Kommende VeranstaltungenKeine kommenden Veranstaltungen veröffentlicht
|
Document Not AvailableError: No Story ID specified. You need to specify a story ID to view. |
 HauptseiteSAFTU: The tragedy and (hopefully not) the farce Anarchism, Ethics and Justice: The Michael Schmidt Case Land, law and decades of devastating douchebaggery Democracia direta já! Barrar as reformas nas ruas e construir o Poder Popular! Análise da crise política do início da queda do governo Temer Dès maintenant, passons de la défiance à la résistance sociale ! 17 maggio, giornata internazionale contro l’omofobia. (Bielorrusia) ¡Libertad inmediata a nuestro compañero Mikola Dziadok! DAF’ın Referandum Üzerine Birinci Bildirisi: Cajamarca, Tolima: consulta popular y disputa por el territorio Statement on the Schmidt Case and Proposed Commission of Inquiry Aodhan Ó Ríordáin: Playing The Big Man in America Nós anarquistas saudamos o 8 de março: dia internacional de luta e resistência das mulheres! IWD 2017: Celebrating a new revolution Solidaridad y Defensa de las Comunidades Frente al Avance del Paramilitarismo en el Cauca A Conservative Threat Offers New Opportunities for Working Class Feminism De las colectivizaciones al 15M: 80 años de lucha por la autogestión en España False hope, broken promises: Obama’s belligerent legacy Primer encuentro feminista Solidaridad – Federación Comunista Libertaria Thu 29 Jun, 10:13
Αυτή η τρομοκρατία έχει πρωτίστως ως στόχο τους συντρόφους που κάνουν την πολιτική επιλογή του ένοπλου αγώνα, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι, όχι απλώς με τον κίνδυνο, αλλά με το δεδομένο ότι δεν θα είναι μόνο εκείνοι που θα βρεθούν στα κελιά της δημοκρατίας, αλλά και οι κοντινοί τους άνθρωποι. Έχει, όμως, στόχο και όλο το υπόλοιπο κίνημα: τους αναρχικούς -μιας και όλοι μπορεί να βρεθούμε αύριο κατηγορούμενοι χωρίς απολύτως κανένα στοιχείο, με στημένες αστειότητες που βρωμάν προχειρότητα από τα καθίκια της αντιτρομοκρατικής- αλλά και το ευρύτερο κίνημα, πάνω από τα κεφάλια του οποίου δεν υπάρχει πια μία απειλή μόνο για τους ίδιους, αλλά και για την οικογένεια τους, τους φίλους τους, όσους βρίσκονται κοντά τους. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, αλλά και η πλήρης ελαστικοποίηση των ωραρίων, αποτελούν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, που το κεφάλαιο επιβάλει τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Η κατάργηση της Κυριακάτικςη αργίας ωφελεί πρωτίστως το μεγάλο εμπορικό κεφάλαιο -ντόπιο και διεθνές-, αλλά δευτερευόντως και όλα τα μικρά ή μεσαία αφεντικά τα οποία με χαρά καλωσορίζουν το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές με την υποσημείωση να μην είναι κάθε Κυριακή. Στην «καρδιά» των εργασιών του «ποδαριού», στα μηχανάκια, έχει ξεκινήσει ένας τέτοιος συνδικαλισμός. Σε έναν χώρο που μετράει νεκρούς και σακατεμένους σε «ατυχήματα», δηλαδή δολοφονίες από την πλευρά των αφεντικών, στο κέντρο του αποστήματος της επισφάλειας υπάρχει παράδειγμα. Στα σπάργανα αυτές οι προσπάθειες -στα μηχανάκια και σε άλλους κλάδους στους οποίους έχουν δημιουργηθεί και αγωνίζονται σωματεία βάσης- (σε σχέση με το πόσο πρέπει να επεκταθούν αριθμητικά, κλαδικά και γεωγραφικά) κατορθώνουν και κινητοποιούν, κερδίζουν νίκες. Μικρές είναι η αλήθεια, αλλά πόσο καιρό έχουμε να ακούσουμε τη λέξη «νίκη»; Por la madrugada de este domingo 11 de junio, organizaciones anarquistas en Grecia sabotearon con explosivos un nuevo conjunto de máquinas de boletos para ingresar al metro en la estación Keramikos