστεί νωρίς και οριστικά η πανδημία.Τελικά η λεγόμενη μέθοδος/στρατηγική «ακορντεόν» (το ελεγχόμενο άνοιγμα – κλείσιμο τομέων της οικονομίας όταν η επιδημία βγαίνει εκτός ελέγχου) και η στρατηγική «ζούμε με τον ιό» (δηλαδή ότι «πρέπει να χωνέψουμε τις χιλιάδες απώλειες για χάρη της καπιταλιστικής κερδοφορίας») έχουν οδηγήσει μέχρι τώρα σε πάνω από 4 εκατομμύρια νεκρούς παγκοσμίως, 13.000 στην Ελλάδα και το τέλος της πανδημίας να μη φαίνεται πουθενά.

ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ

Η εξουσία του πλούτου, έχοντας ως βασικό ζητούμενο την επαναφορά της καπιταλιστικής κανονικότητας με το λιγότερο δυνατό κόστος, επένδυσε στην εξεύρεση αποτελεσματικών εμβολίων. Όντως, η γρήγορη αποκωδικοποίηση του Sars-Cov-2, η παγκόσμια επιστημονική συνεργασία και η επένδυση δισεκατομμυρίων στην έρευνα και την παραγωγή έφεραν τα γρήγορα θετικά αποτελέσματα, ανοίγοντας παράλληλα νέους δρόμους και δυνατότητες στην ιατρική επιστήμη.

Ο μαζικός εμβολιασμός, που είναι αντικειμενικά ένα ισχυρό και αποδοτικό όπλο στην πρόληψη και αντιμετώπιση των επιδημιών, ανακηρύχθηκε ως η μόνη μαγική λύση, ακριβώς γιατί θεωρήθηκε η πιο συμφέρουσα διέξοδος από την πανδημία χωρίς να χρειαστούν όλες εκείνες οι δομικές αλλαγές που θα συνεπάγονταν απώλειες κέρδους και παραδοχή της εγκληματικής φύσης του συστήματος (διακοπή της λεηλασίας της φύσης, αλλαγή της δομής και της κατεύθυνσης της οικονομίας, αλλαγές στην εργασία, τα ΜΜΜ, τα σχολεία, ολοκληρωμένη επιδημιολογική επιτήρηση και ισχυρή αναβάθμιση της δημόσιας υγείας με νέες δομές και προσλήψεις προσωπικού).

Την ίδια στιγμή αναδεικνύεται ο αξεπέραστος δομικός παραλογισμός και ανορθολογισμός της εξουσίας, αφού τα κέρδη και οι ανταγωνισμοί της φαρμακευτικής βιομηχανίας αλλά κυρίως η ανάγκη να διαφυλαχθεί η ιδεολογική ηγεμονία της ελεύθερης αγοράς, κάνουν απαγορευτικό το άνοιγμα της πατέντας των εμβολίων (παρόλο που ένα μέρος του κεφαλαίου το προτείνει γνωρίζοντας ότι είναι η μόνη λύση) οδηγώντας στην καταστροφική καθυστέρηση της μαζικής παραγωγής και διάθεσής τους.

Η καθυστέρηση στην παραγωγή και οι διακρατικοί ανταγωνισμοί ευθύνονται για τις επικοινωνιακές παλινωδίες, τη σύγχυση και την παραπληροφόρηση της περασμένης άνοιξης (βλ. εμβόλιο AstraZeneca) αλλά και την ταξική διανομή των εμβολίων, την έλλειψη στις χώρες του τρίτου κόσμου και την καθυστέρηση του μαζικού εμβολιασμού στη Δύση. Σήμερα μόνο το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει εμβολιασθεί πλήρως ενώ στις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λ. Αμερικής ούτε το 2% δεν έχει κάνει την 1η δόση.

Από τη δική μας σκοπιά, τη σκοπιά των λαϊκών στρωμάτων και των αγωνιζόμενων, αυτή η πρεμούρα των καπιταλιστών για τα εμβόλια σήμαινε ότι έπρεπε να εξετάσουμε δύο φορές τα επιστημονικά δεδομένα για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους. Αυτή είναι και η αρχική πηγή της καχυποψίας μερίδας των λαϊκών τάξεων απέναντι στα νέα εμβόλια.

Σήμερα, μετά από 8 μήνες εμβολιασμών στη Δύση, μετά από πολλαπλά διασταυρωμένες μελέτες στην πραγματική ζωή (1,5 δις οι πλήρως εμβολιασμένοι παγκοσμίως) και τις δημόσιες τοποθετήσεις όλων ανεξαιρέτως των αγωνιζόμενων γιατρών και επιστημόνων, έχουμε όλα τα δεδομένα κόντρα στην οργανωμένη παραπληροφόρηση και τη συνωμοσιολογία και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο εμβολιασμός μπορεί να είναι ασφαλής και αποτελεσματικός όταν γίνει γρήγορα, μαζικά και συνδυαστεί με τις υπόλοιπες στρατηγικές αντιμετώπισης της πανδημίας.

Την ώρα που οι πλούσιοι και οι προνομιούχοι έσπευσαν να εμβολιαστούν πρώτοι και εκτός σειράς για να προστατέψουν τη ζωή και την υγεία τους, οι λαϊκές τάξεις βρίσκονται ξανά εγκλωβισμένες στα ψευτοδιλήμματα και τις επικοινωνιακές τακτικές των κρατών αλλά και την οργανωμένη παραπληροφόρηση και διασπορά του ψέματος από ακροδεξιά κέντρα εξουσίας.

Δυστυχώς στην παραπληροφόρηση συμβάλλουν και διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι αγωνιστές οι οποίοι μέσα στη σύγχυση και την ανεπάρκεια βασικής διαλεκτικής και αναλυτικής ικανότητας έχουν φτάσει να αναπαράγουν και να καθοδηγούνται από εθνικόφρονες ή φιλελεύθερους καθηγητάδες, εναλλακτικούς ψευτογιατρούς και ακροδεξιές ιστοσελίδες. Μπερδεύοντας τις μάσκες με τις χειροπέδες και τα μαζικά τεστ με τη βιοπολιτική ζημιώνουν την εργατική τάξη την ώρα που δολοφονείται, διασπείροντας τη σύγχυση και τις ατομικιστικές λογικές.

Ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – ΟΧΙ ΚΡΑΤΙΚΗ

Παίρνουμε ξεκάθαρη θέση υπέρ της αναγκαιότητας του καθολικού εμβολιασμού ως ένα ακόμη μέσο για το ξεπέρασμα της πανδημίας. Έχουμε ταξική και κοινωνική υποχρέωση να συμμετέχουμε ενεργά στη συλλογική αυτοπροστασία από τον ιό που χτυπάει εμάς και τις διπλανές μας, τους φτωχούς και τους αποκλεισμένους. Όπως κάνουμε από την αρχή της πανδημίας χωρίς να περιμένουμε κανένα Κράτος - Πατέρα να μας υποχρεώσει ή να μας αποτρέψει από το κοινωνικό και ταξικό καθήκον να διασωθεί ο λαός ώστε ζωντανός και όρθιος να μπορέσει να αγωνιστεί για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Απέναντι στην κρατική «ατομική ευθύνη» και την μικροαστική αδιαφορία για το σύνολο, να αναλάβουμε όλοι την ευθύνη που μας αναλογεί ξεπερνώντας συλλογικά τους όποιους λογικούς ή παράλογους φόβους μπορεί να έχει ο καθένας. Η απειροελάχιστη πιθανότητα σοβαρής παρενέργειας που μπορεί να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί, δεν μπορεί καν να συγκριθεί με τη συλλογική τραγωδία.

