A video went viral on social media platforms on October 3, outlining how the notorious Special Anti-Robbery Squad (SARS) unit of the Nigerian police force shot a young man, dumped him at the side of the road and stole his car. What followed was three weeks of protests by young people against such police brutality and the corruption that defines the state; initially via social media, #EndSARS, and later in towns and cities across Nigeria. During these protests the Nigerian state used various tactics to either suppress the protests or to try and demobilise them through insincere “concessions”. To begin with, the ruling class, the state it controls and its head, President Muhammadu Buhari, attempted to quell the protests through window dressing. Inspector General of Police Mohammed Adamu promised on October 11 that the SARS unit would be disbanded and supposedly replaced with a new unit called SWAT (Special Weapons and Tactics). This was an obvious lie, as the same personnel that formed part of SARS would form part of SWAT. Over the last several years the government has made similar announcements resulting in no actual change. Needless to say, the protests continued and grew into the largest in the history of Nigeria. As the protests grew, the state changed tactics and responded to the escalation with outright violence. Part of this involved the state deploying thugs to attack protestors in order to try and intimidate people off the streets. When this failed to produce the state’s desired result, it deployed the military and implemented a curfew in a number of cities. By October 20, however, the protests had spread across Nigeria. Some of the assets of the Nigerian ruling class were also targeted during these protests and the largest and most lucrative toll road in country, Lekki, in Lagos, was blockaded. On that day the military attempted to brutally end the protests and shot dead 12 people at the Lekki tollgate. read full story / add a comment

After months of lockdown, during which the state continued to rape, murder and massacre, Colombians are out in the streets again to protest their criminal government. read full story / add a comment

In either case, it is by building working class struggle that the threat of Fascism will be best addressed. Struggle against a re-elected Trump would be necessary as he accelerates the class polarisation of society and moves further towards dictatorship. Struggle against a President Biden would explode the poisonous identification of the Left with the Democratic Party that Republicans make and from which Fascists benefit. read full story / add a comment

Στις 12 Σεπτεμβρίου, από το βήμα της ΔΕΘ πρόκειται να πραγματοποιηθούν από τον πρωθυπουργό οι πρώτες προγραμματικές δηλώσεις αναφορικά με την διαχείριση της νέας ύφεσης και να ξεδιπλωθεί στο μεγάλο κεφάλαιο η κυβερνητική στρατηγική ενόψει της σταδιακής κορύφωσης των καταστροφικών εξελίξεων που αναμένεται να πλήξουν εκ νέου βαθειά την καπιταλιστική οικονομία. Η πρωθυπουργική ομιλία και οι κυβερνητικές εξαγγελίες θα αποτελέσουν το πρελούδιο του νέου μνημονίου που βρίσκεται στα σκαριά και προετοιμάζεται μεθοδικά το τελευταίο διάστημα από το εγχώριο πολιτικό σύστημα, την αστική τάξη και την Ευρωπαϊκή λυκοσυμμαχία read full story / add a comment

The Philippine government refuses to implement mass testing and competent contact tracing, two policies that have proven to be effective in other countries. Instead, the government prioritized increasing policing powers, surveillance and warrantless arrests with an “anti-terror” law that critics quickly labeled the “Terror Law.” The militarized nature of the quarantine in the Philippines is already a martial law in fact, which has only been further entrenched with the passing of the Terror Law. read full story / add a comment

This article covers how president Trump has shown us the true face of capitalism and whether the working class struggles grow under the dictatorship or those in power by the names of labour, social democrat, socialists, leftists. It also puts some facts before the readers and question them that who really in a long-term serves our struggle? read full story / add a comment

"Η Πρωτομαγιά πρέπει να είναι ένα σύμβολο της διεθνούς αλληλεγγύης - δηλαδή μιας αλληλεγγύης που δεν περιορίζεται στο πλαίσιο του εθνικού κράτους, το οποίο ταιριάζει πάντα με τα συμφέροντα των προνομιούχων μειονοτήτων αυτής της ίδιας χώρας. Μεταξύ των εκατομμυρίων εργαζομένων που υπομένουν τον ζυγό της δουλείας, υπάρχει ενότητα στα κοινά συμφέροντα, ανεξάρτητα από τη γλώσσα που μιλούν και την κατάσταση υπό την οποία γεννήθηκαν. Αλλά μεταξύ των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενων μιας χώρας, υπάρχει ένας συνεχής πόλεμος που δεν μπορεί να επιλυθεί με καμία αρχή εξουσίας και έχει τις ρίζες του στα αντίθετα συμφέροντα των διαφόρων τάξεων. Κάθε εθνικισμός είναι μια ιδεολογική μεταμφίεση των πραγματικών γεγονότων: μπορεί κάποτε να σύρει τις μεγάλες μάζες στους ψεύτικους εκπροσώπους της, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να καταργήσει την κτηνώδη πραγματικότητα των πραγμάτων αυτού του κόσμου“.
(Rudolf Rocker, 1936). read full story / add a comment