en Atenas. This Thursday 15/6, the greek “leftist” government is going to receive in Thessaloniki the prime minister of Israel B. Netanyahu for the tripartite meeting among Greece, Israel and Cyprus. During their last such meeting, in November 2015, Alexis Tsipras described the occupied city of Jerusalem as the “historic capital” of Israel, thus legitimizing the atrocities of the Israeli occupation forces. Even though minors are shot by the Israeli occupying forces on a daily basis and they are left to die on the streets of Gaza and the West Bank, while 6,500 political prisoners (including 300 minors) are detained in Israeli prisons without any formal accusations, A. Tsipras is unrolling the red carpet for the Zionist slaughterers. Το Σάββατο, 10/6, η Ευγενία Β., έκλεισε τον κύκλο της ζωής της. Η Ευγενία του Προλεταριακού, της Καισαριανής, των αγώνων, της καθημερινής αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης. Η βία μπορεί να αποτελέσει εργαλείο του φοιτητικού κινήματος, όταν νομιμοποιείται από τους καταπιεσμένους/ες και στρέφεται ενάντια στον κόσμο του Κεφαλαίου. Για αυτό και η κατάργηση των φοιτητικών εκλογών είναι χρέος των ίδιων των φοιτητών/ριών και όχι κάποιων “πεφωτισμένων”. Στον αγώνα των μεταναστών εργατών στο κάτεργο του Κώστα Γεωργίου, αναγνωρίζουμε την πιο αυθεντική έκφραση εργατικής αλληλεγγύης, τέτοιας που οφείλει να αποτελεί έμπνευση και υπόδειγμα για όλους/ες μας. Γι’ αυτό στηρίζουμε και στεκόμαστε μέχρι την νίκη δίπλα στον απολυμένο εργάτη Ασίφ Μαχμούντ και στους συναδέλφους του: Γιατί η ίδια η σύγκρουση με την ασύδοτη εκμετάλλευση και τον αυταρχισμό, γέννησε έναν νέο κόσμο αλληλεγγύης και ισότητας. Και θα φροντίσουμε αυτός ο κόσμος να μεγαλώσει… Guerrero está de luto una vez más. ¿Hasta dónde llegará la barbarie de la guerra contra el pueblo? A toda acción -de los de arriba-, corresponde una reacción -de los de abajo-. more >>
Οι κρατικές πολιτικές καθυπόταξης και άντλησης κέρδους πέφτουν σε τοίχο συναντώντας τις κοινωνικές αντιστάσεις που ορθώνονται εναντίον τους. Τα κινήματα των κατοίκων τέτοιων γειτονιών έχουν αντισταθεί μαζικά και δυναμικά στις όποιες προσπάθειες επιβολής του κεφαλαίου στους χώρους τους και στις γειτονιές τους. Απέναντι στην αποστείρωση αντέτειναν την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Απέναντι στην εκδούλευση τη συλλογική δράση και τη συλλογική ζωή. Απέναντι στον έλεγχο και την καταστολή την αντίσταση και τον αγώνα.
Η εικόνα του τσιγγάνου που πουλάει ναρκωτικά, οπλοφορεί και οδηγάει ακριβά αυτοκίνητα είναι το προτεινόμενο μοντέλο της κοινωνίας του θεάματος για τις γκετοποιημένες περιοχές, το αντεσταρμένο κοινωνικό πρότυπο των παραβατικών που με αυτό τον τρόπο γίνεται ακίνδυνο και ταυτόχρονα προσοδοφόρο. Αυτοί οι τσιγγάνοι είναι πρέζάκια της κοινωνίας του θεάματος.
Lo que se viene aquí en nuestro país es un año por demás complicado, pero con lucha. La votación de la Rendición de Cuentas, convertida en un nuevo Presupuesto, marcará la tónica del año. Será esencial que el movimiento popular esté en la calle, reclamando recursos para la enseñanza, la salud, la vivienda, el trabajo y el reparto de tierras para los pobres del campo. Hay que trascender el reclamo de cada sindicato, de cada uno. Hay que intentar coordinar, aunar esfuerzos en la lucha, unir trabajadores y estudiantes, las luchas de la ciudad y el campo, de ir generando espacios de encuentro en la lucha, en el combate cotidiano, en la búsqueda de respuestas, en la construcción de herramientas colectivas.