Απέναντι στην τραγωδία που βιώνουμε ως λαός, κανείς -και κυρίως όχι στο όνομα των κοινωνικών ταξικών αγώνων- δεν μπορεί να επικαλείται «τον εαυτό του» και τις καπιταλιστικές ατομικές «ελευθερίες» κάνοντας άστοχες και επικίνδυνες συγκρίσεις με τις ναζιστικές θηριωδίες, λες και πρόκειται για ιατρικό πείραμα. Ειδικά οι αγωνιζόμενοι για την κοινωνική απελευθέρωση οφείλουν -όπως επιβάλλει η ιστορία τους- να αναδείξουν με το παράδειγμά τους τις αξίες της αυταπάρνησης και της αγωνιστικής αλληλεγγύης κόντρα στην φοβική οχύρωση πίσω από ατομικιστικές λογικές και ανορθολογικές φαντασιώσεις.

Το κράτος χρησιμοποιεί ηλίθιες διαφημιστικές καμπάνιες, ανταλλάγματα και κυρώσεις γιατί ένα κράτος δε ξέρει άλλο τρόπο παρά την επιβολή, το μαστίγιο και το καρότο. Επαναφέρει διαρκώς το ζήτημα του «υποχρεωτικού εμβολιασμού» για να πιέσει αλλά και να καταδείξει όσους δεν εμβολιάζονται ως μοναδικούς υπαίτιους για τη συνεχιζόμενη πανδημία και να αποτινάξει από πάνω του τις ευθύνες. Αλλά το γεγονός ότι το κράτος προωθεί τον εμβολιασμό για να επανέλθει η καπιταλιστική κανονικότητα δε συνεπάγεται ότι ο λαός πρέπει να αυτοκαταστραφεί αυτοκτονικά για μια στείρα υποτιθέμενη εναντίωση.

Η αυτονόητη εναντίωση και απέχθεια απέναντι στις κρατικές υποχρεωτικότητες και εκβιασμούς δε θα γίνει ούτε δικαιολογία για αντικοινωνικές πρακτικές, ούτε πάτημα για τη φασιστική ακροδεξιά η οποία πάνω στον «υποχρεωτικό εμβολιασμό» χτίζει την άρνηση των εμβολίων και της πανδημίας που καταστρέφει την τάξη μας.

Στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται από τη βαθιά οικονομική κρίση και τη συνεχιζόμενη πανδημία της Covid19 (η οποία ακόμα και όταν γίνει ενδημική νόσος θα απαιτεί ένα αναβαθμισμένο σύστημα υγείας για να την αντιμετωπίζει) οι αγωνιζόμενοι και η κοινωνία δεν πρέπει να χάσουμε τον προσανατολισμό μας.

Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στο κράτος και την εργοδοσία για τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα όλων, όπως πάντα χωρίς εξαιρέσεις. Η αναγκαιότητα του εμβολιασμού δεν μπορεί να γίνει εργαλείο ενάντια σε εργαζόμενους με κανένα τρόπο.

Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε μαζί με τους μαχόμενους υγειονομικούς για την άμεση ενίσχυση και αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας συνολικά, για την επίταξη του ιδιωτικού τομέα, για να έχουν όλοι και όλες ασφαλή πρόσβαση στα εμβόλια και την υψηλού επιπέδου θεραπεία - περίθαλψη που μας αξίζει, για πλήρη, αντικειμενική επιστημονική ενημέρωση και ιατρική συμβουλή, για μέτρα που θα προστατεύουν τους εργαζόμενους από την έκθεση στον ιό.

Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για μια επιστήμη και τεχνολογία που θα είναι όπλα στα χέρια της κοινωνίας για την καλυτέρευση της ζωής και της εργασίας μας, και όχι στην υπηρεσία του κράτους και του καπιταλισμού για τα κέρδη των πλουσίων και τον έλεγχο των λαών.

Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΘΑΝΑΤΟ

Για να νομιμοποιηθεί η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας είναι αναγκαία η οργανωμένη υποτίμησή της και η σχετικοποίηση της κοινωνικής ζημιάς των εκατομμυρίων ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους ενώ θα μπορούσαν να ζουν.

Χωρίς αρνητές της πανδημίας, χωρίς τη διαρκή τροφοδότηση της «ψεκασμένης» συνωμοσιολογίας δε θα μπορούσε να υπάρξει εγκληματική διαχείριση, εκατομμύρια νεκροί, αντιφατικά ημίμετρα και πουλημένες επιστημονικές επιτροπές. Χωρίς όλους αυτούς να μετατοπίζουν διαρκώς το δημόσιο διάλογο, τη σκέψη, και την ενέργεια της κοινωνίας και των κινημάτων, ο λαός και οι οργανωμένες δυνάμεις θα περίμεναν «με το δάχτυλο στη σκανδάλη» κάθε εγκληματική ενέργεια της πολιτικής εξουσίας που κοστίζει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς της Τάξης μας, ανθρώπους που πεθαίνουν στα ράντζα «σαν το σκυλί στ’ αμπέλι» λόγω των ανύπαρκτων μέτρων ελέγχου της πανδημίας και της εγκατάλειψης της δημόσιας υγείας.

Πλάι στην ιδεολογική γραμμή του κράτους που λέει «τί να κάνουμε, πρέπει να δουλέψει και η οικονομία», ορθώνεται το πιο βαθύ σκοτάδι που διακηρύττει ότι «δεν υπάρχει πανδημία». Πλάι στην κρατική γραμμή που λέει «να επανέλθουμε στην κανονικότητα με όσους νεκρούς χρειάζεται για να διασωθεί το σύστημα», ανασταίνεται το φασιστικό «ζήτω ο θάνατος» για να μη διαταραχθεί η μίζερη κανονικότητα που ονομάζουν ελευθερία.

Η άρνηση της πανδημίας είναι το σημείο πάνω στο οποίο συγκροτείται παγκοσμίως η φασιστική ακροδεξιά βγαίνοντας στο δρόμο ως υποτιθέμενη αντιπολίτευση χρησιμοποιώντας τη συνωμοσιολογία και την παραπληροφόρηση. Προωθείται από ισχυρά τμήματα του κεφαλαίου με πρώτους κήρυκες τα πολιτικά ανδρείκελα Τράμπ, Τζόνσον, Μπολσονάρο κ.ά. Η οργανωμένη παραπληροφόρηση δομείται από συγκεκριμένους «επιστήμονες» που παίρνουν συχνά βήμα στα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε. και διαδίδεται από κλασικές ακροδεξιές - συνωμοσιολογικές ιστοσελίδες μέχρι διάφορους «καλλιτέχνες» επ’ αμοιβή.

Οι οργανωτές των συλλαλητηρίων και των στημένων συγκρούσεων, από το αμερικάνικο καπιτώλιο μέχρι την πλατεία Συντάγματος, αποτελούν την εμπροσθοφυλακή του κεφαλαίου που επιχειρεί να επανασυγκροτήσει σε «κίνημα» τους οργανωμένους φασίστες και το πλήθος των μικροαστών που συνθλίβονται από τις καπιταλιστικές κρίσεις και τον σύγχρονο κόσμο συνολικά. Η κάθοδος στο δρόμο και τις πλατείες όλων αυτών των ηλιθίων, φασιστών και θρησκόληπτων δεν είναι κάποια αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση που οφείλουμε να αφουγκραστούμε αλλά η απάντηση του κεφαλαίου στις κοινωνικές – ταξικές διεκδικήσεις για τη δημόσια υγεία και τα κοινωνικά – εργασιακά δικαιώματα, αυτά που ξεδιπλώθηκαν στο δρόμο σπάζοντας τις απαγορεύσεις: από τις κινητοποιήσεις των αγωνιζόμενων υγειονομικών, την περσινή πρωτομαγιά, τη 17η, 26η Νοέμβρη και 6η Δεκέμβρη μέχρι τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα που εξελίχθηκαν σε μαζικές πορείες ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό συνολικά, και με αποκορύφωμα τη Νέα Σμύρνη.

