Neue VeranstaltungshinweiseEs wurden keine neuen Veranstaltungshinweise in der letzten Woche veröffentlicht
|
Recent articles by FdCA
Έφυγε ο Alexandre Skirda Dez 31 20 Η σχέση μεταξ... Dez 28 20 Self and Others: Max Stirner and Revolutionary Anarchism Dez 15 20 Το Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο, Άμστερνταμ 1907![]() ![]() ![]() ![]() ![]() To PDF της μπροσούρας Η πλέον πρόσφατη μπροσούρα της FdCA στη σειρά «Μελέτες για μια Ελευθεριακή Εναλλαγή» («Studies for a Libertarian Alternative») στην αγγλική γλώσσα είναι τώρα διαθέσιμη και στο διαδίκτυο. ![]() Το Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο, Άμστερνταμ 1907To PDF της μπροσούραςΗ πλέον πρόσφατη μπροσούρα της Federazione dei Comunisti Anarchici (FdCA- Ομοσπονδία των Κομμουνιστών Αναρχικών) στη σειρά «Μελέτες για μια Ελευθεριακή Εναλλαγή» («Studies for a Libertarian Alternative») στην αγγλική γλώσσα είναι τώρα διαθέσιμη και στο διαδίκτυο. Στην μπροσούρα με τίτλο «Το Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο, του Άμστερνταμ του 1907» («The International Anarchist Congress, Amsterdam 1907») περιέχονται αναφορές και διάλογοι στα πλαίσια των εργασιών του Συνεδρίου του Άμστερνταμ του 1907 που σχετίζονται με τα πιο σημαντικά ζητήματα της εποχής: τη στάση των αναρχικών στο (τότε) νέο φαινόμενο του συνδικαλισμού καθώς και το ζήτημα της αναρχικής οργάνωσης. Η μπροσούρα «Το Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο, του Άμστερνταμ του 1907» εκδόθηκε από τον Maurizio Antonioli. Σ’ αυτή καταγράφεται η ιστορία του Διεθνούς αυτού Αναρχικού Συνεδρίου, που διεξήχθη στο Plancius Hall του Άμστερνταμ, από τις 26 έως τις 31 Αυγούστου 1907. Φέτος κλείνουν 100 χρόνια από τη διεξαγωγή αυτού του αρκετά σημαντικού για το διεθνές αναρχικό κίνημα Συνεδρίου. Το προηγούμενα από αυτό Αναρχικό Συνέδριο ήσαν αυτό του 1881 στο Λονδίνο, που αποτέλεσε προσπάθεια επανασύστασης της παλαιάς Α’ Διεθνούς, αν και εγκαινιαζόταν τότε η περίοδος της λεγόμενης «αναρχικής τρομοκρατίας», η οποία απομάκρυνε το αναρχικό κίνημα από τις εργαζόμενες μάζες. Κατά την περίοδο ανάμεσα στο 1881 και το 1907 συνέβησαν αρκετές και δραματικές αλλαγές στο εργατικό κίνημα. Αυτή την περίοδο, πάντως, οι αναρχικοί τοποθετήθηκαν απόλυτα έξω από την σφαίρα της εργατικής τάξης, αν και μερικοί ελάχιστοι σύντροφοι παρέμειναν στο πλευρό των εργαζομένων. Όταν το αναρχικό κίνημα κατάλαβε σε κάποια στιγμή ότι έπρεπε να θέσει ένα τέλος στην απομόνωσή του, το αποτέλεσμα ήταν να συγκληθεί το Διεθνές αυτό Συνέδριο στο Άμστερνταμ στο οποίο έπρεπε να συζητηθούν τα πιο σημαντικά ζητήματα της εποχής: τη στάση των αναρχικών στο (τότε) νέο φαινόμενο του συνδικαλισμού καθώς και το ζήτημα της αναρχικής οργάνωσης. Στην εισαγωγή του, στο βιβλίο «Dibattito sul sindacalismo: Atti del Congresso Internazionale anarchico di Amsterdam (1907)» (που εκδόθηκε στην ιταλική γλώσσα το 1978), ο ιστορικός του κινήματος της εργατικής τάξης Maurizio Antonioli, εξετάζει τη διαδικασία που οδήγησε στο Συνέδριο του Άμστερνταμ καθώς και τη σπουδαιότητά του όσον αφορά το εργατικό αλλά και το αναρχικό κίνημα της εποχής. Μετέπειτα, ο Antonioli παραθέτει τις διάφορες αναφορές σε αναρχικά έντυπα της εποχής σχετικά με το Συνέδριο, συνθέτοντας την πιο ολοκληρωμένη εργασία σχετικά με το Συνέδριο, ενώ παραθέτει και την όλη συζήτηση που