Es hora de que los pueblos se autogobiernen.
Corbyn’s strong showing in the June 2017 UK elections has given a big morale boost to the left. A considerable youth vote, self-mobilising in larger part as a reaction to the ‘me and mine’ selfish society revealed by the Brexit vote seriously set back Tory plans for a fresh wave of Brexit required austerity. Activists used social networking to overcome what had previously been seen as an all powerful smear machine of the billionaire print press. Very few outside the radical left expected this outcome, what drove it and more importantly where can it lead?
Αυτή η τρομοκρατία έχει πρωτίστως ως στόχο τους συντρόφους που κάνουν την πολιτική επιλογή του ένοπλου αγώνα, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι, όχι απλώς με τον κίνδυνο, αλλά με το δεδομένο ότι δεν θα είναι μόνο εκείνοι που θα βρεθούν στα κελιά της δημοκρατίας, αλλά και οι κοντινοί τους άνθρωποι. Έχει, όμως, στόχο και όλο το υπόλοιπο κίνημα: τους αναρχικούς -μιας και όλοι μπορεί να βρεθούμε αύριο κατηγορούμενοι χωρίς απολύτως κανένα στοιχείο, με στημένες αστειότητες που βρωμάν προχειρότητα από τα καθίκια της αντιτρομοκρατικής- αλλά και το ευρύτερο κίνημα, πάνω από τα κεφάλια του οποίου δεν υπάρχει πια μία απειλή μόνο για τους ίδιους, αλλά και για την οικογένεια τους, τους φίλους τους, όσους βρίσκονται κοντά τους.
Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, αλλά και η πλήρης ελαστικοποίηση των ωραρίων, αποτελούν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, που το κεφάλαιο επιβάλει τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Η κατάργηση της Κυριακάτικςη αργίας ωφελεί πρωτίστως το μεγάλο εμπορικό κεφάλαιο -ντόπιο και διεθνές-, αλλά δευτερευόντως και όλα τα μικρά ή μεσαία αφεντικά τα οποία με χαρά καλωσορίζουν το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές με την υποσημείωση να μην είναι κάθε Κυριακή.
Στην «καρδιά» των εργασιών του «ποδαριού», στα μηχανάκια, έχει ξεκινήσει ένας τέτοιος συνδικαλισμός. Σε έναν χώρο που μετράει νεκρούς και σακατεμένους σε «ατυχήματα», δηλαδή δολοφονίες από την πλευρά των αφεντικών, στο κέντρο του αποστήματος της επισφάλειας υπάρχει παράδειγμα. Στα σπάργανα αυτές οι προσπάθειες -στα μηχανάκια και σε άλλους κλάδους στους οποίους έχουν δημιουργηθεί και αγωνίζονται σωματεία βάσης- (σε σχέση με το πόσο πρέπει να επεκταθούν αριθμητικά, κλαδικά και γεωγραφικά) κατορθώνουν και κινητοποιούν, κερδίζουν νίκες. Μικρές είναι η αλήθεια, αλλά πόσο καιρό έχουμε να ακούσουμε τη λέξη «νίκη»;
This Thursday 15/6, the greek “leftist” government is going to receive in Thessaloniki the prime minister of Israel B. Netanyahu for the tripartite meeting among Greece, Israel and Cyprus. During their last such meeting, in November 2015, Alexis Tsipras described the occupied city of Jerusalem as the “historic capital” of Israel, thus legitimizing the atrocities of the Israeli occupation forces. Even though minors are shot by the Israeli occupying forces on a daily basis and they are left to die on the streets of Gaza and the West Bank, while 6,500 political prisoners (including 300 minors) are detained in Israeli prisons without any formal accusations, A. Tsipras is unrolling the red carpet for the Zionist slaughterers.
Η βία μπορεί να αποτελέσει εργαλείο του φοιτητικού κινήματος, όταν νομιμοποιείται από τους καταπιεσμένους/ες και στρέφεται ενάντια στον κόσμο του Κεφαλαίου. Για αυτό και η κατάργηση των φοιτητικών εκλογών είναι χρέος των ίδιων των φοιτητών/ριών και όχι κάποιων “πεφωτισμένων”. more >> |
Als Anarkismo-Startseite festlegen
|