Η ιστορική εμπειρία (η οποία επανεπιβεβαιώθηκε τραγικά στη χώρα και τις γειτονιές μας με αποκορύφωμα τις δολοφονίες του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν και του αντιφασίστα εργάτη και μουσικού Παύλου Φύσσα) δείχνει ξανά και ξανά ότι ο φασισμός είναι η προέκταση της κρατική πολιτικής και όχι η αντίθεσή της όπως θέλει να εμφανίζεται. Το πλήθος αυτό θα βρεθεί ενάντια στους εργαζόμενους και θα ζητάει υποχρεωτικά μέτρα και «απαρτχάϊντ» για τους ρομά, τους ομοφυλόφιλους, τους αντιφασίστες, τους κομμουνιστές και τους αναρχικούς.

Απέναντι στο φασισμό χρειάζεται να αντιπαρατεθούμε συνολικά επί της ουσίας και επί των πραγματικών επίδικων. Δεν υπάρχει αντικρατικός και αντιφασιστικός αγώνας χωρίς συνολική αντιπαράθεση με την πολιτική ιδεολογία του κράτους, του κεφαλαίου και του φασισμού. Για να μην κερδίσει κοινωνικό χώρο ο φασισμός χρειάζεται ισχυρό ταξικό κίνημα που πολεμάει για τα κοινωνικά προβλήματα και ανάγκες και όχι υιοθέτηση των θέσεων και των σκοπών του. Όταν ο φασισμός συγκροτήθηκε γύρω από την αντιμεταναστευτική υστερία, το αντιφασιστικό κίνημα δεν είπε «όντως, είναι πολλοί οι μετανάστες», ούτε ότι «όντως, κάποιοι μετανάστες είναι εγκληματίες» αλλά υπερασπίστηκε στο λόγο και το δρόμο τους μετανάστες εργάτες ως υποκείμενο που δέχεται την κρατική και παρακρατική βία. Δε νοείται αποδοχή ή δικαιολόγηση των περιεχομένων των φασιστικών συγκεντρώσεων ή ακόμα χειρότερα παρουσία όπως κάνουν διάφοροι αριστεροί εθνικιστές δίνοντας άλλοθι και στρώνοντας το δρόμο στο φασισμό.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ

Στη νέα εποχή που ανοίγεται μπροστά μας οι περιβαλλοντικές κρίσεις και οι φυσικές καταστροφές θα είναι όλο και περισσότερο μέρος της κανονικότητας, αποτέλεσμα της καταστροφικής λεηλασίας της Φύσης και της μηδενικής προετοιμασίας απέναντί τους. Ο φαύλος κύκλος της εκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου και των φυσικών καταστροφών δεν πρόκειται να σπάσει όσα μέτρα και αν παρθούν, αν δεν υπάρξει επαναστατική αλλαγή στον τρόπο οργάνωσης της παραγωγής, της εργασίας και της ζωής συνολικά. Η μόνη ρεαλιστική διέξοδος από τις δομικές αντιφάσεις του καπιταλισμού που τον βυθίζουν στη διαρκή ύφεση, η μοναδική αντικειμενικά λύση που θα αποτρέψει την καταστροφή όλων μας είναι η συνολική επαναστατική έξοδος από το υπάρχον σύστημα.

Η πανδημία δεν επιταχύνει απλά τη συνεχιζόμενη καπιταλιστική κρίση αλλά οδηγεί στην έκρηξη τα δομικά αδιέξοδα του καπιταλισμού που βρίσκεται διαρκώς αντιμέτωπος με τις αξεπέραστες εσωτερικές και αυτοκαταστροφικές του αντιφάσεις.

Η κοινωνία πρέπει πρώτα απ’ όλα να βγει όρθια από την πανδημία και όρθια σημαίνει έχοντας τις λιγότερες δυνατές απώλειες για να μην μεγαλώσει το συλλογικό τραύμα και συνηθίσουμε τον θάνατο, και με συλλογική αλληλεγγύη και κοινωνική-ταξική συνείδηση για να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.

Το χειρότερο αποτέλεσμα της πανδημίας -χειρότερο και από τα εκατομμύρια των νεκρών- θα είναι η επικράτηση της νεοφιλελεύθερης αντίληψης ότι θυσιάζουμε όσους χρειάζεται προκειμένου να μη διαλυθεί η οικονομία και τα πλούτη των αφεντικών. Θα είναι η ανάδυση ενός νέου φασισμού που συγκροτείται και αναπαράγεται μέσα στην κοινωνία γύρω από τις αμέτρητες συνωμοσίες, την άρνηση της πραγματικότητας και της αλληλοσφαγής στο όνομα μιας υποτιθέμενης «ελευθερίας». Θα είναι να αποδεχτούμε την τραγωδία του αναξιοπρεπούς θανάτου και των άθλιων συνθηκών περίθαλψης και νοσηλείας σε διαλυμένα νοσοκομεία και μια ζωή που αξίζει μόνο όσο παράγει τα κέρδη των πλουσίων ενώ παράλληλα γίνεται όλο και πιο ανυπόφορη από τα ωράρια και τις συνθήκες εργασίας, την εμπορευματοποίηση των πάντων, τις πολεμικές διακρατικές συγκρούσεις.

Ως κοινωνία και ως αγωνιζόμενοι για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση να αγωνιστούμε οργανωμένα για τις συνθήκες της ζωής μας και για να πάρουμε εμείς, οι παραγωγοί του πλούτου, τις αποφάσεις στα χέρια μας για να μην υπάρξει ξανά φτώχεια, θάνατος, καταστροφή.

Μια βόλτα στους δρόμους της εξαθλίωση των άστεγων, των ζητιάνων, των φτωχών, στις γειτονιές της διαλυμένης υγείας των εργατών αρκεί για να απαντήσουμε: Υγεία και Ζωή για όλους! Θάνατος στο θάνατο!

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΛΑΟ

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ – ΝΑ ΜΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ & ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΣ

ΑΜΕΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ – ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ & ΕΠΙΤΑΞΗ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ, ΑΣΦΑΛΗΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ, ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ & ΤΗΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ
ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ – ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Pasamontaña

Αύγουστος 2021

http://pasamontana.blogspot.com/

Οι συνελεύσεις κατοίκων θα επιτρέψουν τη μεταξύ μας αλληλοβοήθεια παρακάμπτοντας τους μεσάζοντες, τις ΜΚΟ, κι όλους αυτούς που ανυπομονούν να πλιατσικολογήσουν. Και θα δείτε ότι τα καινούρια μας χωριά θα είναι πιο όμορφα από τα παλιά γιατί θα είναι όπως εμείς τα θέλουμε. Θα φυτέψουμε μόνοι μας τα δέντρα, θα χτίσουμε τα σπίτια μας και θα βοηθήσουμε τους πιο αδύναμους. Απ’ τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.

Η Βόρεια Εύβοια σώθηκε λόγω της ανυπακοής των κατοίκων της

Το χρονικό της τεράστιας πυρκαγιάς και της κινητοποίησης των ντόπιων

Αυτές τις μέρες η Εύβοια βίωσε μία ανείπωτη καταστροφή, σχεδόν όλο το βόρειο τμήμα της το κατάπιε η φωτιά καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά της. Η χρονολογική αφήγηση των γεγονότων μπορεί να σκιαγραφήσει εν μέρει την αγριότητα που βιώσαμε τις τελευταίες εβδομάδες και να βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τις ταραχώδεις εποχές που ζούμε.

