Un breve aggiornamento su alcuni recenti episodi inerenti alla questione palestinese, tra repressione di Stato e lotte popolari read full story / add a comment

Πρέπει να γίνει μια τέτοια επανάσταση αν πιστεύουμε στ’ αλήθεια πως όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια αξία, πως όλοι θα έπρεπε να έχουν ίση ελευθερία και πως ένας τέτοιος κόσμος θα ήταν ο ιδανικός για να ζήσει κάποιος. Οι ελίτ θα αντιδράσουν, οπότε πρέπει να παλέψουμε ενάντια στις δράσεις τους και για την ανάπτυξη των δικών μας. Οπότε ενωθείτε μαζί μας – και με τους γείτονες, τους συναδέλφους, τους συμμαθητές κι όλους της ευρύτερης εργατικής τάξης – όσο πολεμάμε ενάντια στην κυριαρχία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση στον αγώνα για να χτίσουμε ένα νέο κόσμο όλοι μαζί. read full story / add a comment

Το κοινωνικό περιβάλλον και η κοινή γνώμη, που πάντα εκφράζει την υλική και πολιτική γνώμη του περιβάλλοντος αυτού, βαραίνει πολύ πάνω στην ελεύθερη σκέψη και χρειάζεται πολύ μεγάλη δύναμη σκέψης, κι ακόμη περισσότερο αντικοινωνικού ενδιαφέροντος και πάθους, για να αντισταθεί κανείς σ’αυτή την βαριά καταπίεση. Η ίδια η κοινωνία, με την θετική και αρνητική της επίδραση, γεννά την ελεύθερη σκέψη στον άνθρωπο και από την άλλη, η κοινωνία είναι εκείνη που συχνά την συντρίβει. read full story / add a comment

This article is about the lack of working class’ support to the people’s movement. It analyses the current situation that surrounds working class and the factors that may contribute in weakening it almost everywhere. In the meantime the article considers the rule of working class as essential and crucial in prevailing any movement or any uprising. read full story / add a comment

The YPG/YPJ have also held the dictatorship at bay (and they have brought a relative stability to this region of Syria). But what deserves our respect is not simply their military prowess, but rather the type of society which they seek to create in liberated areas. They hold socialist tendencies, but what sets them apart is their desire to organize their world according to directly democratic means; something like a secular, decentralized, Town Meeting system where all the people have an actual voice and an unabstracted vote concerning the issues that face them as a people and as a community. Here they take political influence from the anarchist Vermont sociologist Murray Bookchin. Their vision, similar to that espoused by the EZLN & the Zapatistas (Chiapas, Mexico), is as far reaching as that which was dreamed of on CNT/FAI barricades in Spain from 1936-1939. Their fight has parallels to Mahkno and his brigades in the Ukraine in 1919. They do not fight for an ethic Kurdish state, but rather for a new social formation whereby the individual and the community collectively control the world in which they live. Their dreams, perhaps, are not dissimilar those who manned the walls of the Paris in 1871. And to this very point in time, remarkably, they have been winning.
read full story / add a comment

Trade union renewal is essential but should not be reduced to democratising structures or new recruitment methods. Renewal should centre on a bottom-up movement based on rank-and-file reform movements, and the direct action of workers as a precondition for radical redistribution of power and wealth to workers, community assemblies and councils in a self-managed, egalitarian order based on participatory planning and distribution by need. It must be rooted in an anarcho-syndicalist understanding that unions can profoundly change society. read full story / add a comment

A review of Peter Gelderloos'anarchist analysis of how states are formed and developed. read full story / add a comment

Οι όμορφες γεωγραφίες του αναρχισμού - Από την εισαγωγή του βιβλίου του Simon Springer: Οι αναρχικές ρίζες της γεωγραφίας read full story / add a comment

La situación mundial y latinoamericana vienen expresando elementos de un nuevo período marcado por la profundización de la injerencia del imperialismo norteamericano en todos los niveles. En el plano comercial la prepotencia yanqui viene provocando la reacción de China en una guerra de aranceles a la importación sin precedentes. Esta disputa entre las dos potencias capitalistas más importantes del planeta, más allá del cambio de socios comerciales, representa un abrupto viraje hacia el proteccionismo imperialista que solo beneficia a las burguesías de ambos países. read full story / add a comment

Στο βιβλίο του "Οι αναρχικές ρίζες της γεωγραφίας", ο Simon Springer θέτει τις προϋποθέσεις για μια ριζοσπαστική πολιτική δυνατοτήτων και ελευθερίας μέσα από μια συζήτηση για τις εξεγερσιακές γεωγραφίες που καλύπτουν τις καθημερινές μας εμπειρίες. Προσεγγίζοντας τις αναρχικές γεωγραφίες ως καλειδοσκοπικές χωρικότητες που επιτρέπουν τη δημιουργία μη ιεραρχικών σχέσεων μεταξύ αυτόνομων οντοτήτων, ο Springer επιχειρεί να διαμορφώσει μια νέα πολιτική φαντασία. read full story / add a comment

Δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε τον αγώνα ενάντια στον σεξισμό, τον ρατσισμό, την ομοφοβία, το θρησκευτικό φανατισμό, το μίσος κατά των τρανς ή οποιαδήποτε άλλη καταπίεση “μετά την Επανάσταση”. Κάτι τέτοιο θα εξασφάλιζε το ότι η Επανάσταση δεν θα έρθει ποτέ. Αντίθετα, πρέπει να επιστρέψουμε στη θεμελιώδη αρχή με βάση την οποία δημιουργήθηκε το συνδικαλιστικό κίνημα - Touch One, Touch All (Η επίθεση στον ένα είναι επίθεση σε όλους). Όλες οι μορφές καταπίεσης, εντός και εκτός χώρων εργασίας, αποτελούν επίθεση στην αλληλεγγύη μας και, επομένως, στην εργατική τάξη στο σύνολό της. read full story / add a comment

The struggle of the working class is linked to the revolution in three ways. First, the struggle is located where capital gets its power – in the workplace. Second, the struggle over wages and conditions shows that economic crises are inevitable within capitalism and the looming threat of an irresolvable crisis is ever growing. And third, it is only through struggle that the working class will learn the iron solidarity necessary for revolution. As it casts aside all reactionary prejudices (what Marx called “the muck of ages”), the working class will remake itself as a body of free and equal people fit for a libertarian communist society. read full story / add a comment

A review of the nature of the State as understood by anarchists, especially as proposed by the tendency called "post-anarchism." This is done through a review of the opinions of Saul Newman, a leading proponent of post-anarchism, in his work, "Anarchism, Marxism, and the Bonapartist State." The post-anarchist view is opposed by the class theory of the state, versions of which are raised by traditional, revolutionary anarchists and by Marx. read full story / add a comment

Τοποθετήστε όλους τους ανθρώπους σε ένα καθεστώς ισότιμων οικονομικών συνθηκών, παρέχοντάς τους όλα τα μέσα παραγωγής και έχετε την αρχή της δικαιοσύνης. Δώστε σε όλους τους ανθρώπους την ελευθερία να διαθέτουν, όπως τους ταιριάζει καλύτερα, τα συναισθήματά τους, τις σκέψεις τους και τα έργα τους και θα έχετε δικαιοσύνη σε όλη την εκπληκτική πληρότητά της. Αυτό λέει ο κολεκτιβισμός, αυτό λέει η αναρχία. read full story / add a comment

... Από τη στιγμή που θεωρούν οι ίδιοι πως είναι ίσοι μεταξύ τους, με το ίδιο δικαίωμα στη Μητέρα Γη, δεν χρειάζονται αφεντικό για να προστατεύσουν τους προνομιούχους ενάντια σε αυτούς χωρίς προνόμια, επειδή όλοι είναι προνομιούχοι. read full story / add a comment

Καθήκον μας σήμερα να διαλυθούν κατά το δυνατόν αυτές οι «γκρίζες ζώνες», ο φονιάς και το θύμα να μην είναι αγκαλιά. read full story / add a comment

In order to understand government politics, it is necessary to have a theory of the state. The essay reviews classical anarchist and Marxist views of the class-based, pro-capitalist, nature of the state. But there are also non-class and non-capitalist influences on the state. These need to be integrated into a class theory of the state. read full story / add a comment

The context we now exist in is one that is defined by glaring contradictions everywhere, its fractured, changing, unstable and confrontational. It is a time of despair, but also pockets of hope. On the one hand, a spectre is haunting us, but it is not the one that Marx spoke of. Rather an authoritarian and extreme right wing form of capitalism, last seen on extensive scale in the 1930s, is rearing its hideous ghost-like head. This right wing extremism has become an ‘acceptable’ form of politics amongst some people in the context of the unresolved capitalist crisis. It is the ‘solution’ amongst sections of ruling classes in many countries to a crisis that is not going away. As part of this, many states are passing laws attacking basic rights that oppressed classes have won through decades and even centuries of struggle (including in South Africa); states are beginning to bare their teeth more often rather than being in a position to rule by consent; toxic nationalisms based on exclusionary racial, ethnic and religious identities (including within sections of the population in South Africa) have once again become acceptable and even embraced by sections of the population (giving rise to the likes of Trump, Le Pen and Duterte and xenophobia and other ills in South Africa); and bigotry and hate are back. Yet there is also hope. In many parts of the world, sections of the working class have fought back. This has seen movements of protests in some parts, attempts to revive unions in others and in some cases the re-emergence of left political parties and projects. But it is also a restructured working class, a working class that is fundamentally different from even the 1970s. New or different forms of organising happen next to the old. It is thus also a working class in which the past weighs like a nightmare on the present in organisational terms; experimenting with the new and different ways of organising, but also falling back into the old. read full story / add a comment

A review of a book by a libertarian Marxist sympathetic to anarchism who analyses four revolutions in the 20th century and discusses their lessons. read full story / add a comment

«Δημοκρατικός συγκεντρωτισμός»: έννοια ασφυκτικής πληρότητας και αναλλοίωτης ταυτότητας! - Πρώτη δημοσίευση: περιοδικό Πανοπτικόν #23 read full story / add a comment