Den Text als Podcast hören: https://www.youtube.com/watch?v=HmpOIfj72l4

Der 1. Mai wird dieses Jahr erstaunlich ruhig. So wie es aussieht, bleiben größere Mobilisierungen aus. Der Deutsche Gewerkschaftsbund (DGB) hat für dieses Jahr erstmals seit seiner Gründung alle Demonstrationen abgesagt. Und auch die Aktionen zum revolutionären 1. Mai scheinen dieses Jahr gänzlich anders abzulaufen als wir es gewohnt sind. Wie kommt es zu dieser Ruhe? Braucht es den internationalen Kampftag der Arbeiter:innen dieses Jahr nicht? Ist vielleicht alles erreicht, weil erstmals seit fast zehn Jahren eine deutsche Regierung vom Ziel der Schwarzen Null abrückt? Bedeutet dies, dass nun öffentliche Investitionen wieder erlaubt sind und der Wohlfahrtsstaat in greifbare Nähe rückt? read full story / add a comment

This is a statement from some activists from Haringey Solidarity Croup express its support and solidarity to UK National Health Service (NHS) and other workers. In the meantime expresses its anger about that people been asked to pay the money to NHS while the health system is being suffered for almost two decades on the hands of the current government of conservative party and the former one of Labour. The demand is unreasonable while the UK is 3rd richest country in Europe and 6th richest country the world. The statement clarifies the current position of NHS and treatment of the government to NHS. read full story / add a comment

Περιεχόμενα 1. Προσφορά και ζήτηση 2. Από το «κράτος-πρόνοιας» στο κράτος «ποινικού δικαίου»: οι μεταμορφώσεις της κοινωνικής υποταγής 3. Το ελληνικό κράτος 4. Η νέα κρατική περιπέτεια 5. Ο Δεκέμβρης στο απόσπασμα 6. Εμείς 7. …το πρόβλημα της χώρας read full story / add a comment

Πρόκειται για ένα ταξικό πόλεμο. Σε αυτό τον πόλεμο περισσεύουν οι ζωές των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων. Οι ζωές εκείνων που δεν είναι «ωφέλιμες» για κράτος και κεφάλαιο. Σπάμε την τρομοϋστερια και τον ατομικισμό με αλληλεγγύη. Γινόμαστε η φωνή εκείνων που βρίσκονται σε καθεστώς εξαίρεσης σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δεν περιμένουμε από κανένα κράτος να προστατεύσει τις ζωές μας. Η ελευθερία και η ζωή με αξιοπρέπεια δεν κερδίζονται με απλωμένες παλάμες. Εμείς θα υπερασπιστούμε τη ζωή μας με οργάνωση και αλληλεγγύη. read full story / add a comment

Entre octubre del 2019 y abril del 2020 se está jugando un cambio en el terreno y la dinámica de la lucha de clases en Chile. Entre el 18 de octubre y el 26 de abril, habremos visto desplegarse casi plenamente al conjunto de las fuerzas sociales y políticas, en busca de construir y conquistar mayorías para sus respectivos proyectos, desde la defensa de la Constitución de 1980 a través del terrorismo de Estado por parte de la derecha gobernante hasta defensas moderadas sobre los logros del «modelo» por parte de la ex Concertación; desde la posible recuperación de la iniciativa política de los sectores populares a través de la nueva Huelga General Feminista convocada por la Coordinadora Feminista 8M hasta la posibilidad de una Asamblea Popular Constituyente levantada por la Coordinadora de Asambleas Territoriales y otras organizaciones sociales que prepare y desborde el proceso constitucional diseñado por los partidos que firmaron el Acuerdo por la Paz Social y la Nueva Constitución; desde la insurrección de los sectores más precarizados del país hasta nuevas formas de democracia directa en los barrios. En estos seis meses, Chile simplemente habrá cambiado para siempre.
read full story / add a comment