24 Ιουνίου. Χορηγείται άδεια από τη ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) στην ΤΕΡΝΑ για τη δημιουργία τριών αιολικών πάρκων στον Δήμο Λίμνης απ’ τον οποίο ξεκίνησε η πυρκαγιά. Το ένα βρίσκεται βόρεια τις οροσειράς Καντήλι και τα άλλα δύο στην οροσειρά του Πυξαριά. Οι περιοχές αυτές βρίσκονται στην Κεντρική Εύβοια κοντά στο χωριό Προκόπι.

22 Ιουλίου. Το δημοτικό συμβούλιο εκφράζει την αντίθεσή του στην απόφαση της ΡΑΕ.

3 Αυγούστου. Το απόγευμα αρχίζει πυρκαγιά στον Ρετσινόλακο μία περιοχή κοντά στην κωμόπολη της Λίμνης. Η περιοχή αυτή είναι πιο κοντά στο Βόρειο τμήμα της Εύβοιας κι όχι στο Κεντρικό, απέχει δηλαδή από τα σημεία που δόθηκαν οι άδειες περίπου 12 και 27 χιλιόμετρα αντίστοιχα σε ευθεία γραμμή, ενώ μεταξύ του σημείου που άρχισε η φωτιά και των αδειοδοτημένων περιοχών παρεμβάλλονται πεδινές εκτάσεις και χωριά που ενδεχομένως να αναχαίτιζαν κάποια πιθανή πυρκαγιά. Η περιοχή της πυρκαγιάς ήταν πευκόφυτη και η φωτιά αποτυπώνεται στις δορυφορικές εικόνες [1] με δεκάδες μικρές εστίες οι οποίες απέχουν μεταξύ τους περίπου 800 μέτρα, μία μάλιστα απέχει 3 χιλιόμετρα από τις υπόλοιπες. Την ίδια ημέρα έχει ξεσπάσει και η πυρκαγιά στη Βαρυμπόμπη, η πυροσβεστική έχει ρίξει όλο το βάρος των δυνάμεών της στην Αττική και στην Εύβοια οι πυροσβέστες είναι ολιγάριθμοί δίχως να μπορούν να κάνουν κατάσβεση, απλά καλούν στην εκκένωση δύο οικισμών. Εναέρια μέσα στην Εύβοια δεν επιχειρούν καθόλου κι αφήνουν τη φωτιά να κινηθεί προς το δασόφυτο βουνό.

4 Αυγούστου. Δεν υπάρχει κανένα οργανωμένο πλάνο κατάσβεσης της πυρκαγιάς, τα εναέρια μέσα είναι ελάχιστα κι επιχειρούν μόνο για λίγες ώρες ενώ τα άλλα τμήματα της πυροσβεστικής παραμένουν δίχως ενισχύσεις. Η πυρκαγιά έχει πλέον γιγαντωθεί κινούμενη προς κάθε κατεύθυνση, εκκενώνονται 12 χωριά. Όλα τα τριγύρω βουνά είναι δασόφυτα με πεύκα. Οι κάτοικοι υπακούουν στις εντολές και φεύγουν από τα σπίτια αναθέτοντας τη σωτηρία του τόπου τους στο κράτος και την πυροσβεστική. Τα εκκενωμένα χωριά δεν τα υπερασπίζεται κανείς και ήδη από τη δεύτερη μέρα έχουν καεί πολλά σπίτια κι ο κόσμος έχει πανικοβληθεί. Οι πυροσβέστες κάθονται και παρακολουθούν τη φωτιά να εξαπλώνεται στα βουνά ενώ προσπαθούν να σώσουν μόνο τα οικήματα στις λίγες περιπτώσει που μπορούν.

Εντωμεταξύ στην Αττική οι εμπρησμοί είναι συνεχείς και σχεδόν όλες οι πυροσβεστικές δυνάμεις βρίσκονται εκεί επιχειρώντας να θέσουν τη κατάσταση υπό έλεγχο. Τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης αποκρύπτουν την κατάσταση που επικρατεί στην Εύβοια, παρουσιάζουν την πυρκαγιά σα να είναι μια φωτιά στο τζάκι, δίχως να δίνουν στοιχεία για το μέγεθος της καταστροφής ή την αδράνεια της πυροσβεστικής. Δεν θέλουν να γίνει κατανοητό ότι το κράτος επέλεξε να θυσιάσει μια περιοχή.

5 Αυγούστου. Η πυρκαγιά μεγαλώνει κι άλλο αποτελώντας ήδη από την τρίτη ημέρα μία μνημειώδη καταστροφή. Εκκενώνονται κι άλλα χωριά δίχως κανένας να τα υπερασπίζεται και δεκάδες σπίτια εξακολουθούν να καίγονται, τα εναέρια μέσα που εναγωνίως περίμεναν οι κάτοικοι τελικά επιχειρούν μόνο για δύο ώρες και η πυρκαγιά συνεχίζει ανενόχλητη να κατακαίει οτιδήποτε βρίσκει πάνω στα βουνά ώσπου φτάνει στην άλλη άκρη του νησιού στο Αιγαίο. Όλοι έχουν καταλάβει πλέον ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο κατάσβεσης και το μόνο που κάνει η πυροσβεστική είναι να περιμένει να φτάσει η φωτιά στη θάλασσα ή σε άλλα φυσικά εμπόδια και να σβήσει μόνη της.

Ταυτόχρονα, νέες εστίες εμφανίζονται ανεξάρτητα στην περιοχή του Ταξιάρχη και της Καστανιώτισσας, πάνω από τα βόρεια όρια του πύρινου μετώπου και οι οποίες μέχρι την επόμενη ημέρα έχουν σβήσει. Οι συγκεκριμένες περιοχές δεν είναι δασώδεις, έχουν σχετικά χαμηλό υψόμετρο κι ως επί το πλείστον αποτελούνται από χωράφια που είναι ήδη οικήσιμα.

6 Αυγούστου. Το βορειοδυτικό τμήμα του μετώπου βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Τελέθριο, το βουνό αυτό είναι δασόφυτο με βελανιδιές που καίγονται πολύ δύσκολα. Περίπου δέκα ανεξάρτητες εστίες εντοπίζονται από τις δορυφορικές εικόνες μέσα στο Τελέθριο, ακριβώς μπροστά από το μέτωπο για να το προωθήσουν, οι οποίες απέχουν μεταξύ τους ένα με δύο χιλιόμετρα. Το μέτωπο ωστόσο δεν καταφέρνει να διεισδύσει μέσα στο πυκνό δάσος των βελανιδιών βρίσκοντας ένα φυσικό φράγμα.

Το βορειοανατολικό μέτωπο κινείται με εξαιρετική ταχύτητα στα πευκόφυτα βουνά κατακαίοντας τα και κερδίζοντας πολύ χώρο. Η πυροσβεστική που όλες αυτές τις μέρες ισχυριζόταν ότι κάνει αντιπυρική ζώνη στο Μέγα Ρέμα εντέλει αποτυγχάνει να κρατήσει άμυνα και το μέτωπο προχωράει στο χωριό της Κοκκινομηλιάς. Οι κάτοικοι το εκκενώνουν και η φωτιά καίει ακόμη και την κεντρική του εκκλησία. Το νότιο μέτωπο προχωράει νοτιοανατολικά καίγοντας τα βουνά και πολλοί κάτοικοι εγκλωβίζονται σε χωριά και παραλίες από τα οποία φεύγουν με ferry boat και καΐκια των ντόπιων.