κράτησε 6 μέρες. Εδώ παρουσιάζεται η εισαγωγή του Antonioli μαζί με μια συντομευμένη έκδοση του υπόλοιπου βιβλίου του, έχοντας συμπεριλάβει μέρος της συζήτησης και κάποιων εισαγωγικών ομιλιών. Αργότερα, ευελπιστούμε να συμπεριλάβουμε όλο το βιβλίο. Οι σημειώσεις είναι του αυθεντικού κειμένου. Αγγλική μετάφραση Nestor McNab. Η χωρητικότητα του PDF είναι 215 Kb και μπορείτε να το κατεβάσετε download από την σχετική είδηση που δημοσιεύεται στο www.anarkismo.net Για παραγγελία της έντυπης μορφής της μπροσούρας ελάτε σε επαφή με την FdCA στο internazionale@fdca.it, ή με το ταχυδρομείο γράφοντας στη διεύθυνση Alternativa Libertaria, CP 27, 61032 Fano (PU), Italy. Για τις άλλες μπροσούρες της σειράς, επισκεφθείτε το αγγλικό τμήμα της ιστοσελίδας της FdCA στο www.fdca.it/fdcaen * Ελληνική μετάφραση «ούτε θεός-ούτε αφέντης», 29 Νοέμβρη 2007. |
HauptseiteEs Ley por la Lucha de Las de Abajo Covid19 Değil Akp19 Yasakları: 14 Maddede Akp19 Krizi [Perú] Crónica de una vacancia anunciada o disputa interburguesa en Perú Nigeria and the Hope of the #EndSARS Protests Aλληλεγγύη στους 51 αντιφασίστες της Θεσσαλονίκης Women under lockdown all around the world Solidarity with the Struggle of North American People! A libertarian socialist view of the capitalist and health crisis in the Americas Para las Clases Populares del Mundo, Pandemia, Crisis, Todos los Tiempos son de Lucha Nossa Concepção De Feminismo Na Perspectiva Do Anarquismo Organizado Frente a la Pandemia Capitalista, Solidaridad entre los Pueblos La force des femmes change le monde The competition between Iran and United States over Iraq Beyond Pension Reforms: Interview on the General Strike in France Comunicado de lanzamiento de la Coordinación Anarquista Latinoamericana (CALA) [Colombia] Vamos al Paro Nacional del 21 de noviembre [Catalunya] Una sentència que ataca les llibertats i els drets civils Διεθνή | Αναρχική Ιστορία | Ανακοίνωση Τύπου | gr Sa 16 Jan, 20:49 Δεν θα ξεχάσουμε τον Alexandre Skirda, τον σημαντικό ιστορικό της Ρωσικής Επανάστασης, αλλά και τον αναρχικό αγωνιστή που, από τη δεκαετία του 1960, συμμετείχε ενεργά στην Groupe d’études et action anarchiste (Ομάδα Αναρχικής Μελέτης και Δράσης), της οποίας ήταν ο ιδρυτής από κοινού με τον Roland Biard. Η ομάδα ιδρύθηκε όταν και οι δύο ήταν 19 χρόνων, και έπαιξε ενεργό και σημαντικό ρόλο στο κύμα διαδηλώσεων και άλλων κινητοποιήσεων ενάντια στον πόλεμο της Γαλλίας στην Αλγερία εκείνη την εποχή. 80 πριν, η Πολιτεία της Μασαχουσέτης και η κυβέρνηση των ΗΠΑ δολοφόνησαν τους Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti στην ηλεκτρική καρέκλα
Σχεδιάζουμε να παρουσιάσουμε μια θεματική ενότητα για τους νέους τρόπους έρευνας για τον αναρχισμό και τον επαναστατικό συνδικαλισμό.
Το ελευθεριακό κομμουνιστικό πρόγραμμα που πρότειναν οι Ισπανοί αναρχικοί έγινε πραγματικότητα, πάνω απ’ όλα, χάρη κυρίως στις συλλογικές προσπάθειες των προλεταρίων
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο αναρχικός θεωρητικός Πιότρ Κροπότκιν ενδιαφέρθηκε για τα Χριστούγεννα. Στη ρωσική κουλτούρα, ο Άγιος Νικόλαος [Άγιος Βασίλης] (Николай Чудотворец) ήταν αγαπητός ως υπερασπιστής των καταπιεσμένων, των αδυνάτων και των μειονεκτούντων. Ο Κροπότκιν μοιραζόταν αυτά τα συναισθήματα. Αλλά υπήρχε και ένας οικογενειακός δεσμός μεταξύ τους.