No debemos tener miedo a luchar y hacer política en niveles diversos, manteniendo la flexibilidad necesaria para desplegar al máximo las potencialidades de los escenarios posibles. Como Solidaridad nos ponemos humildemente a disposición de todos los sectores que apuesten durante el 2020 a profundizar y extender el camino de ruptura transformadora que abrió la revuelta de octubre. Hacemos un llamado a movilizarnos, articularnos y avanzar hasta triunfar. ¡Hasta que valga la pena vivir!
read full story / add a comment

Τέλος, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε ότι δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ αυτών των δύο καθηκόντων. Πράγματι, το πρώτο είναι προϋπόθεση του δεύτερου. Οι αναρχικοί που οργανώνονται με βάση το Especifismo πρέπει να προπαγανδίζουν αδιάκοπα στη Χιλή και οπουδήποτε αλλού αυτό είναι πρακτικό, οι εργαζόμενοι να σχηματίζουν μαζικά όργανα εργατικής δημοκρατίας και να απομακρύνονται από τους κοινοβουλευτικούς δρόμους που μπορούν να οδηγήσουν μόνο σε ήττα ή από πολιτικά κόμματα που αναζητούν εξουσία μόνο για τον εαυτό τους και όχι για τους εργάτες. Μόνο η επαναστατική κατάργηση του καπιταλισμού μπορεί να λύσει την πιεστική κρίση της Νότιας Αμερικής και μόνο ο Αναρχικός Κομμουνισμός, το Especifismo, μπορεί να φωτίσει τον δρόμο προς αυτή την επανάσταση. read full story / add a comment

Finally, it is necessary to recognise there is no conflict between these two tasks. Indeed, the first is a precondition of the second. Anarchists organised on the basis of Especifismo need to be propagandising ceaselessly, in Chile and wherever else is is practical, for workers to form mass organs of workers’ democracy and to turn away from Parliamentary roads that can only lead to defeat or from political parties which seek power only for themselves, not the workers. Only the revolutionary abolition of capitalism can solve South America’s pressing crisis and only Anarchist Communism, Especifismo, can light the way to that revolution. read full story / add a comment

Πρέπει να συνεχίσουμε τις κινητοποιήσεις και να ενδυναμώσουμε τις οργανώσεις της τάξης μας, τις τοπικές συνελεύσεις, τις οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών, τα έμφυλα και φεμινιστικά παραβατικά υποκείμενα, τις συνελεύσεις, τους συντονισμούς της υπεράσπισης της γης και του νερού, τις οργανώσεις των αυτόχθονων πληθυσμών και να ενισχυθεί ο πρωταγωνιστικός ρόλος του λαού στα συνδικάτα, τις ομοσπονδίες και τα μαθητικά κέντρα. read full story / add a comment

Los sectores del establecimiento interesados en mantener el status quo, buscan reproducir el modelo de negociación con las FARC-EP pero con la protesta social: desmovilizarla, que terminen aceptando que no se discutirá ni el Estado ni el modelo, y luego mandarlos para la casa. Mientras prosigue la matazón de los más revoltosos y ruidosos. Y el país como si nada. read full story / add a comment

Colombia’s national civic strike is paving the way for a rural-urban coalition of protesters and movements that together can take on President Duque’s right-wing government. read full story / add a comment

La grève nationale du 21 novembre en Colombie, qui a vu des centaines de milliers, sinon des millions de personnes, occuper les rues et défier la répression et le couvre-feu sur tout le territoire, constitue sans aucun doute une des mobilisations les plus importantes de ces dernières décennies. Elle est remarquable non seulement par son caractère massif, mais en outre par son protagoniste : les secteurs populaires urbains, qui ne s’étaient plus mobilisés ainsi depuis la période de luttes des années 1970 et 1980. [Castellano] read full story / add a comment

Aunque sea acertado entender los sucesos de Colombia desde la perspectiva de las revueltas anti-neoliberales que han sacudido a Ecuador, Haití y a Chile, lo cierto es que estas protestas son también fruto de un proceso de acumulación doméstico de una década. [Français] read full story / add a comment