Η πυροσβεστική έχει ορισμένες μικρές ενισχύσεις που και πάλι είναι εντελώς ανεπαρκείς ειδικά αυτή τη στιγμή που η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Τα εναέρια μέσα είναι για άλλη μια φορά άφαντα καθώς η πυροσβεστική στέλνει τις δυνάμεις της στην Αρχαία Ολυμπία και στην καινούρια φωτιά στην Αττική με αποτέλεσμα η Εύβοια να θυσιαστεί και πάλι. Τα μέσα αποβλάκωσης έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν τη λογοκρισία καθώς η κατάσταση έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που είναι δύσκολο να κρυφτεί.

7 Αυγούστου. Αφού τα μέσα αποβλάκωσης μιλάνε για την πυρκαγιά αρχίζει να υπάρχει ανησυχία σε όλη την Ελλάδα για την εξέλιξη της κατάστασης. Οι κάτοικοι της Β. Εύβοιας πλέον έχουν απελπιστεί και δεν έχουν καμία πίστη στην πυροσβεστική, ξεκινούν πλέον να κινητοποιούνται όπως μπορούν και δίχως καμία εμπειρία από αυτοοργάνωση προσπαθώντας να σώσουν τον τόπο τους και τα μικρά χωριά τους. Το πύρινο μέτωπο προχωράει κι άλλο προς τα βόρεια και σταδιακά κατεβαίνει από το βουνό κινούμενο προς τις πεδινές περιοχές όπου βρίσκονται οι μεγαλύτερες κωμοπόλεις της περιοχής, η Ιστιαία (5000 κάτοικοι) και η Αιδηψός (2500 κάτοικοι), ώσπου φτάνει στα χωριά Βουτά και Μηλιές. Οι περιοχές στους πρόποδες των βουνών έχουν κυρίως καλλιέργειες και το οδικό δίκτυο είναι καλύτερο με αποτέλεσμα να μην καίγονται τόσο εύκολα. Οι ντόπιοι και πρωτίστως οι κάτοικοι των χωριών που απειλούνται άμεσα, δείχνουν ανυπακοή απέναντι στις κρατικές διαταγές και δεν εκκενώνουν τα χωριά τους, μένουν πίσω να παλέψουν με τις φλόγες με τα ελάχιστα μέσα που διαθέτουν. Με τρακτέρ και αλυσοπρίονα προσπαθούν να ανοίξουν αντιπυρικές ζώνες ενώ με λάστιχα, κλαριά και ψεκαστικά, να σβήσουν τις φλόγες που μπαίνουν στις αυλές τους. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στο νότιο μέτωπο το οποίο είναι ισχυρό αλλά γίνεται προσπάθεια να περιοριστεί με αντιπυρικές ζώνες. Το βορειοανατολικό κομμάτι του μετώπου προωθείται κι άλλο πάνω στο δασόφυτο βουνό κι αφού το κάψει συνεχίζει μέχρι τα παραλιακά χωριά όπου πολλοί κάτοικοι είναι απρόθυμοι να εγκαταλείψουν. Μπροστά από το μέτωπο εντοπίζονται από τις δορυφορικές εικόνες δεκάδες μικρές εστίες οι οποίες ενώνονται τελικά με το κυρίως μέτωπο και το κάνουν να κινείται εξαιρετικά γρήγορα, οι άνεμοι επίσης προωθούν τη φωτιά προς τις μη καμένες περιοχές. Μία τεράστια έκταση καίγεται.

Η πυροσβεστική παραμένει γελοιωδώς ανεπαρκής ενώ όλο το βάρος των δυνάμεων της βρίσκονται στην Αττική. Οι δυνάμεις που έχουν κινητοποιήσει στην Β. Εύβοια είναι ελάχιστες και δεν μπορούν να κάνουν κατάσβεση, εναέρια μέσα δεν υπάρχουν και η στάση που εξακολουθεί να κρατάει είναι να προστατεύει όσο μπορεί τους οικισμούς και όλα τα άλλα να τα αφήνει να καούν.

8 Αυγούστου. Στα χωριά που οι κάτοικοι έμειναν να τα υπερασπιστούν σώθηκαν τα περισσότερα σπίτια. Το νέο αυτό τονώνει το ηθικό των ντόπιων και τους δείχνει έναν τρόπο για να αγωνιστούν. Το βορειοδυτικό μέτωπο έχει κατέβει στους πρόποδες του βουνού αλλά οι κινητοποιημένοι κάτοικοι με τους ελάχιστους πυροσβέστες καταφέρνουν να το φρενάρουν στη γραμμή Βουτάς-Καματριάδες. Πολυάριθμοι εμπρησμοί γίνονται βορειότερα του μετώπου πέρα από τη γραμμή άμυνας των ντόπιων, προσπαθώντας να κάνουν το μέτωπο να προωθηθεί και στα πεδινά. Όλοι οι εμπρησμοί κατασβήνονται από κινητοποιημένους κατοίκους και πυροσβέστες πριν προλάβουν να επεκταθούν. Το νότιο μέτωπο αρχίζει να περιορίζεται αλλά το βορειοανατολικό κομμάτι του μετώπου εξακολουθεί να κινείται ταχύτατα πάνω στα δάση με το ίδιο μοτίβο των εστιών που περιγράφτηκε προηγουμένως. Βγαίνουν διαταγές για εκκενώσεις κι άλλων χωριών αλλά οι κάτοικοι που θεωρούν ότι μπορούν να αναμετρηθούν με τις φλόγες μένουν πίσω.

Η πυροσβεστική στην Ελλάδα ενισχύεται με δυνάμεις από το εξωτερικό με αποτέλεσμα οι φωτιές στην Αττική να τίθενται υπό έλεγχο κι εναέρια μέσα να αρχίζουν να επιχειρούν στην Εύβοια. Το βραδύ καταφτάνουν και οι πρώτες ενισχύσεις από το εξωτερικό στην Εύβοια.

9 Αυγούστου. Τα πύρινα μέτωπα αρχίζουν να αναχαιτίζονται από την παράλληλη δράση των ντόπιων, των ξένων και των Ελλήνων πυροσβεστών. Το βορειοδυτικό μέτωπο παραμένει ενεργό αλλά δεν μπορεί να περάσει τη γραμμή άμυνας Καμάρια-Καματριάδες, το βορειοανατολικό εξακολουθεί να κινείται προς Αβγαριά αλλά όχι τόσο γρήγορα όσο τις προηγούμενες ημέρες, το νότιο έχει σχεδόν κατασβηστεί. Κι άλλες πυροσβεστικές ενισχύσεις καταφτάνουν από το εξωτερικό ενώ επιχειρούν κι εναέρια μέσα, η στάση της πυροσβεστικής έχει αλλάξει κι επιδιώκεται η κατάσβεση με αποτέλεσμα η κατάσταση να καλυτερεύει.

10 Αυγούστου. Τα ενεργά μέτωπα έχουν τεθεί υπό έλεγχο και η πυρκαγιά σταδιακά σβήνει.