Ο Aron Davidovich Baron γεννήθηκε το 1891 στο χωριό Hlynets στην επαρχία Κιέβου στην Ουκρανία σε μια φτωχή εβραϊκή οικογένεια. Εργάστηκε ως αρτοποιός. Είχε γίνει αναρχικός στα σχολικά του χρόνια. Γύρω στο 1906 ασχολήθηκε με την επαναστατική δραστηριότητα στο πλαίσιο της Ένωσης Αρτοποιών Κιέβου. Συνελήφθη και εξορίστηκε το 1907. Μαζί με τη σύζυγό του Fanya κατέφυγαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εδώ ενεργοποιήθηκε στο πλαίσιο της Russian Workers Union (Ρωσική Ένωση Εργαζομένων) και των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW) από το 1912. Υπήρξε συν-συντάκτης της αναρχικής εφημερίδας “Alarm” του Σικάγου από το 1915, με την Lucy Parsons επίσης, ενώ έγραφε και στην εφημερίδα της Ρωσικής Ένωσης Εργαζομένων “Voice of Labour “ (“Φωνή της Εργασίας”). Συμμετείχε ενεργά σε δραστηριότητες στις κοινότητες των Εβραίων και Ρώσων εργαζομένων. Αρκετές φορές συνελήφθη για σύντομες περιόδους. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων των ανέργων το 1915, ο Aron και η Fanya ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα και κάποια στιγμή χτυπήθηκαν σοβαρά από την αστυνομία.
Η Lola Ridge υπήρξε κοντινή φίλη της Emma Goldman και άλλων γνωστών αναρχικών καθώς και γνωστών συγραφέων και ποιητών όπως των William Carlos Williams, Kenneth Rexroth και Marianne Moore. Σε αντίθεση με αρκετούς ριζοσπάστες συγγραφείς του καιρού της είχε ιδίαν αντίληψη και αυθντική εμπειρία από τη ζωή της εργατικής τάξης, την οποία απέκτησε από νεαρή ηλικία κατά τη διάρκεια της παραμονής της στα χωριά και τις μικρές κωμοπόλεις των ανθρακωρύχων στις δυτικές ακτές της Νέας Ζηλανδίας. Αλλά, πάνω από όλα, αφιερώθηκε στη σύνδεση της avant-garde λογοτεχνίας με την πολιτική δράση.
Γι’ αυτό μιλώ για μια οργάνωση αναρχικών που να στηρίζεται πάνω στην αρχή της συντροφικής πειθαρχίας. Μια τέτοια οργάνωση θα οδηγούσε στον απαραίτητο εκείνο συντονισμό όλων των ζωντανών δυνάμεων του αναρχισμού στη χώρα και θα βοηθούσε τους αναρχικούς να καταλάβουν τη θέση που τους ανήκει στον σπουδαίο αγώνα της εργασίας ενάντια στο κεφάλαιο. Μόνο κατ' αυτό τον τρόπο μπορεί η ιδέα του αναρχισμού να κερδίσει μαζική υπόσταση και να μην παραμένει αποδυναμωμένη.
Όπως και να έχει, οι αναρχικοί άλλοτε ως φορείς συλλογικότητας, άλλοτε ως απεγνωσμένοι «ελεύθεροι σκοπευτές» τροφοδότησαν και τροφοδοτούν την κοινωνία με όλους εκείνους τους σπόρους αμφισβήτησης, εξέγερσης, γκρεμίσματος ειδώλων και προκαταλήψεων, άνοιξαν με υπομονή και ανυπολόγιστο κόστος όλες εκείνες τις κρίσιμες ρωγμές ελευθερίας από τον άτεγκτο, σιδερένιο κλουβί στο οποίο μετέτρεψε την κοινωνία το κράτος και ο καπιταλισμός. more >>
Δεν θα ξεχάσουμε τον Alexandre Skirda, τον σημαντικό ιστορικό της Ρωσικής Επανάστασης, αλλά και τον αναρχικό αγωνιστή που, από τη δεκαετία του 1960, συμμετείχε ενεργά στην Groupe d’études et action anarchiste (Ομάδα Αναρχικής Μελέτης και Δράσης), της οποίας ήταν ο ιδρυτής από κοινού με τον Roland Biard. Η ομάδα ιδρύθηκε όταν και οι δύο ήταν 19 χρόνων, και έπαιξε ενεργό και σημαντικό ρόλο στο κύμα διαδηλώσεων και άλλων κινητοποιήσεων ενάντια στον πόλεμο της Γαλλίας στην Αλγερία εκείνη την εποχή.
80 πριν, η Πολιτεία της Μασαχουσέτης και η κυβέρνηση των ΗΠΑ δολοφόνησαν τους Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti στην ηλεκτρική καρέκλα
Σχεδιάζουμε να παρουσιάσουμε μια θεματική ενότητα για τους νέους τρόπους έρευνας για τον αναρχισμό και τον επαναστατικό συνδικαλισμό.
Το ελευθεριακό κομμουνιστικό πρόγραμμα που πρότειναν οι Ισπανοί αναρχικοί έγινε πραγματικότητα, πάνω απ’ όλα, χάρη κυρίως στις συλλογικές προσπάθειες των προλεταρίων |