Εμπρησμοί

Η συγκεκριμένη πυρκαγιά δεν ξέρουμε με βεβαιότητα ακόμη πως ξεκίνησε, το μοτίβο όμως που αποτυπώνεται στις δορυφορικές εικόνες με τις πολλαπλές ανεξάρτητες εστίες θα μπορούσε να είναι συνέπεια εμπρηστικών ενεργειών. Όσο η φωτιά εξαπλωνόταν στα δάση τις πρώτες ημέρες και οι κάτοικοι εκκένωναν τις περιοχές δεν μπορούσαμε να έχουμε καλή εικόνα για το αν το μέτωπο υποβοηθούταν με εμπρησμούς, μπορούμε να πούμε όμως με σιγουριά ότι σε κάποιες περιπτώσεις κινούταν αδικαιολόγητα γρήγορα. Όταν τα μέτωπα όμως άρχισαν να φρενάρονται από τους κατοίκους και να υπάρχει έντονη κινητικότητα σε δρόμους και χωράφια, τότε αρχίζουμε και έχουμε πολλές επιβεβαιωμένες περιπτώσεις εμπρησμών. Μάλιστα για τις περιοχές Καμάρια, Καματριάδες, Ταξιάρχης υπάρχουν και βίντεο ντοκουμέντα που αναρτήθηκαν στα social media όπου οι ντόπιοι σβήνουν εμπρησμούς [2, 3, 4]. Οι εμπρησμοί αυτοί γίνονταν σε περιοχές χαμηλού υψομέτρου που στην πλειοψηφία τους είναι οικοδομήσιμες και είχαν ξεκάθαρο στόχο την προώθηση του μετώπου στις κατοικημένες περιοχές για να μεγιστοποιήσουν την καταστροφή, επίσης γίνονται σε μια χρονική στιγμή που τα περισσότερα βουνά έχουν ήδη καεί και υπάρχει περίσσιος χώρος για εγκατάσταση ΑΠΕ. Ακόμη η εγκατάσταση των ΑΠΕ θα ήταν πολύ πιο εύκολη για το κράτος και το κεφάλαιο αν δεν είχε προηγηθεί αυτή η γιγαντιαία καταστροφή και οι κάτοικοι παρέμεναν σε κατάσταση ύπνωσης. Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποια ήταν τα αρχικά κίνητρα των πρώτων εμπρηστών, όμως από κάποια στιγμή και μετά το σκηνικό αρχίζει να θυμίζει ανορθόδοξο πόλεμο.

Ο τρόπος δράσης των εμπρηστών είναι συγκροτημένος. Συχνά χρησιμοποιούν γκαζάκια, αυτοπαρουσιάζονται ως εθελοντές κι αφού πλησιάσουν στο μέτωπο κάνουν εμπρησμούς, έχουν καλή γνώση της περιοχής, κάνουν εμπρησμούς ακόμη και σε άσχετα σημεία για να αποπροσανατολίσουν και να σπείρουν πανικό. Ένας τρόπος δράσης που έχει αρκετές ομοιότητες με τον αντίστοιχο στην Αττική. Οι πυρκαγιές στην Εύβοια, στην Αττική και ίσως και στις άλλες περιοχές, θα πρέπει να αναλυθούν από κοινού καθώς αποτελούν ένα ενιαίο μεγάλο γεγονός. Μέσα από τους συνεχείς και συγκροτημένους εμπρησμούς δεν επιδιώχθηκε μόνο να δοθεί καινούριος χώρος για το κεφάλαιο αλλά επίσης να δημιουργηθεί τεχνητή ένταση και κατά συνέπεια πολιτική αποσταθεροποίηση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έδρασε άμεσα και καταλυτικά για την πολιτική σταθεροποίηση της Ελλάδας μέσω των ενισχύσεων που έστειλε. Ποιοι είναι όμως οι σκοτεινοί πολιτικοί κύκλοι που θα έβγαιναν κερδισμένοι από αυτή την κατάσταση;

Ακόμη κι αν τα κίνητρα των εμπρησμών παραμένουν σκιώδη, η δική μας απάντηση απέναντι σε αυτή την κρίση δόθηκε από τους ντόπιους. Η αυτοοργάνωση και η ανυπακοή ήταν τελικά που έσωσε ότι απέμεινε από τον τόπο κι αν τα αντανακλαστικά μας ήταν καλύτερα και δεν είχαμε επιτρέψει όλα αυτά τα χρόνια στο σύστημα να μας μετατρέψει σε άβουλα, δειλά όντα που απλά πράττουν ότι τους υπαγορεύεται τότε ίσως να είχαμε καταφέρει πολλά περισσότερα.

Συγχωριανές και συγχωριανοί, ελάτε να οργανωθούμε οριζόντια, χωρίς ιεραρχίες και αρχηγούς, δημάρχους, παπάδες, προέδρους, γενικούς γραμματείς ή άλλους φαρισαίους. Όλους αυτούς που κάθε μέρα ξέρουν να μας ξεζουμίζουν στους φόρους αλλά την ώρα της κρίσης είναι ανίκανοι να μας βοηθήσουν, αυτούς που μέσα από την εξουσία τους προσπαθούν να κρύψουν το ότι είναι ένα μάτσο μικρά, κομπλεξικά ανθρωπάκια. Να στηριχτούμε στους μόνους ανθρώπους που μπορούμε να βασιστούμε, αυτούς που στάθηκαν δίπλα μας και πάλεψαν τις φωτιές με αυταπάρνηση, τους ίδιους τους γείτονές μας. Ελάτε να ξαναπάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και να ξαναχτίσουμε μόνοι μας ότι γκρέμισε η φωτιά, χωρίς να ζητήσουμε άδεια από κανένα. Να φτιάξουμε συνελεύσεις στα χωριά και στις γειτονιές για να μπορούμε από κοινού να διαχειριζόμαστε τον τόπο μας και να μπορούν οι φίλοι μας στην Ελλάδα να μας βοηθήσουν. Γιατί τώρα έτσι που είμαστε ανοργάνωτοι δεν υπάρχει κάποια δομή για να διοχετευτεί η αλληλεγγύη από την υπόλοιπη Ελλάδα, παρά το ότι υπάρχει πολλή διάθεση. Οι συνελεύσεις κατοίκων θα επιτρέψουν τη μεταξύ μας αλληλοβοήθεια παρακάμπτοντας τους μεσάζοντες, τις ΜΚΟ, κι όλους αυτούς που ανυπομονούν να πλιατσικολογήσουν. Και θα δείτε ότι τα καινούρια μας χωριά θα είναι πιο όμορφα από τα παλιά γιατί θα είναι όπως εμείς τα θέλουμε. Θα φυτέψουμε μόνοι μας τα δέντρα, θα χτίσουμε τα σπίτια μας και θα βοηθήσουμε τους πιο αδύναμους. Απ’ τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.

Αυτοί είναι οι δικοί μας τόποι και οι δικές μας ζωές, δεν θα επιτρέψουμε τη διαχείρισή τους σε κανέναν ματαιόδοξο που σκαρφάλωσε στην καρέκλα της εξουσίας.

Ας γίνει αυτή η μαζική καταστροφή η ευκαιρία για ένα καινούριο ξεκίνημα. Τίποτα δεν μοιάζει περισσότερο με μια λευκή σελίδα από την μαύρη γη.

Αναρχικοί από την Εύβοια

[1] Οι δορυφορικές εικόνες προέρχονται από το Zoom Earth
[2] Εμπρησμός στα Παλιογιαννέικα (Καμάρια) https://fb.watch/7qCrZ01F1J/
[3] Εμπρησμός στις Καματριάδες https://www.facebook.com/100053746881395/videos/820595195310151/
[4] Εμπρησμός στον Ταξιάρχη https://fb.watch/7qCm8eywVw/

Επειδή τον τόπο μας τον πονάμε όσο κανένας πολιτικός και κανένας περαστικός τουρίστας, επειδή το δάσος είναι κομμάτι μας και εμείς κομμάτι του, επειδή οι αναμνήσεις και η ζωή μας είναι δεμένα με τον τόπο αυτό, οφείλουμε να αναστοχαστούμε και Πρέπει να εκδικηθούμε.

Από το λαό της Εύβοιας προς το λαό της Εύβοιας

cui bono? ποιος ωφελείται;

Και ο λόγος που οι φωτιές αφέθηκαν να καίνε

Ένας σχετικά ασφαλής τρόπος εξαγωγής συμπεράσματος πάνω στα αίτια της καταστροφής της βόρειας Εύβοιας είναι η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Όταν λέμε όφελος για την διατήρηση του δάσους, δεν το εννοούμε με την έννοια των μακροπρόθεσμων καλών για την ανθρωπότητα, για το οξυγόνο και άλλα τέτοια ρομαντικά φολκλόρ που λίγους σαν εμάς απασχολούν, αλλά όφελος για το σύστημα που δεν είναι άλλο από το άμεσο κέρδος. Όφελος για αυτούς είναι επενδύσεις, φόροι, κατανάλωση. Λεφτά δηλαδή που κινούνται ώστε να πληρώνονται οι κρατικοί υπάλληλοι, τα αφεντικά και όλα τα υπόλοιπα κοινωνικά παράσιτα. Σε τι από τα παραπάνω ωφελούσε άραγε λοιπόν το τεράστιο δάσος της Εύβοιας; Η απάντηση είναι κυνική. Για το σύστημα αυτό το δάσος της βόρειας Εύβοιας και κανένα δάσος άγριας ζωής δεν ωφελεί σε τίποτα. Δεν ωφελούν γιατί δεν παράγουν κέρδος τα δέντρα τα φυτά τα ζώα. Με την σειρά μας δεν ωφελούμε ούτε εμείς το σύστημα ρετσινοσυλλέκτη, βοσκέ, μελισσοκόμε, μικρέ αγρότη γιατί δεν είμαστε κερδοφόροι για τις τράπεζες, το κράτος και για τους πλούσιους.

Εμείς δουλεύουμε με τον ιδρώτα μας, βγάζουμε λίγα και τα τρώμε συνήθως απέχοντας από το κανάλι που ορίζει το κράτος. Δηλαδή νόμιμη παραγωγή νόμιμη μεταπώληση, τράπεζα, κατανάλωση που μεταφράζονται σε ΕΦΚΑ, ΦΠΑ, φόροι, έλεγχος και ανατροφοδότηση της αγοράς. Η αλήθεια είναι ότι δεν καταναλώνουμε τόσο ρεύμα, ούτε τόσο πετρέλαιο, δεν αγοράζουμε τόσα αγαθά από τα σουπερμάρκετ και τα mall, δεν έχουμε τόσες "ανάγκες" όπως οι περισσότεροι άνθρωποι της πόλης που υπόκεινται σε πιο άμεσο κρατικό έλεγχο διότι έχουμε μια σχετική αυτάρκεια. Γιατί παίρνουμε άμεσα απο τη φύση τα περισσότερα από τα αγαθά που διαμεσολαβούνται είτε από το κράτος είτε από τους εμπόρους για την αστική κοινωνία. Γι' αυτό τον λόγο δεν είμαστε σημαντικοί για το σύστημα. Δεν κερδοφορούν στην πλάτη μας. Το δάσος μας δίνει την ζωή και δεν εξαρτιόμαστε από τράπεζες και κράτος τόσο όσο θα ήθελαν.

Το δάσος της Εύβοιας τους ήταν άχρηστο και αυτό ας το καταλάβουμε. Χρήσιμο θα ήταν μόνο αν αποτελούσε κάποιου είδους τουριστικό προορισμό ώστε να κόβει χρήμα. Να πληρώνονται οι φόροι να αγοράζονται φρεγάτες, να πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι. Να κονομάνε οι μεσάζοντες και να ξεσκάνε που και που οι αστοί, με την ασφάλεια του γκαζόν μακριά από τα τριβόλια και τα αρκουδόβατα.

Άρα για αυτούς τους λόγους μπορεί καθένας και καθεμία από μας, να καταλάβει το γιατί οι περισσότερες "φυσικές καταστροφές" είναι βαθύτατα πολιτικά εγκλήματα του κρατικού και καπιταλιστικού κόσμου. Είναι στην φύση του συστήματος η καταστροφή (ειδικά των μη παραγωγικών για το σύστημα αγαθών) γιατί με την σειρά της θα ανοίξει παραγωγικούς ορίζοντες. Τα καμμένα δάση τα νεκρά ζώα τα καμμένα σπίτια παράγουν κέρδος. Γιατί θα τα αντικαταστήσουμε με καινούργια. Έτσι κινείται το χρήμα και βγαίνει κέρδος πάνω στον ιδρώτα και το αίμα μας.

Επομένως στο ερώτημα ποιος ωφελείται από την καταστροφή του οικοσυστήματος η απάντηση είναι ότι ωφελείται η αγορά. Άρα όσο το σύστημα υπάρχει τόσο θα καταστρέφει γη νερό και αέρα μέχρι να φάει και τον εαυτό του. Αλλά πρώτα θα φάει εμάς αν το αφήσουμε.

Ψάχνοντας από την άλλη τον φυσικό αυτουργό των πυρκαγιών ο πρώτος ύποπτος είναι η ΔΕΗ και όχι κάποιο δήθεν τουρκικό κομάντο δολιοφθορέων. Έτσι και σε παλιότερες πυρκαγιές λέγανε για ασύμμετρες απειλές και άλλες ηλιθιότητες προς συγκάλυψη της ανικανότητας αλλά κυρίως της εγκληματικής πολιτικής τους. Η ΔΕΗ προκειμένου να καλύψει την ζήτηση σε ρεύμα υπερφορτώνει το άσχημα συντηρημένο δίκτυο (βρώμικοι μονωτήρες, προβληματικοί μετασχηματιστές και βλάστηση κάτω από τις κολώνες) με αποτέλεσμα σε όλο το μήκος των πυλώνων να πέφτουν κάφτρες. Κάποιες από αυτές βάζουν φωτιά. Επόμενοι ύποπτοι είναι οι μεγάλες εταιρείες (πχ ανεμογεννήτριες) και οικοδομικοί συνεταιρισμοί που κάνουν ηθελημένα εμπρησμούς και τέλος τα ανθρώπινα λάθη κατά τη διάρκεια εργασιών. Όπως και να έχει, η φωτιά στην Εύβοια αφέθηκε εξαρχής να κάψει όλο το νησί χωρίς καμία άμεση παρέμβαση και μάλιστα υποβοηθήθηκε με την αποθάρρυνση και απομάκρυνση των κατοίκων.

Εκκενώσεις 112

Η διαχείριση των πυρκαγιών, είναι copy paste όπως η διαχείριση κάθε ζητήματος από το κράτος. Διαμεσολάβηση και ανάθεση. Ειδικοί που θα σβήσουν τη φωτιά, ειδικοί λοιμοξιολόγοι που θα μας πουν τι εμβόλια να κάνουμε για να επιβιώσουμε, μπάτσοι να μας φυλάνε από τα επίγεια και παπάδες που θα μας φυλάξουν από τα ουράνια. Σε τελική ανάλυση σε μια κοινωνία ειδικών εμείς μπορούμε να πεθάνουμε ήσυχοι γιατί σίγουρα δεν θα φταίμε για το θάνατο μας καθώς θα είναι και αυτός ευθύνη κάποιων ειδικών. Αυτή η λογική μετατρέπει την κοινωνία σε όλο και πιο άχρηστα και φοβισμένα όντα. Ποιος έχει πάθος να φυλάξει το χωριό του από την φωτιά; Εμείς ή οι πυροσβέστες; Εμείς προφανώς και αυτό έδειξε και η πράξη ακόμη κι αν δεν έχουμε τα μέσα που κατέχουν αυτοί. Τόσα χρόνια ποιοι έσβηναν τις φωτιές άραγε. Είχαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας την πυροσβεστική; Όχι, αλλά υπήρχαν άνθρωποι που παίρναν την ζωή στα χέρια τους δίχως να περιμένουν το κράτος να τους σώσει. Η αλήθεια είναι ότι οι πυροσβέστες ελάχιστα έκαναν, καθώς στην καλύτερη περίπτωση περίμεναν μέσα στο χωριό τη φωτιά. Μόνο με την ενεργοποίηση μας, να πάρουμε αποφάσεις χωρίς τις συμβουλές των αξιωματικών της πυροσβεστικής που ακολουθούν πολιτικές εντολές οι οποίες έχουν ένα και μόνο στόχο, την αποφυγή πολιτικού κόστους σε περίπτωση νεκρών ανθρώπων, μπορεί να γίνει κάτι και πράγματι έτσι έγινε. Η πιο απλή λύση είναι η εκκένωση. Να φύγουμε δηλαδή από τα χώματα μας γιατί κινδυνεύουν λέει οι ζωές μας. Ευτυχώς πολλοί δεν υπάκουσαν και σώθηκαν μερικά χωριά και ελάχιστο δάσος. Ευτυχώς που λίγοι "εθελοντές" γράψαμε στα παλιά τα παπούτσια την τρομοκρατία του 112 και των μπάτσων. Εκτός των άλλων ας σημειωθεί εδώ ότι και στρατηγικά αυτή είναι η σωστή απόφαση ώστε να υποχρεωθεί ο μηχανισμός να στείλει κανένα εναέριο μέσο πυρόσβεσης όπως και έγινε σε κάποιες περιπτώσεις. Αλλιώς δεν θα βλέπαμε ούτε ένα αεροπλανάκι. Αν είχαμε τα μισά από τα τεχνολογικά μέσα πυρόσβεσης που έχουν αυτοί, θα τη σβήναμε μόνοι μας τη φωτιά έστω και χωρίς εναέρια. Εδώ με κλάρες τις σβήνει ο κόσμος τις φωτιές. Με κλάρες όπως και πριν από εκατό χρόνια...

Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, πέρα από την τραγωδία που έκαψε τον τόπο μας, ποιος μπορεί να μας πείσει ότι με τέτοιο τεχνολογικό οπλοστάσιο δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν οι πυρκαγιές; Από τη μια έχουμε τεχνολογία που στην υπηρεσία του πολέμου μπορεί να χτυπήσει από την μια μεριά της υφηλίου στην άλλη μέσα σε λίγα λεπτά με ακρίβεια μέτρων, με δεκάδες δορυφόρους να καταγραφούν κάθε χιλιοστό της επιφάνειας του πλανήτη, και από την άλλη δεν μπορούν τα εναέρια μέσα να σβήσουν φωτιά όταν φύγει ο ήλιος! Μιλάμε για την καθημερινή υποτίμηση της νοημοσύνης όλων μας. Με την τεχνολογία που υπάρχει θα μπορούσαν οι φωτιές να σβήνονται εν τη γενέσει τους σε όλο τον πλανήτη μέσα σε λίγα λεπτά με πολλούς τρόπους. Δεν συμφέρει όμως η χρηματοδότηση τέτοιων ερευνών και επενδύσεων γιατί η πρόληψη των πυρκαγιών δεν αποδίδει. Γιατί είπαμε, η καταστροφή των οικοσυστημάτων σημαίνει κέρδος. Να πέσουν κονδύλια, να μπούνε ξανά δεξαμενές, σωλήνες, φυτώρια, αντλίες, δρόμοι, σπίτια και καλύβια. Να φάνε και ζεστό χρήμα οι εταιρείες που θα αναλάβουν την αναδάσωση. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.

Πόσα χρόνια ακούγονται οι φωνές ότι ο πολιτισμός του ανθρώπου έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που να αλλάζει το κλίμα όλης της γης, να φτιάξει εργαλεία τέτοια που να μπορούν να οδηγήσουν στον αφανισμό της ζωής. Εκατοντάδες πυρηνικά όπλα ικανά να κάψουν ολο το πλανήτη, τεχνητή νοημοσύνη, τρομακτική βιολογική τεχνογνωσία. Όλα αυτά στην υπηρεσία του κέρδους. Η απάντηση του συστήματος για την κλιματική αλλαγή είναι ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ανεμογεννήτριες παντού. Όπως ήταν για την πείνα στις φτωχές χώρες η εισαγωγή μεταλλαγμένων σπόρων και η χρήση ζιζανιοκτόνων και εντομοκτόνων χημικών. Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των σχεδιασμών είναι η ολοένα και αυξανόμενη παραγωγή προϊόντος και ενέργειας. Οποιαδήποτε λόγος για μειωμένη κατανάλωση είναι ενάντια στην λογική της κερδοφορίας. Ο λόγος μας, τα δικά μας συμφέροντα, διαφέρουν ριζικά από αυτά της κυριαρχίας. Πρέπει να καταλάβουμε οτι δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής με αυτούς εκτός από το σημείο σύγκρουσης και αυτό ακριβώς θα αναδεικνύεται όσο ήμαστε συνεπείς στις αξίες μας.

Ή θα τους κάψουμε ή θα μας καίνε.

Κουστωδίες δημάρχων και κάθε λογής πολιτικών wannabe διαχειριστών του κράτους, ανθρωποειδών που ονειρεύονται εξουσία θέλουν να περιφέρονται στα ερείπια κοροϊδεύοντας μας με αποζημιώσεις και μοιράζοντας υποσχέσεις. Όσο τους αφήνουμε (προς το παρόν τα μεγάλα ψάρια δεν τολμάνε να πατήσουν) τόσο σκάβουμε το λάκκο μας. Οι λύσεις δεν θα έρθουν με τις εκλογές αλλά με την αυτοοργάνωση μας. Μην κλαίγεστε στα κανάλια στους ρουφιάνους τους δημοσιογράφους. Αυτοί είναι σε εντεταλμένη υπηρεσία καλύπτοντας την πολιτική τους ηγεσία. Τα αφεντικά αυτών των παπαρολόγων με τα μικρόφωνα έχουν φάει εκατομμύρια ευρώ για να το βουλώνουν και αυτό κάνουν διαστρεβλώνοντας την αλήθεια και βγάζοντας λάδι την εξουσία.Τι θα έπρεπε να κάνουμε λοιπόν αύριο στον τόπο μας που έμεινε ερείπιο; Θα έπρεπε να προχωρήσουμε σε άμεση απαλλοτρίωση των τραπεζών που βρίσκονται στα μέρη μας για την κάλυψη των άμεσων αναγκών μας, να κάψουμε συθέμελα τα αστυνομικά τμήματα και τα δημαρχεία. Να μην ξαναπληρώσουμε φπα σε τίποτα σε όλη την Εύβοια. Κι αν δεν ήμαστε έτοιμοι για αυτά (κακώς) θα πρέπει ωστόσο να πληρώσουν ακριβά για την καταστροφή μας. Τι πιο άσχημο να φύγουμε μετανάστες από τον τόπο μας αναίμακτα. Να μην πληρώσει κανένας τσάτσος του συστήματος τον πόνο που μας τάισε αυτό είναι η αδικία.

Άρα ας αναρωτηθούμε όλες και όλοι αν αξίζει μια ζωή μετριότητας, ανευθυνότητας και συμβιβασμού με την εξουσία ή μια ζωή χωρίς φόβο και με πάθος για την ελευθερία μας. Γιατί με τι άλλο αξίζει να ζεις αν όχι με το φρέσκο αέρα της ελευθερίας;

Επανάσταση για να πλησιάσουμε ένα βήμα πιο κοντά στην Αναρχία. Είναι προς όφελός μας.

Ευβοιώτικη Πρωτοβουλία Αναρχικής Αγροτιάς